Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ προσφέρει οικονομική βοήθεια ύψους 12 δισ. δολ., για να ενισχύσει τους αγρότες που υφίστανται τις δυσμενείς επιπτώσεις του εμπορικού πολέμου που ο ίδιος άρχισε. Πρόκειται για κίνηση απελπισίας, η οποία δεν πρόκειται να περιορίσει τη βλάβη, η οποία οφείλεται στο γεγονός ότι η κυβέρνησή του έχει απερίσκεπτα αυξήσει τους δασμούς στις εισαγωγές χάλυβα, αλουμινίου και άλλων προϊόντων από τον Καναδά, το Μεξικό, την Ευρωπαϊκή Ενωση, την Κίνα και άλλες χώρες. Εξαρχής, όμως, οι δασμοί αυτοί του κ. Τραμπ δεν χρειάζονταν. Στην πραγματικότητα, η αποζημίωση των αγροτών, εκ των οποίων πολλοί είναι ψηφοφόροι του Ντόναλντ Τραμπ, αποτελεί ακόμη μία άστοχη οικονομική απόφαση. Είναι από τις πολλές επιπόλαιες και σπασμωδικές αποφάσεις που έχει λάβει τους τελευταίους μήνες η Ουάσιγκτον, για να αντισταθμίσει προηγούμενες εσφαλμένες ενέργειές της. Απαντώντας στους δασμούς Τραμπ, η Κίνα, η Ευρωπαϊκή Ενωση, το Μεξικό και άλλες χώρες επέβαλαν με τη σειρά τους επιπλέον δασμούς σε αμερικανικά προϊόντα, δηλαδή στη σόγια, στο καλαμπόκι, στο χοιρινό κ.ά. Οπως ήταν επίσης αναμενόμενο, η ζήτηση και οι τιμές στα εν λόγω εμπορεύματα μειώθηκαν. Οπότε, στον κλάδο της γεωργίας επικρατεί αναστάτωση και αυτό γίνεται κατανοητό. Μία εφάπαξ, όμως, αποζημίωση δεν λύνει το πρόβλημα που ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος δημιούργησε.
Ισως γι’ αυτό ακόμα και τα μέλη του Κογκρέσου, που εκλέγονται σε πολιτείες όπου η γεωργία έχει κυρίαρχο ρόλο στην οικονομία τους, δεν εγκρίνουν την πολιτική Τραμπ. Διότι ανέσυρε μια παλαιά νομοθετική ρύθμιση από την εποχή του Μεγάλου Κραχ το 1929, για να μπορέσει να δώσει αποζημίωση ύψους 12 δισ. δολ. στους αγρότες.
Ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Μπεν Σάσα, ο οποίος εκλέγεται στη Νεμπράσκα, παρομοίασε την πρωτοβουλία των 12 δισ. δολ. με «το να δίνεις στους αγρότες χρυσά δεκανίκια 12 δισ. δολ.». Και προσέθεσε: «Οι δασμοί και οι αποζημιώσεις αυτής της κυβέρνησης δεν πρόκειται να κάνουν και πάλι μεγάλη την Αμερική, αλλά να τη φέρουν εκεί όπου βρισκόταν το 1929». Τον Απρίλιο, η κυβέρνηση Τραμπ γνωστοποίησε την πρόθεσή της να συνδράμει τους αγρότες που είχαν πληγεί. Τότε, o Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Πατ Ρόμπερτς, που εκλέγεται στο Κάνσας και είναι πρόεδρος της Επιτροπής Γεωργίας του Σώματος, είχε δηλώσει: «Δεν χρειαζόμαστε ένα ακόμα πρόγραμμα επιδοτήσεων. Θέλουμε να πουλάμε τα προϊόντα μας».
Η απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να καταβάλει αγροτικές αποζημιώσεις έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις δεσμεύσεις των Ηνωμένων Πολιτειών προς τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου ότι δεν θα χορηγούν αθέμιτες επιδοτήσεις στον αγροτικό της τομέα. Διότι με τα 12 δισ. δολ. στους Αμερικανούς αγρότες θα μπορούσαν άλλες χώρες να λάβουν επιπλέον αντίμετρα εις βάρος των ΗΠΑ. Αυτές οι χώρες θα το έκαναν επειδή θα ανησυχούσαν μήπως οι δικοί τους αγρότες βρίσκονταν σε μειονεκτική θέση έναντι των Αμερικανών. Είναι συνηθισμένο το φαινόμενο να αντιπαρατίθενται οι χώρες για τις αγροτικές επιδοτήσεις. Λόγου χάριν, επί προεδρίας Ομπάμα, οι ΗΠΑ κατηγορούσαν την Ινδία για αθέμιτες επιδοτήσεις αγροτών, ενώ και η Βραζιλία για πολλά χρόνια διαμαρτυρόταν για τις επιδοτήσεις των Αμερικανών αγροτών.
Συν τοις άλλοις, η απόφαση Τραμπ να διαθέσει τα χρήματα των φορολογουμένων για τους αγρότες, μπορεί να παρακινήσει άλλους κλάδους να ζητήσουν κάτι ανάλογο. Γιατί να μην αποζημιωθεί η μεταποίηση, η οποία πληρώνει, λόγω δασμών, ακριβότερα τον χάλυβα και το αλουμίνιο; Γιατί να μην αποζημιωθούν οι εργαζόμενοι της Harley Davidson, όταν θα μεταφέρει μέρος της παραγωγής στην Ευρώπη και εκείνοι χάσουν τις δουλειές τους;