Καθώς πλησιάζει η Δευτέρα 15 Οκτωβρίου, οπότε η Ιταλία θα υποβάλει τον προϋπολογισμό της στην Κομισιόν, εντείνονται οι πιέσεις που δέχεται η Ρώμη από τις Βρυξέλλες και τις αγορές. Η ιταλική κυβέρνηση διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι δεν προτίθεται να κάνει βήμα πίσω από τον επίμαχο στόχο της για δημοσιονομικό έλλειμμα στο 2,4% του ΑΕΠ το 2019. Τα στελέχη της Κομισιόν επιχειρούν, όμως, να συνετίσουν τη Ρώμη, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο νέας κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη. Την ίδια στιγμή, πάντως, και ενώ αυξάνεται επικίνδυνα το κόστος δανεισμού της Ρώμης, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης Κλάους Ρέγκλινγκ θεωρεί απίθανο τον αποκλεισμό της Ιταλίας από τις αγορές.
Ερωτώμενος για την αρνητική αντίδραση των αγορών στον ιταλικό προϋπολογισμό, ο Γίρκι Κατάινεν, αντιπρόεδρος της Κομισιόν, εξέφρασε την ανησυχία του για τους κινδύνους που εγκυμονεί αυτή η κατάσταση. Τόνισε ότι κανείς δεν επιθυμεί να υπάρχει χρηματοπιστωτική αστάθεια στην Ιταλία, καθώς οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης «θα υποφέρουν από τον κίνδυνο της μετάδοσης». Κάλεσε έτσι τη Ρώμη να υποβάλει έναν προϋπολογισμό σύμφωνο με τους κανόνες της Ευρωζώνης. Εξίσου κατηγορηματικός ήταν και ο επίτροπος Νομισματικών Υποθέσεων Πιερ Μοσκοβισί. Προειδοποίησε τους Ιταλούς πως όποια πολιτική αυξάνει το χρέος δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους και το σχέδιο προϋπολογισμού των Ντι Μάιο και Σαλβίνι «θα είναι εναντίον του ιταλικού λαού». Τόνισε, βέβαια, ότι κατανοεί την επιθυμία της ιταλικής κυβέρνησης «να πολεμήσει τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό ή να δώσει ώθηση στις επενδύσεις». Προσέθεσε, όμως, πως αυτοί οι στόχοι «είναι πλήρως συμβατοί με μια συνετή δημοσιονομική πολιτική και είναι απλώς θέμα πολιτικής επιλογής». Ο Πιερ Μοσκοβισί υποσχέθηκε να φέρει την Ιταλία «εγγύτερα» στους κανόνες της Ε.Ε. για τις δαπάνες. Οπως τόνισε, θα μεταβεί την επόμενη εβδομάδα στη Ρώμη για να συζητήσει με τον Ιταλό υπουργό Οικονομικών Τζοβάνι Τρία και να βρουν μια κοινά αποδεκτή λύση.
Εν τω μεταξύ, το κόστος δανεισμού της Ιταλίας συνεχίζει την ανοδική του πορεία. Σε δημοπρασία ομολόγων, η Ρώμη πούλησε χθες 3ετή ομόλογα με απόδοση 2,51%, που ήταν η υψηλότερη από τον Σεπτέμβριο του 2013. Η ζήτηση ήταν, ωστόσο, πολύ μεγάλη και το ιταλικό δημόσιο άντλησε 6,5 δισ. ευρώ από την πώληση 3ετών, 7ετών, 15ετών και 30ετών ομολόγων. Σε ό,τι αφορά τις αποδόσεις των δεκαετών ομολόγων του ιταλικού δημοσίου βρίσκονται στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων τεσσεράμισι ετών. Αναφορικά με τις αντιδράσεις των αγορών, ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ τόνισε χθες ότι δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος να χάσει η Ιταλία την πρόσβαση στις αγορές, ούτε να υποβαθμιστεί το χρέος της κάτω από την επενδυτική βαθμίδα, καθώς η ιταλική οικονομία παραμένει ισχυρή. «Παρά το υψηλό επίπεδο του χρέους, το δημοσιονομικό της έλλειμμα δεν ήταν ποτέ υπερβολικά υψηλό, ενώ το πρωτογενές πλεόνασμα είναι σημαντικό», τόνισε και προσέθεσε ότι «η Ιταλία έχει πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών, έχει υψηλά επίπεδα ιδιωτικής αποταμίευσης και μεγάλη μερίδα των ομολόγων της βρίσκεται στα χέρια των πολιτών της».
Βαρίδι οι κατασκευαστικές
Σε μεγάλο βάρος για τις ιταλικές τράπεζες έχει εξελιχθεί ο κατασκευαστικός κλάδος της Ιταλίας, που στο σύνολό του έχει λάβει δάνεια 102 δισ. ευρώ.
Οι ιταλικές τράπεζες καταβάλλουν ακόμη προσπάθειες για να μειώσουν έναν τεράστιο όγκο κόκκινων δανείων ύψους 260 δισ. ευρώ. Την ίδια στιγμή, όμως, οι τρεις από τις έξι μεγαλύτερες κατασκευαστικές της Ιταλίας είτε έχουν πτωχεύσει είτε αναδιαρθρώνουν τα δάνειά τους.
Ανάμεσά τους η δεύτερη σε μέγεθος, η Astaldi, που τον περασμένο μήνα υπέβαλε αίτηση προστασίας από τους πιστωτές της. Εχει χρέος από δάνεια ύψους 1,6 δισ. ευρώ και ομόλογα αξίας 890 εκατ. ευρώ. Προκειμένου να αποφύγει τη στάση πληρωμών, πρέπει να παρουσιάσει σχέδιο αναδιάρθρωσης των χρεών της έως τον Μάρτιο.
Τον Ιούλιο πτώχευσε η τρίτη σε μέγεθος κατασκευαστική της Ιταλίας, η Condotte SpA, ενώ η έκτη σε μέγεθος, η Trevi Finanziaria Industriale, προσπαθεί να μειώσει τα χρέη της κατά 250 εκατ. ευρώ. Και όλα αυτά όταν έχουν χορηγήσει σε ιταλικές επιχειρήσεις δάνεια 780 δισ. ευρώ, ενώ διακρατούν ομόλογα του ιταλικού δημοσίου, συνολικής αξίας 375 δισ. ευρώ.