Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν διεθνείς οργανισμοί, διακεκριμένοι οικονομολόγοι και αναλυτές, προειδοποιώντας ότι σύννεφα συγκεντρώνονται πάνω από την παγκόσμια οικονομία και ενδεχομένως να ξεσπάσει νέα χρηματοπιστωτική κρίση ακόμα και μέσα στην επόμενη χρονιά. Κατά τον αναπληρωτή γενικό διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντέιβιντ Λίπτον, «η δουλειά ως προς τους μηχανισμούς πρόληψης είναι ημιτελής και οι κεντρικές τράπεζες, από την πλευρά τους, εάν χρειαστεί να επέμβουν, θα καταφύγουν σε ακόμα πιο αντισυμβατικά μέτρα με αμφίβολη αποτελεσματικότητα».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η τέως πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Fed), Τζάνετ Γέλεν, η οποία εξέφρασε τις ανησυχίες της για ενδεχόμενη κρίση. Οι λόγοι είναι ότι οι αρμόδιες εποπτικές αρχές του τραπεζικού κλάδου έχουν απογυμνωθεί από τις εξουσίες που είχαν στην παρελθούσα κρίση, ώστε να σπεύσουν σε συνθήκες πανικού, και, επιπλέον, στις ΗΠΑ ασκούνται πιέσεις για λιγότερες ρυθμίσεις. Μία πηγή προβληματισμού για την Τζάνετ Γέλεν παραμένουν τα τιτλοποιημένα δάνεια. Σε άρθρο τους οι New York Times επισημαίνουν ότι για τους εύπορους Αμερικανούς το 2018 έμοιαζε με το 1929 πριν από το κραχ, όταν διοργανώνονταν πολυτελείς δεξιώσεις με άφθονο αλκοόλ και τσάρλεστον και οι άνθρωποι (οι λευκοί κυρίως) διασκέδαζαν χωρίς σταματημό. Ο S&P 500 από τις αρχές του 2018 απέδωσε σε κέρδη 17 τρισ. δολάρια και οι ζάπλουτοι πέρασαν μια χρονιά μέσα στη χλιδή με κοκτέιλ 1.200 δολαρίων και οχήματα πολλαπλών χρήσεων, που κοστίζουν 325.000 δολάρια.
Ωστόσο, παραμένει άγνωστο εάν θα συνεχιστεί η ανοδική πορεία και δεν αποκλείεται να ξεσπάσει κρίση το 2019. Ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής Πολ Τιούντορ κάνει λόγο για «παγκόσμια φούσκα χρέους». Κατά τους New York Times, είναι τέσσερις οι παράγοντες, που πιθανώς να δημιουργούν κινδύνους. Ενας από αυτούς είναι τα υπέρογκα φοιτητικά δάνεια στις ΗΠΑ, τα οποία ανέρχονται σε 1,5 τρισ. δολάρια. Το 20% από αυτά δεν εξυπηρετείται πλέον και πιθανολογείται πως το ποσοστό θα φθάσει το 40% έως το 2023, κατά το Ιδρυμα Μπρούκινγκς. Ο άλλος παράγοντας είναι η Κίνα, μία χώρα υπερχρεωμένη, καθώς διοχέτευσε τα τελευταία δέκα χρόνια τρισεκατομμύρια δολάρια σε υποδομές εν ονόματι της ανάπτυξης. Επιπροσθέτως, η εποχή του φθηνού χρήματος φθάνει στο τέλος της στις ΗΠΑ με τη Fed να αυξάνει τα επιτόκια, ώστε να αναχαιτίσει τον πληθωρισμό. Οπότε, όσοι είχαν δανειστεί χάρις στα χαμηλά επιτόκια, τώρα θα αρχίσουν να δυσκολεύονται να καταβάλλουν τις δόσεις τους. Τέλος, ακόμα μία πηγή ανησυχίας μπορεί να αποδειχθεί μία πιθανολογούμενη έξοδος της Ιταλίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οσο απίθανο κι αν φαίνεται κάτι τέτοιο, αρκεί να δούμε τις δηλώσεις του πρωθυπουργού της χώρας, Τζουζέπε Κόντε. Μιλώντας σε δημοσιογράφους, τους παρότρυνε να διαβάσουν τα χείλη του, που έλεγαν πως αποκλείεται να αποχωρήσει η Ιταλία από την Ε.Ε. Οι ΝΥΤ αναρωτιόταν, εάν γνώριζε ο κ. Κόντε ότι η έκφραση «διαβάζω τα χείλη κάποιου» στα αγγλικά είναι συνώνυμη με την «αθέτηση υπόσχεσης».