Φοροδοξίες: Γνωρίζετε ότι…

Φοροδοξίες: Γνωρίζετε ότι…

3' 42" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

• Δεν συμψηφίζεται ο φόρος που παρακρατήθηκε με τον κύριο φόρο που προκύπτει από τη δήλωση φόρου εισοδήματος, εφόσον η δήλωση υποβληθεί μετά την παρέλευση τριετίας από τη λήξη προθεσμίας υποβολής της (γνωμοδότηση 408/2011 Νομικού Συμβουλίου του Κράτους). Οπως έγινε δεκτό στην εν λόγω γνωμοδότηση, η αξίωση για συμψηφισμό του φόρου εξομοιώνεται με την αξίωση επιστροφής του φόρου, η οποία, για τα διαχειριστικά έτη μέχρι και το 2013, εμπίπτει στην τριετή παραγραφή που προβλέπει ο προϊσχύσας Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 2238/1994). Με την πρακτική αυτή, την οποία εφαρμόζει η διοίκηση από την αποδοχή της γνωμοδότησης (ΠΟΛ. 1068/2012) μέχρι και σήμερα, ο φορολογούμενος, φυσικό ή νομικό πρόσωπο, που υποβάλλει εκπρόθεσμη δήλωση φόρου εισοδήματος τρία έτη μετά την προθεσμία της εμπρόθεσμης υποβολής της, καλείται ουσιαστικά να καταβάλει δεύτερη φορά τον ίδιο φόρο.

• Η διπλή αυτή καταβολή του φόρου εγείρει ερωτήματα ως προς τη συνταγματικότητά της, υπό το πρίσμα της αρχής της φορολογικής ισότητας και ειδικότερα της αρχής της απαγόρευσης της διπλής φορολόγησης. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι, παρά την ομοιόμορφη εφαρμογή της διοικητικής αυτής πρακτικής επί σειράν ετών, δεν έχει παγιωθεί αντίθετη νομολογία. Με τον ισχύοντα Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 4174/2013), για την αξίωση επιστροφής φόρου προβλέπεται πλέον πενταετής παραγραφή για τα φορολογικά έτη από το 2014 και μετά, χωρίς να έχουν εκδοθεί νεότερες οδηγίες ειδικά για τον συμψηφισμό του παρακρατηθέντος φόρου. Λαμβάνοντας υπόψη την τάση εξορθολογισμού των προθεσμιών της παραγραφής εν γένει, βάσει και των πρόσφατων αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας, η ερμηνεία των νέων διατάξεων περί παραγραφής ευλόγως αναμένεται να αντιμετωπίσει το ζήτημα του συμψηφισμού του παρακρατηθέντος φόρου πιο ευνοϊκά για τον φορολογούμενο.

• Το δικαίωμα της πίστωσης του φόρου αλλοδαπής εμπίπτει επίσης στην προθεσμία της τριετούς παραγραφής του προϊσχύσαντος ΚΦΕ (ν. 2238/1994) για τις χρήσεις μέχρι και το 2013, σύμφωνα με τη μέχρι σήμερα πρακτική της φορολογικής διοίκησης κατά την εκκαθάριση των δηλώσεων φόρου εισοδήματος. Η πρακτική αυτή αμφισβητείται, κατά τη γνώμη μας, δικαιολογημένα, ειδικά από τη θέση σε ισχύ του νέου ΚΦΕ (με ισχύ από το 2014 και μετά) που προβλέπει την πίστωση του φόρου αλλοδαπής χωρίς τους περιορισμούς του προηγούμενου φορολογικού κώδικα, δηλαδή ακόμη και αν ο φόρος αλλοδαπής έχει καταβληθεί σε κράτος μη συνεργάσιμο ή με προνομιακό φορολογικό καθεστώς. Και αυτό διότι: α) Η σχετική διάταξη (άρθρο 9 του ΚΦΕ) αναφέρεται πλέον σε μείωση του φόρου, έννοια διαφορετική από την επιστροφή ή τον συμψηφισμό β) το δικαίωμα πίστωσης δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται συλλήβδην ως αξίωση επιστροφής, αφού στην πράξη ο φόρος αλλοδαπής δεν αποτελεί φόρο που καταβλήθηκε στο ελληνικό κράτος, ώστε να αξιώνεται η επιστροφή του και γ) ειδικά στην περίπτωση που ο φόρος καταβλήθηκε σε κράτος με το οποίο η Ελλάδα έχει συνάψει Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας και η πίστωση του φόρου αυτού προβλέπεται από τη σύμβαση, πρόκειται για εφαρμογή υπερεθνικής διάταξης που δεν νοείται να εμπίπτει στον περιορισμό των διατάξεων περί παραγραφής.

• Μέχρι 31.12.2018 πρέπει να έχει ενσωματωθεί στο εσωτερικό μας δίκαιο η οδηγία κατά της φοροαποφυγής, με την οποία τίθενται μέτρα κατά του επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού (οδηγία 2016/1164). Συγκεκριμένα, με την οδηγία προβλέπονται σημαντικοί περιορισμοί στην εκπεσιμότητα των τόκων, ενισχύεται το πλαίσιο επιτήρησης των ελεγχόμενων αλλοδαπών εταιρειών, ενώ παράλληλα εισάγεται γενικός κανόνας απαγόρευσης των καταχρηστικών πρακτικών. Η οδηγία προβλέπει και την επιβολή φόρου κατά τη μεταβολή κατοικίας («έξοδο» – exit tax»). Τα νέα μέτρα θα ισχύουν από 1.1.2019 και εφεξής. Ειδικά όσον αφορά τους κανόνες για φορολόγηση κατά την έξοδο, η προθεσμία μεταφοράς των μέτρων στο εσωτερικό μας δίκαιο παρατείνεται έως και τις 31.12.2019.

• Από 1.1.2019 οι κανόνες ελεγχόμενων αλλοδαπών εταιρειών θα καταλαμβάνουν και το εισόδημα από εταιρείες τιμολόγησης, οι οποίες αποκομίζουν έσοδα από πωλήσεις αγαθών και υπηρεσιών που αγοράζονται και πωλούνται σε συνδεδεμένες επιχειρήσεις και δεν προσθέτουν καμία ή προσθέτουν ελάχιστη οικονομική αξία. Το παραπάνω δεν θα έχει εφαρμογή όταν η ελεγχόμενη αλλοδαπή εταιρεία αποδεδειγμένα ασκεί ουσιαστική οικονομική δραστηριότητα, που υποστηρίζεται από προσωπικό, εξοπλισμό, περιουσιακά στοιχεία και εγκαταστάσεις. Μέχρι σήμερα, οι κανόνες για τις ελεγχόμενες αλλοδαπές εταιρείες καταλαμβάνουν μόνο το παθητικό εισόδημα, εισόδημα από κινητά και ασφαλιστικές, τραπεζικές ή συναφείς δραστηριότητες. Επί εφαρμογής των κανόνων, το μη διανεμηθέν εισόδημα της αλλοδαπής εταιρείας, κατά το μέρος που αναλογεί στον φορολογούμενο, φορολογείται στην Ελλάδα.

• Την τροποποίηση της παραπάνω οδηγίας κατά της φοροαποφυγής ενέκρινε το Συμβούλιο της Ε.E. Η τροποποίηση εισάγει κανόνες για την αντιμετώπιση των ασυμφωνιών στη μεταχείριση υβριδικών μέσων μεταξύ της Ε.Ε. και τρίτων χωρών. Οι «ρυθμίσεις για ασυμφωνίες στη μεταχείριση υβριδικών μέσων» χρησιμοποιούνται συχνά από πολυεθνικές εταιρείες. Ως ημερομηνία εφαρμογής της τροποποιημένης οδηγίας ορίστηκε η 1η Ιανουαρίου 2020.

Πηγή: Grant Thornton

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή