Την επαναφορά της ισχύουσας νομοθεσίας στο θέμα των απολύσεων, με την κατάργηση των διατάξεων που ψήφισε λίγο πριν από τις εκλογές η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τον βάσιμο λόγο απόλυσης, προβλέπει τροπολογία του υπουργείου Εργασίας που ψηφίστηκε στον νόμο για το άσυλο. Με την ίδια τροπολογία καταργήθηκε και η διάταξη που όριζε ότι ευθύνη για την παραβίαση της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας φέρει όχι μόνον ο υπεύθυνος εργολαβίας, αλλά και η επιχείρηση που αποδέχθηκε τις υπηρεσίες του. Πρόκειται για διατάξεις που αποτέλεσαν σημαία της απελθούσας κυβέρνησης, κυρίως προς «εσωτερική – κομματική κατανάλωση». Χαιρετίστηκαν όμως άμεσα από τον κόσμο της αγοράς, καθώς εκτιμήθηκε ότι βελτιώνεται το κλίμα για καλύτερες, παραγωγικότερες και ανταγωνιστικότερες επιχειρήσεις που θα προσλαμβάνουν ευκολότερα, χωρίς γραφειοκρατικά και αντιαναπτυξιακά προσκόμματα. Από την πρώτη στιγμή μάλιστα, είχαν επισημάνει ότι οι συγκεκριμένες διατάξεις προκαλούν σύγχυση, οδηγούν σε αύξηση του διοικητικού βάρους και του μισθολογικού κόστους, αυξάνουν τη γραφειοκρατία βάζοντας τους εργοδότες να υποκαθιστούν το κράτος στην ελεγκτική του λειτουργία και εν τέλει δυσχεραίνουν τη λειτουργία του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.
Αναλυτικά, οι διατάξεις που, σύμφωνα με την τροπολογία, καταργούνται από την έναρξη ισχύος τους και εφεξής είναι:
α) Του νόμου 4554 του 2018 που προβλέπει την «εις ολόκληρον και αλληλεγγύως ευθύνη» κάθε εταιρείας που υπογράφει μια σύμβαση έργου με τον εργολάβο ή ακόμη και τον υπεργολάβο, σε περίπτωση μη καταβολής των οφειλόμενων αποδοχών, των ασφαλιστικών εισφορών, καθώς και τυχόν αποζημιώσεων απόλυσης στους εργαζομένους.
β) Του νόμου 4611 του 2019 που θεσμοθετεί στο εγχώριο δίκαιο τον βάσιμο λόγο ως σωρευτικό κριτήριο για να είναι έγκυρη η καταγγελίας μιας εργασιακής σχέσης (άρθρο 48 του ν. 4611/2019).
γ) Επίσης του νόμου 4611 του 2019 για την αναστολή προθεσμιών κατά τη συμφιλιωτική διαδικασία και τη διαδικασία επίλυσης εργασιακών διαφορών (άρθρο 58 ν. 4611/2019).
Οπως υποστηρίζει η κυβέρνηση και τόνισε στην ομιλία του ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης, η θέσπιση της διάταξης για την αιτιολογημένη απόλυση είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν μέσα σε λίγους μήνες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας καθώς, παρά το γεγονός ότι παρουσιάστηκε ως φιλεργατική, τελικά λειτούργησε εις βάρος των εργαζομένων και έθεσε σε κίνδυνο ακόμη και την καταβολή αποζημίωσης.
Κυβερνητικές πηγές, μάλιστα, ανέφεραν χαρακτηριστικά πως ο βάσιμος λόγος απόλυσης μετατράπηκε ουσιαστικά σε «κόφτη» για τις προσλήψεις και οδήγησε τους ήδη εργαζομένους σε χειρότερη θέση, καθώς στιγματίζεται για τον υπόλοιπο εργασιακό βίο ο εργαζόμενος που απολύεται.
Εγκριτοι νομικοί επεσήμαιναν ότι το ελληνικό δίκαιο προστασίας των εργαζομένων από τις απολύσεις πριν από τη διάταξη ΣΥΡΙΖΑ ήταν, ήδη, απολύτως συμβατό με τις επιταγές του άρθρου 24 του αναθεωρημένου ευρωπαϊκού κοινωνικού χάρτη, ενώ ο συνδυασμός νομολογιακής και νομοθετικής προστασίας το είχε καταστήσει και πληρέστερο από άποψη ουσιαστικής προστασίας.
Αλλά και για τη διάταξη που επίσης καταργήθηκε και η οποία αφορούσε την αναστολή της τρίμηνης αποσβεστικής προθεσμίας για την αμφισβήτηση του κύρους της απόλυσης, καθώς και την εξάμηνη αποσβεστική προθεσμία για τη διεκδίκηση της αποζημίωσης απόλυσης, κυβερνητικοί κύκλοι εκτιμούσαν ότι οδηγούσε σε δραματικές καθυστερήσεις στην έκδοση δικαστικών αποφάσεων που φτάνουν να τελεσιδικούν ύστερα από μεγάλο χρονικό διάστημα 2-5 ετών.
Και αυτό γιατί η διάταξη εισήγαγε την αναστολή προθεσμιών (των 3 και 6 μηνών ως ισχύουν) για την άσκηση αγωγής, έως ότου αποφανθεί το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας περί και του «βάσιμου λόγου».
Οσο για το θέμα της συνυπευθυνότητας μιας επιχείρησης, σε περίπτωση καταστρατήγησης της νομοθεσίας από τον εργολάβο-υπεργολάβο, σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας επιχειρήθηκε ανεπιτυχώς να αντιμετωπιστούν προβλήματα εργασιακών σχέσεων στις κάθε είδους συμβάσεις εξωτερίκευσης υπηρεσιών μιας επιχείρησης προς τρίτους (outsourcing). Και καταργήθηκε, «ώστε να είναι σαφής η ευθύνη του εργοδότη έναντι των εργαζομένων που αυτός απασχολεί, ανεξαρτήτως των συμβατικών σχέσεων που αναπτύσσει ο εργοδότης με τρίτους ως επιχειρηματίας» αναφέρει χαρακτηριστικά η εισηγητική έκθεση.