Την επαναφορά της πρότασής του για είσοδο στρατηγικού επενδυτή δικής του επιλογής προσπαθεί να βάλει ξανά στο τραπέζι ο, εκδιωχθείς από τη διοίκηση της Creta Farms και εκ των βασικών μετόχων της εισηγμένης Κωνσταντίνος Δομαζάκης. Με ανακοίνωσή του χθες Τρίτη θυμίζει την πρόταση που έχει καταθέσει «από την προηγούμενη Γενική Συνέλευση της εταιρείας και το Letter of Intent για συμμετοχή σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου σημαντικού Ελληνα επενδυτή» (σ.σ. φέρεται να είναι ο Θ. Δουζόγλου). «Επιβεβαιώνω», συνεχίζει, «ότι είμαστε σε θέση άμεσα να παρουσιάσουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, που δεν θα διασώζει απλά την Creta Farms, αλλά θα οδηγεί σε μακροχρόνια σταθερή και ισχυρή ανάπτυξη και εξασφάλιση των θέσεων εργασίας. Πιστεύω ότι τώρα είναι η τελευταία ευκαιρία για την Creta Farms και οφείλουμε να μην αφήσουμε να χαθεί».
Η πρωτοβουλία του, που σύμφωνα με τραπεζικές πηγές έχει ελάχιστες πιθανότητες να υλοποιηθεί, έρχεται σε μια φάση που η παραγωγική δραστηριότητα δεν υπάρχει, η εταιρεία προχωράει σε απολύσεις και οι πελάτες της την εγκαταλείπουν ο ένας μετά τον άλλον. Η προσπάθεια διάσωσης της εταιρείας «πάγωσε» προ ημερών, όταν διατυπώθηκε άρνηση των βασικών μετόχων της, των αδελφών Μάνου και Κωνσταντίνου Δομαζάκη (ο πρώτος έχει παραμείνει στη διοίκηση), να ενεχυριάσουν τις μετοχές τους (κατέχουν έκαστος άνω του 40% της εταιρείας) προκειμένου να παράσχουν εγγυήσεις προς τις τράπεζες για να λάβουν νέα χρηματοδότηση και να αποκατασταθεί η λειτουργία της επιχείρησης. Η αντιπρόταση που σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες έκανε στις τράπεζες ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Μάνος Δομαζάκης, να τεθούν ως ενέχυρο τα εμπορικά σήματα αντί των μετοχών, δεν έγινε δεκτή από τις τράπεζες, όπως ήταν αναμενόμενο.
Στην ανακοίνωσή του ο Κωνσταντίνος Δομαζάκης, ο οποίος υπενθυμίζεται ότι αξιώνει σημαντικά ποσά από την εταιρεία ως απαιτήσεις του από δάνεια, περιγράφει με μελανά χρώματα την τρέχουσα κατάσταση: «Παρακολουθώ με αγωνία αλλά και αγανάκτηση την Creta Farms να οδηγείται προς την απόλυτη κατάρρευση και την πτώχευση. Οι χειρότεροι φόβοι μου, που είχα εκφράσει εγκαίρως στις πιστώτριες τράπεζες, στους επενδυτές αλλά και σε κάθε εμπλεκόμενο, επιβεβαιώνονται. Εχουν περάσει μόλις τέσσερις μήνες ή, για την ακρίβεια, κάτι λιγότερο που βρέθηκα παρά τη θέλησή μου και με μη σύννομες πρακτικές εκτός εταιρείας και η διοίκησή της «πέτυχε» το ακατόρθωτο. Να εξαντλήσει τα αποθέματα και η ρευστότητα που αποκόμισε να εξαφανιστεί, με συνέπεια εδώ και πέντε εβδομάδες να έχει εκμηδενιστεί η παραγωγή. Ετσι πλέον δεν υπάρχουν έσοδα, καθημερινά προστίθενται νέες υποχρεώσεις, επιταγές πολλών εκατομμυρίων ευρώ σφραγίζονται και η έκδοση μαζικά διαταγών πληρωμής είναι θέμα ολίγων ημερών να οδηγήσει την εταιρεία στην πλήρη κατάρρευση».