Την περασμένη εβδομάδα ρώτησαν τον Τζακ Νασέρ, διευθύνοντα σύμβουλο της Ford, εάν η οικογένεια του ιδρυτή τής εν λόγω αυτοκινητοβιομηχανίας είναι σημαντικότερη από τους μετόχους της. Ο Τζακ Νασέρ έδωσε την εξής απάντηση: «Κάθε επενδυτής που διαθέτει έστω και μία μετοχή τον μεταχειριζόμαστε με τον ίδιο βαθμό σεβασμού». Τώρα ίσως να αισθάνεται διαφορετικά.
Η Ford ανακοίνωσε προχθές ότι ο κ. Νασέρ αποχωρεί από τα καθήκοντά του και θα αντικατασταθεί από τον Ουίλιαμ Κλέι Φορντ Τζούνιορ, ο οποίος πριν αναλάβει την προεδρία της αυτοκινητοβιομηχανίας το 1999, ήταν αντιπρόεδρος του κλάδου παραγωγής φορτηγών της επιχειρήσεως.
Η οικογένεια Φορντ διαθέτει πλέον του 40% των μετοχών της κατηγορίας Β. Κάθε μετοχή της κατηγορίας Β δίνει το δικαίωμα πλέον των 16 ψήφων σε σχέση με τους κατόχους της απλής μετοχής.
Το γεγονός αυτό φέρει στο φως την προσεκτική συμπεριφορά των επενδυτών όταν πρόκειται να επενδύσουν σε επιχειρήσεις με διευρυμένους ρόλους της ιδιοκτήτριας οικογένειας. Η αποχώρηση του κ. Νασέρ δεν προκάλεσε εκπλήξεις. Η αυτοκινητοβιομηχανία περνάει δύσκολους καιρούς από οικονομικής απόψεως. Ο κ. Νασέρ θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του για τον τρόπο με τον οποίο χειρίσθηκε το πρόβλημα των ελαστικών του Explorer, για την πτώση της κερδοφορίας της επιχειρήσεως από τις δραστηριότητές της στις ΗΠΑ και από διάφορες άλλες πρωτοβουλίες σε διοικητικό επίπεδο. Σε περιπτώσεις κατά τις οποίες οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν πιέσεις, οι διευθυντές και οι μέτοχοι πολύ συχνά επιδιώκουν την αλλαγή στελεχών. Οι επενδυτές και οι εργαζόμενοι δεν το βρίσκουν παράλογο.
Ομως, η σχέση μεταξύ της οικογενείας Ford και των διευθυντών της αυτοκινητοβιομηχανίας είναι κάτι το ασύνηθες. Ο προ πολλού διάλογος αναφορικά με τον τρόπο της διοικήσεως του κ. Νασέρ δεν εστρέφετο σε θέματα της αρμοδιότητός του αλλά σε θέματα προστριβών που είχε με την οικογένεια Ford. Και η αποχώρησή του θεωρείται ότι είναι αποτέλεσμα καιρίου πλήγματος της οικογενείας Ford εναντίον του διευθύνοντος συμβούλου, του Τζακ Νασέρ.
Στη θεωρία, το νέο σχέδιο θα βοηθήσει στην εκκαθάριση του ιαπωνικού χρηματοοικονομικού συστήματος. Ωστόσο, οι αμφισβητίες εκφράζουν φόβους ότι πρόκειται απλώς για άλλη μια κίνηση του κ. Μόρι προκειμένου να εμποδισθούν οι μεταρρυθμίσεις. Φήμες θέλουν την έρευνα να διαρκεί μόλις μία εβδομάδα. Και είναι ακόμα ασαφές αν η FSA θα επανακατατάξει τις εταιρείες και αν οι τράπεζες θα αναθέσουν στην ειδική υπηρεσία την αποπληρωμή των πιστώσεων. Η FSA μοιάζει να διστάζει να πραγματοποιήσει ένα βήμα που θεωρείται ουσιώδες από τους περισσότερους ξένους αναλυτές: να χρησιμοποιήσει περισσότερα κεφάλαια για να επιλύσει το πρόβλημα.