Οι διεθνείς χρηματιστηριακές εξελίξεις καθορίζονται αυτήν την περίοδο από την πολύ ισχυρή επίδραση της αλλαγής φάσης του οικονομικού κύκλου. Ωστόσο, πίσω από τα κυκλικά φαινόμενα συμβαίνουν και σημαντικές μεταβολές διαρθρωτικού χαρακτήρα. Σύμφωνα με χθεσινή ανάλυση του διεθνούς επενδυτικού οίκου Salomon Smith Barney, οι μεταβολές αυτές θα προσγειώσουν τις χρηματιστηριακές αποδόσεις και μετά το ξεπέρασμα της παρούσας κυκλικής φάσης.
Η λογική εκτίμηση
Βεβαίως οι χρηματιστηριακές αποδόσεις εξαρτώνται από τον ρυθμό αύξησης των κερδών των επιχειρήσεων. Ποια είναι, λοιπόν, μια λογική εκτίμηση για τον μακροπρόθεσμο ρυθμό αύξησης των κερδών; Στην πολύ μακρά περίοδο, σχολιάζει η Salomon, τα κέρδη δεν μπορούν να αυξηθούν ταχύτερα από την ονομαστική μεταβολή του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος (ΑΕΠ). Βεβαίως, προσθέτει, μπορεί κανείς να υποθέσει ότι τα κέρδη μπορούν να αυξάνονται ταχύτερα από την οικονομία «για κάποιο σημαντικό διάστημα» αν μεταβληθεί σημαντικά ο λόγος επιχειρηματικών κερδών προς ΑΕΠ.
Κατά τις εκτιμήσεις της Salomon, ο λόγος των διεθνών χρηματιστηριακών κερδών προς το ΑΕΠ θα υποχωρήσει κάτω από τον μέσο όρο μέχρι το τέλος του 2001 και στο χαμηλότερο επίπεδο οκτώ ετών. Αν ο λόγος κερδών προς ΑΕΠ επιστρέψει στο 4%, σημειώνει η Salomon, τα κέρδη θα μπορούν να αυξάνονται κατά 7% επί μία δεκαετία.
Ωστόσο, τονίζει ο διεθνής οίκος, οι σταδιακές προσαρμογές είναι σπάνιες στα χρηματιστήρια και, αν βελτιωθεί η μεσοπρόθεσμη εικόνα της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, τότε θα πρέπει να αναμένεται μια απότομη ανάκαμψη των τιμών των μετοχών, μάλιστα και με κάποια υπερβολή, και στη συνέχεια μια περίοδος πιο μετριασμένων ονομαστικών χρηματιστηριακών αποδόσεων.
Απαιτείται ρεαλισμός
Οι αναλυτές της Salomon καταλήγουν ότι αυτήν την περίοδο υπάρχει δυνατότητα ανόδου των χρηματιστηριακών αγορών, ακόμη και αν συμβεί μια μικρή αύξηση του μετοχικού επασφαλίστρου (δηλαδή της επιπλέον απόδοσης που πρέπει να προσφέρουν οι μετοχές σε σχέση με τα ομόλογα που έχουν πολύ μικρότερο κίνδυνο).
Ωστόσο προειδοποιούν ότι όσο κανείς πρέπει να αποφύγει την «παγίδα της απαισιοδοξίας» (σύμφωνα με την οποία μπαίνουμε σε μια περίοδο σημαντικής αύξησης του μετοχικού επασφαλίστρου και μειωμένου ρυθμού αύξησης των ονομαστικών κερδών) άλλο τόσο πρέπει να παραμένει και ρεαλιστής, καθώς είναι πολύ πιθανό να μπούμε σε μια περίοδο χωρίς μεγάλες θετικές εξάρσεις των αποδόσεων.