Οσο η Lucent και η Nortel μείωναν το εργατικό δυναμικό τους στο ήμισυ, η Alcatel κωλυσιεργούσε στις προσπάθειές της να εναρμονίσει το κόστος με τη συρρικνούμενη αγορά τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού. Αυτός ο δισταγμός δικαιολογείται εν μέρει από το γεωγραφικό βάρος της Alcatel στην Ευρώπη, όπου οι πωλήσεις ήταν καλύτερες απ’ ό,τι στις ΗΠΑ. Πλέον, όμως, παραδέχθηκε την ανάγκη να προχωρήσει περαιτέρω: άλλες 10.000 θέσεις εργασίας πρόκειται να μειωθούν, εκτός από τις 22.500 που είχαν ανακοινωθεί, όλες στην Ευρώπη, όπου σημειώνεται το μεγαλύτερο μέρος του υπερβάλλοντος παραγωγικού δυναμικού της.
Αυτός ο γύρος περικοπών θα είναι πιο δαπανηρός από εκείνον που ξεκίνησε η Alcatel στις ΗΠΑ και τα αποτελέσματά του μπορεί να μη γίνουν εμφανή πριν από τα τέλη του δεύτερου εξαμήνου του ερχόμενου έτους. Παρ’ όλα αυτά, έχοντας θέσει ως στόχο μια βάση κόστους που θα της επιτρέψει να ισοσκελίσει τις πωλήσεις με ρυθμούς της τάξης των 5 δισ. ευρώ ανά τρίμηνο, η Alcatel επιδεικνύει νέο ρεαλισμό. Γυρίζει το ρολόι πίσω στο 1997, όπου ο παλαιός στόχος των πωλήσεων της τάξης των 5,5 δισ. ευρώ ανά τρίμηνο μεταβλήθηκε μόλις το 1999.
Δεν είναι θετικές όλες οι ειδήσεις. Αν ο πέλεκυς πέφτει στην Ευρώπη, αυτό σημαίνει ότι η κάμψη στις κεφαλαιουχικές δαπάνες επεκτείνεται και στους παροχείς τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών. Αυτό δεν είναι κάτι που θα συμπέραινε κανείς από τα σχόλια της Alcatel για το τρίτο τρίμηνο, όπου επιρρίπτει το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για τα δεινά της στις ΗΠΑ. Ακόμα και με νέες δραστικές βελτιώσεις στο κεφάλαιο κίνησης -η Alcatel αναμένει πτώση της τάξης του 1,2 δισ. ευρώ κατά το τρέχον τρίμηνο- δεν είναι σαφές πώς η εταιρεία θα μειώσει το χρέος της από 5,5 δισ. ευρώ στο στόχο των 4 δισ. ευρώ ώς τα τέλη του έτους χωρίς πωλήσεις ενεργητικού.
Οικονομία ΗΠΑ
Μήπως θα έπρεπε η προκαταβολική εκτίμηση για το ΑΕΠ τρίτου τριμήνου των ΗΠΑ να μην ανακοινωθεί πριν περάσει ακόμα λίγος καιρός; Το γεγονός ότι η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 0,4% αντί για τον μέσο όρο του 1% που προβλεπόταν, είναι σχετικά θετικό. Ομως είναι και ελάχιστα ενθαρρυντικό για τις συνιστώσες της ζήτησης. Οι επιχειρηματικές επενδύσεις μειώθηκαν «μόλις» κατά 11,9%, σε σύγκριση με το 14,6% του δεύτερου τριμήνου, υπάρχει όμως μεγάλο περιθώριο για στατιστικούς ελιγμούς και αναθεώρηση προς τα κάτω. Οι καταναλωτικές δαπάνες αυξήθηκαν κατά 1,2%, ήτοι με ρυθμούς κατά το ήμισυ ταχείς σε σχέση με το δεύτερο τρίμηνο. Τα στοιχεία περί εξαγωγών δείχνουν αποδυνάμωση της παγκόσμιας ζήτησης. Τουλάχιστον η μεγαλύτερη προς το παρόν πτώση των αποθεμάτων σηματοδοτεί το τέλος της χειρότερης περιόδου προσαρμογής σ’ αυτά.
Κανένας από αυτούς τους παράγοντες δεν συμβάλλει πολύ στις εκτιμήσεις για την πορεία της οικονομίας μετά την 11η Σεπτεμβρίου και παραμένει πολύ δύσκολο να προσδιορίσουμε εφ’ άπαξ επιπτώσεις. Οι ελπίδες για ανάκαμψη του μεταποιητικού κλάδου αναβλήθηκαν. Οι καταναλωτικές δαπάνες ήταν ήδη υποτονικές και βλέπουμε κατακόρυφη πτώση της εμπιστοσύνης, κάτι που θα έχει σαφώς συνέπειες στα στοιχεία του Οκτωβρίου περί απασχόλησης. Παρά τα νομισματικά και δημοσιονομικά κίνητρα, η πιο νηφάλια εκτίμηση της αγοράς ομολόγων σχετικά με το βάθος της ύφεσης και το χρόνο και την ένταση της ανάκαμψης μοιάζει ασφαλέστερη από τη σχετική αισιοδοξία της αγοράς μετοχών, δεδομένων των ανισορροπιών που διαμορφώθηκαν τα τελευταία χρόνια.
Βritish Τelecom
Τουλάχιστον ο σερ Πίτερ Μπόνφιλντ συνέβαλε στην εκκαθάριση μεγάλου μέρους του χάους στο οποίο οδήγησε φέτος τη British Telecommunications. Με το χρέος υπό έλεγχο, τη ζημιογόνο κοινοπραξία Concert εκκαθαρισμένη και την επιχείρηση κινητής τηλεφωνίας ΜΜΟ2 έτοιμη για αποσυγχώνευση αυτό τον μήνα, ήταν καιρός να αποχωρήσει.
Ωστόσο, η ΒΤ έκανε λίγο ώς πολύ τον κύκλο της. Μετά τον ενθουσιασμό της εξαετούς «βασιλείας» του ως διευθύνοντος συμβούλου, θα αφήσει μια επιχείρηση παρεμφερή με εκείνη που κληρονόμησε. Ο πυρήνας παραμένει το δίκτυο σταθερής τηλεφωνίας στη Βρετανία και τα 24 εκατομμύρια των πελατών του. Η διαφορά είναι το βαρύ χρέος που στηρίζει πλέον η εταιρεία. Ενα είναι το συμπέρασμα: ότι, μετά την «ιλιγγιώδη πορεία» του σερ Πίτερ, οι επενδυτές θα ελπίζουν ότι ο διάδοχός του θα ακολουθήσει πολύ πιο συγκρατημένη πολιτική διεθνούς επέκτασης.