Για τους Γερμανούς πρωταθλητές στη βελτίωση της εταιρικής διακυβέρνησης, η εβδομάδα που πέρασε ήταν η περίπτωση του «ένα βήμα μπροστά, δύο πίσω». Η κατασκευάστρια σπορ αυτοκινήτων Porsche επιβραβεύθηκε την Τετάρτη από επενδυτές και αναλυτές για «τη σαφήνεια, τη διαφάνεια και την αξιοπιστία της». Ηταν μια καλή στιγμή για την Porsche, που απερρίφθη τον Αύγουστο από την αγορά Μ-Dax της Φρανκφούρτης γιατί αρνήθηκε να δημοσιεύσει τριμηνιαία αποτελέσματα. Την ίδια ημέρα, ωστόσο, η Deutsche Telekom κατηγορήθηκε γιατί εξέδωσε προκαταρκτικά αποτελέσματα εννεαμήνου που δεν παρείχαν στοιχεία ανά γεωγραφική περιφέρεια και δραστηριότητα. Το χειρότερο, μάλιστα, ήταν ότι τα αποτελέσματα αυτά διέρρευσαν μία ημέρα πριν από την προγραμματισμένη ανακοίνωσή τους. Για μια τράπεζα που έκανε το «ντεμπούτο» της στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης μόλις πριν από ένα μήνα, αυτό συνιστά κάτι που προσεγγίζει κατά πολύ το φιάσκο.
Η διαρροή είναι μόνο το τελευταίο παράδειγμα του πόσα έχουν να μάθουν ακόμα οι γερμανικές εταιρείες για τη διαχείριση των σχέσεων με επενδυτές και μετόχους. Η πρακτική της δημοσίευσης προκαταρκτικών αποτελεσμάτων πριν από τα οριστικά, τα οποία διαγράφουν λεπτομερέστερα την εικόνα, εμπνέει ιδιαίτερη δυσπιστία. Οι γερμανικές αρχές απαιτούν από τις επιχειρήσεις να δίνουν στη δημοσιότητα σημαντικές πληροφορίες, από τη στιγμή που θα γίνονται γνωστές στο διοικητικό τους συμβούλιο. Αυτό μπορεί να καταλήξει σε ad hoc ανακοινώσεις, που θα εκδίδονται στο όνομα της διαφάνειας και των δικαιωμάτων των μετόχων αλλά συχνά θα εγείρουν περισσότερα ερωτήματα απ’ όσα θα απαντούν. Μέρος του προβλήματος της Γερμανίας ίσως προκαλεί η απουσία ισχυρής επιτροπής κεφαλαιαγοράς, όπως εκείνη των ΗΠΑ, SEC. Σε αντίθεση με τη γερμανική επιτροπή, η SEC διαθέτει εκτενείς εξουσίες και μπορεί να προσαγάγει εταιρείες στο δικαστήριο για χρηματοοικονομική παραπλάνηση. Ομως, οι γερμανικές προτάσεις για τη δημιουργία κεντρικής αρχής προσαγωγής «σκόνταψαν» στο εμπόδιο ότι, βάσει του Συντάγματος της χώρας, αρμόδια για τις νομικές εξουσίες αυτού του είδους είναι τα 16 ομόσπονδα κρατίδια.
Η τελευταία σημαντική περίοδος παγκοσμιοποίησης, πριν από ένα χρόνο, έληξε άδοξα, με την επί ένα αιώνα συνεχιζόμενη πάλη ανάμεσα στις πολιτικές ιδεολογίες. Κι όμως, οι ενθαρρυντικές ειδήσεις είναι ότι, τουλάχιστον προς το παρόν, αντί να υποχωρήσουν σ’ ένα «κέλυφος» οικονομικού εθνικισμού, οι παγκόσμιοι πολιτικοί ηγέτες εξήλθαν αλώβητοι από τα στενά όρια του κράτους τις επτά εβδομάδες που μεσολάβησαν από την 11η Σεπτεμβρίου. Ο περασμένος μήνας υπήρξε ιδιαίτερα θετικός σε ό,τι αφορά στην πορεία του οικονομικού διεθνισμού, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ. Η χώρα πρόσφατα υπέγραψε νέες συμφωνίες με την Ιορδανία και το Βιετνάμ, ενώ οι διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Κίνας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου μοιάζουν να προσεγγίζουν τη συμφωνία.