Απορίας άξιον είναι πόσοι πράγματι μπορεί να είναι οι κορυφαίοι της ελληνικής πολιτικής σκηνής, οι οποίοι βρέθηκαν λογικά σε μεγάλη αμηχανία την Τρίτη το μεσημέρι, από την απροσδόκητη για τους περισσότερους «επιθετική» εμφάνιση του κ. Νικ. Χριστοδουλάκη στο μέτωπο κυρίως των ιδιωτικοποιήσεων. Ο νέος υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών προανήγγειλε πολύ καθαρά τούτη τη φορά ότι η κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να στηρίζει για τον οποιονδήποτε πλέον λόγο την κρατική επιχειρηματική δραστηριότητα, η οποία συνεπώς θα περάσει σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα στον αποδοτικότερο ιδιωτικό τομέα.
Το κράτος, είπε με πολιτική σαφήνεια, αποδείχθηκε ότι δεν είναι καλός επιχειρηματίας. Και ούτε πρόκειται, φυσικά, να γίνει τώρα καλός. Γι’ αυτό, πρόσθεσε ο υπουργός, που κέρδισε την εβδομάδα αυτή την παράσταση στα μάτια των επιχειρήσεων και της αγοράς, θα πρέπει να εγκαταλείψει αυτόν το ρόλο… Με άλλα λόγια, φορέστε τα καλά σας και ο μεγάλος χορός των ιδιωτικοποιήσεων αρχίζει!
Αυτό το οποίο ήθελε κατ’ αρχάς να ακούσει ο κόσμος των επιχειρήσεων και της αγοράς. Αλλά όχι ασφαλώς και ο προηγούμενος άρχων της οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου, ο οποίος είχε αμφισβητήσει εντόνως, με λόγια και με έργα, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Ο κ. Παπαντωνίου εκ των πραγμάτων είναι ένας από αυτούς που την Τρίτη το μεσημέρι βρέθηκαν σε μεγάλη αμηχανία μπροστά στις δυνάμει σαρωτικές εξαγγελίες του νέου υπερυπουργού, ο οποίος, επί της ουσίας επαναδιέταξε ολόκληρη την οικονομική πολιτική του προκατόχου του. Αυτό που ο κ. Παπαντωνίου ήταν αδύνατο να διαχειριστεί τα τελευταία χρόνια, ο κ. Χριστοδουλάκης φάνηκε ικανός να το πράξει από την τρίτη ουσιαστικά ημέρα της νέας του θητείας, κάνοντας στα μάτια όλων τη διαφορά.
Αλλά και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης K. Καραμανλής είναι πολύ λογικό να βρέθηκε σε αμηχανία ακούγοντας τις νέες κυβερνητικές εξαγγελίες για τις αναδιάρθρωση της ελληνικής οικονομίας με σκοπό την σημαντική ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Κατά κοινή ομολογία, ο κ. Χριστοδουλάκης υπερακόντισε σε φιλελεύθερες θέσεις τη Νέα Δημοκρατία και την έφερε ακόμη σε πιο δύσκολη θέση έκφρασης παραδοσιακών αλλά και νέων δυναμικών τμημάτων της ελληνικής οικονομίας. Η πολιτική αμηχανία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποκαλύφθηκε και στην πράξη, άλλωστε, μία μόλις ημέρα αργότερα, μετά την ανακοίνωση της συμφωνίας ιδωτικοποίησης της Εθνικής Τράπεζας μέσω της Alpha Bank. Τι απομένει να υποσχεθεί και να αλλάξει η Ν.Δ. στην οικονομία, όταν όλη θα έχει ιδωτικοποιηθεί ή όταν οι φορολογικοί συντελεστές ενδεχομένως μεθαύριο μειωθούν δραστικά;
Ο κ. Ακης Τσοχατζόπουλος είναι επίσης ένας από τους πολλούς οι οποίοι δεν πρέπει να αισθάνθηκαν και πολύ άνετα αυτή την εβδομάδα. Ο δεύτερος τη τάξει οικονομικός υπουργός, έχοντας σήμερα κλείσει έναν ηγετικό κύκλο δύναμης, είναι σχεδόν αδύνατο (και λόγω χαρακτήρα) να εναντιωθεί πλέον ή να υπονομεύσει τα κεντρικά σχέδια της κυβέρνησης για την οικονομία. Συνεπώς τώρα, είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει και ως υπουργός Ανάπτυξης να υπεραμυνθεί της οικονομικής πολιτικής, την οποία στο παρελθόν μέμφθηκε για να ανοίξει τον δικό του πολιτικό βηματισμό και να ενισχύσει τον μηχανισμό του. Υπό την έννοια αυτήν, το ξεχωριστό περίβλημα του κ. Τσοχατζόπουλου θα υποχωρεί θεαματικά και φυσικό είναι ο ίδιος να μην αισθάνεται και τόσο ευτυχισμένος!
Το ερώτημα είναι πώς να νιώθει, άραγε, ο πάλαι ποτέ «τσάρος» της ελληνικής οικονομίας Γερ. Αρσένης. Εχει κυλήσει αναμφίβολα πολύ νερό στο αυλάκι από τη δεκαετία του ’80, που ο εξ Αμερικής ορμώμενος υπουργός Εθνικής Οικονομίας κρατούσε τις τύχες των επιχειρήσεων και των εργαζομένων στα χέρια του. Αλλά κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει ότι ανακοίνωνε τότε τη μία κρατικοποίηση μετά την άλλη, αποδιοργανώνοντας για πάρα πολλά χρόνια την ελληνική οικονομία και καθιστώντας την τελικά μη ανταγωνιστική. Οι αλλεπάλληλες υποτιμήσεις της δραχμής ήταν το χαρακτηριστικό αυτής ακριβώς της οικονομικής κακοδαιμονίας, μαζί με τα τεράστια ελλείμματα και το υπέρογκο δημόσιο χρέος, που ακόμη και σήμερα απαιτεί μεγάλη προσπάθεια για να περιορίσει η κυβέρνηση (ακολουθώντας και γι’ αυτόν τον λόγο την πώληση κρατικών επιχειρήσεων). Το πιθανότερο είναι την περασμένη Τρίτη ο κ. Αρσένης να είπε: «Αλλες εποχές, άλλοι άνθρωποι».
Σημαντική προτεραιότητα εμφανίζεται για το υπουργείο Οικονομικών, η δημιουργία ενός συστήματος αξιολόγησης των δαπανών, που θα βρίσκεται (on-line με το Γενικό Λογιστήριο) σε όλους του κρατικούς φορείς και θα στοχεύει στην εξοικονόμηση των πόρων. Για να καταστεί αποτελεσματικό το σύστημα πρέπει να υπάρξει απόλυτη συνεργασία με όλα τα υπουργεία και το κυριότερο πνεύμα συνεννόησης και αναγνώρισης του κοινού σκοπού.