Ολοι όσοι έβλεπαν την αξία των μετοχών να κατρακυλάει τους προηγούμενους μήνες, βρέθηκαν το τελευταίο δεκαήμερο σε απόγνωση. Ενώ είχαν συνηθίσει στην ιδέα ότι έκαναν λάθος που εμπιστεύτηκαν τις αποταμιεύσεις τους στο Χρηματιστήριο ή και ότι έπεσαν θύμα απάτης παρασυρόμενοι από το γενικό κλίμα, όλα άλλαξαν. Οι μετοχές, και κυρίως εκείνες της υψηλής κεφαλαιοποίησης, ξεκίνησαν ανοδική κούρσα που θύμισε σε ορισμένους τις «καλές εποχές». Μερικοί δεν έμειναν στις παλιές αναμνήσεις, άρχισαν να χρησιμοποιούν και τα ίδια τεχνάσματα.
Η άνοδος του Χρηματιστηρίου πυροδοτήθηκε από μια πράγματι σημαντική εξέλιξη, που εύλογα συγκέντρωσε το ενδιαφέρον της αγοράς. Επιπλέον η κίνηση αυτή μπορεί να θεωρηθεί προάγγελος και άλλων ανάλογων κινήσεων, δεδομένου ότι τόσο η κυβέρνηση όσο και πολλοί επιχειρηματίες συμπίπτουν σε μια λογική αναδιαθρώσεων και συγχωνεύσεων. Είναι αλήθεια ότι η χρηματιστηριακή αγορά συγκινείται από επιχειρηματικές κινήσεις που λειτουργούν στην πράξη ως εκπλήξεις που δημιουργούν ευκαιρίες. Αυτό είναι υγιές. Το πρόβλημα προκύπτει από το γεγονός ότι μαζί με τα πραγματικά γεγονότα ήρθαν και οι φήμες. Τις προηγούμενες μέρες ακούστηκαν και προεξοφλήθηκαν στην αγορά όλων των ειδών οι φήμες. Ακούστηκαν όλα τα σενάρια για κάθε είδους συγχώνευση, κυρίως οι περισσότερο απίθανες.
Η χρηματιστηριακή αγορά μπορεί να έχει ως κινητήριο μοχλό μεγάλες επιχειρηματικές κινήσεις. Δεν μπορεί όμως να συντηρείται η άνοδος χάρη στις φήμες. Αυτό δεν είναι υγιές.
Τις μέρες αυτές η σημαντικότερη επενδυτική αρετή δεν είναι η αποτελεσματική διαχείριση χαρτοφυλακίου, είναι η αποφυγή της παραπλάνησης από τερατώδεις φήμες.
Και είναι αλήθεια ότι θα έχουμε στο προσεχές μέλλον και άλλες σημαντικές κινήσεις, αλλά αυτές δεν μπορεί να καλύπτουν ολόκληρη τη χρηματιστηριακή αγορά…
Ωστόσο, αυτό που κυρίως χρειάζεται η Σοφοκλέους, είναι η διεθνοποίηση. Να προσελκύσει δηλαδή επενδυτές από τις ξένες αγορές που θα διαπιστώσουν ότι υπάρχουν ευκαιρίες έστω με βραχυχρόνιο ορίζοντα. Η εγχώρια αγορά είναι απαραίτητη αλλά δεν επαρκεί για τη βιώσιμη άνοδο. Θα εκφυλιστεί σε σύντομο χρονικό διάστημα σε ένα παιχνίδι χωρίς λογική, όπου από τη φημολογία για την υποτιθέμενη συγχώνευση δύο προβληματικών και ήδη υπερτιμημένων μετοχών θα προκύψει ο κολοσσός που θα σπάσει το φράγμα της επίγειας κερδοφορίας. Οι ξένοι επενδυτές το τελευταίο δεκαήμερο τουλάχιστον της ανόδου δεν φαίνεται ότι συγκινήθηκαν ιδιαίτερα. Τηρούν μια στάση ευμενούς ουδετερότητας και κάνουν περιθωριακές κινήσεις. Δεν δείχνουν να βιάζονται ούτε βέβαια παρασύρονται από το κλίμα που επηρεάζει τους ιδιώτες.
Η Σοφοκλέους χρειάζεται περισσότερο «επαγγελματικό» χρήμα. Και αυτό δεν μπορεί παρά να προέλθει κυρίως απο ξένους θεσμικούς. Στην αγορά αυτή όμως τα πράγματα είναι σε μεγάλο βαθμό δομημένα με αυστηρότητα. Ολοι κινούνται με βάση μάλλον ψυχρούς αριθμούς παρά τον ενθουσιασμό. Μια σημαντική εξέλιξη που ίσως αλλάξει το κλίμα, θα ήταν η αναβάθμιση της ελληνικής αγοράς, να αποκτήσει δηλαδή μεγαλύτερη βαρύτητα στους διεθνείς δείκτες που διαμορφώνουν ξένοι οίκοι. Αν τις επόμενες μέρες δούμε αποφάσεις προς την κατεύθυνση αυτή, μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα υπάρξει κάποιο ενδιαφέρον. Αν παραμείνουμε στα όργια φημολογίας, πρέπει να είμαστε περισσότερο επιφυλακτικοί. Και είναι φανερό ότι αυτή τη φορά δεν θα υπάρχει καμιά δικαιολογία για όσους παρασύρονται από τους ειδικούς της καθημερινότητας, δηλαδή γνωστούς, φίλους, συγγενείς, συναδέλφους και άλλους ειδήμονες.
Τις ερχόμενες εβδομάδες θα έχουμε σημαντικές εξελίξεις όσον αφορά επιχειρηματικές κινήσεις αλλά και πρωτοβουλίες που επηρεάζουν την Κεφαλαιαγορά. Ορισμένες από τις εξελίξεις αυτές θα επηρεάσουν το Χρηματιστήριο, ενδεχομένως και θετικά. Η όποια άνοδος όμως δεν πρέπει να αποτελέσει αφορμή για άνοδο όλων των μετοχών ανεξαρτήτως. Ακόμα ορισμένες μετοχές παραμένουν σε υψηλά επίπεδα παρότι έχουν υποστεί σημαντική καθίζηση. Γι’ αυτό είναι λάθος η αξιολόγηση των μετοχών με βάση το ύψος που είχαν φθάσει το 1999. Τα ανώτατα αυτά όρια αφορούν στις περισσότερες περιπτώσεις ακραία φαινόμενα που δεν μπορούν να αποτελούν οδηγό για τη μελλοντική πορεία των μετοχών.