Η νίκη του κεντροαριστερού συνασπισμού του Τζον Χάουαρντ στις βουλευτικές εκλογές στην Αυστραλία δεν αποτελεί επιτυχία ούτε του ίδιου ούτε των ψηφοφόρων του. Στην προεκλογική εκστρατεία οι εξαγγελίες του κ. Χάουαρντ κατά της μετανάστευσης επισκίασαν κάθε άλλο θέμα ζωτικής σημασίας. Γι’ αυτό και ο κ. Χάουαρντ οφείλει την επιτυχία του στον κυνικό τρόπο με τον οποίο εκμεταλλεύθηκε την παραδοσιακή ανασφάλεια και απομόνωση της Αυστραλίας.
Ο κ. Χάουαρντ άρχισε την προεκλογική του εκστρατεία καλλιεργώντας ένα κλίμα κρίσης στη χώρα με αφορμή την προσπάθεια μιας ομάδας μουσουλμάνων προσφύγων, προερχόμενων κυρίως από το Αφγανιστάν, να καταφύγουν στην Αυστραλία. Αρνήθηκε να τους δεχθεί και τώρα προσφέρει αμοιβή σε φτωχές χώρες που γειτονεύουν με την Αυστραλία για να τους αναλάβουν. Με τη σκληρή του στάση ενδέχεται να απέσπασε οπαδούς από το φασιστικό κόμμα της Πωλίν Χάνσον, Ενα Εθνος, αλλά έπληξε την εικόνα της Αυστραλίας στη διεθνή κοινή γνώμη. Κι ενώ θα ήταν ευχάριστο να αποδυναμωθεί το κόμμα Ενα Εθνος, θα ήταν δυσάρεστο να έχει πρώτα παρεισφρήσει ένα τμήμα του μέσα στο κυβερνών κόμμα.
Η Αυστραλία πρέπει να αναθεωρήσει τη μεταναστευτική της πολιτική, επειδή η στάση που τηρεί ώς τώρα, όχι μόνον δεν είναι καθόλου ανθρωπιστική, αλλά και επειδή εμποδίζει την είσοδο ειδικευμένων εργατών στη χώρα που θα βοηθούσαν στην επίσπευση της οικονομικής ανάπτυξης. Η νέα κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει τα διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας της Αυστραλίας σε μια εποχή παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης. Κάτι τέτοιο θα περιορίσει τον ενθουσιασμό για την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων. Ο ενθουσιασμός αυτός φαίνεται ήδη να εξανεμίζεται μεταξύ των μελών της κυβέρνησης του κ. Χάουαρντ, που μέχρι στιγμής δεν έχει κάνει τίποτε για να διασφαλίσει μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα.
Μέχρι στιγμής, η κυβέρνηση έχει επιδείξει διάθεση να προχωρήσει σε αναμόρφωση των βιομηχανικών σχέσεων και να αναθεωρήσει την πολιτική ανταγωνισμού. Χρειάζονται, όμως, παράλληλα περισσότερες επενδύσεις στην παιδεία και την επαγγελματική κατάρτιση ώστε να διασφαλισθεί ότι το εργατικό δυναμικό της Αυστραλίας θα μπορεί να ανταγωνιστεί με τα ιδιαίτερα εξειδικευμένα και πολύ φθηνότερα εργατικά χέρια της γειτονικής Ασίας. Επίσης πρέπει να γίνει πιο ανταγωνιστικό το φορολογικό της σύστημα. Το πρόβλημα της Αυστραλίας είναι ότι η εγχώρια αγορά της είναι μικρή και σχετικά απομονωμένη και έχει ανάγκη από περισσότερα κίνητρα για να αναπτυχθεί ταχύτερα.
Μεγαλύτερη εντύπωση προκάλεσε, όμως, η κίνηση της Τράπεζας της Αγγλίας επειδή η βρετανική οικονομία παρουσιάζει σθεναρή αντίσταση στην ύφεση και σύμφωνα με τις πρώτες επίσημες εκτιμήσεις θα σημειώσει ανάπτυξη της τάξης του 0,6% κατά το τρίτο τρίμηνο του έτους που θα είναι η μεγαλύτερη από τις χώρες της G7. Οπως, όμως, συνέβη και με την ΕΚΤ, η Τράπεζα της Αγγλίας παραδέχεται ότι το διεθνές περιβάλλον είναι πολύ χειρότερο από τις προσδοκίες της. Τον περασμένο μήνα, όταν ο γενικός διευθυντής της Συνομοσπονδίας Βρετανικών Βιομηχανιών επισκέφθηκε τον πρόεδρο της Τράπεζας της Αγγλίας για να του παρουσιάσει τις εκτιμήσεις του βρετανικού επιχειρηματικού κόσμου, ουσιαστικά απαίτησε μείωση των επιτοκίων κατά 0,5%. Η Επιτροπή Νομισματικής Πολιτικής φαίνεται πως έλαβε σοβαρά υπ’ όψιν τα επιχειρήματά του αν κρίνει κανείς από την ανακοίνωσή της που επικαλείται την υποχώρηση της εμπιστοσύνης και της επιχειρηματικής δραστηριότητας.