Μια φορολογική ενίσχυση προς τις επιχειρήσεις επιχειρεί η κυβέρνηση, με τις αποφάσεις που ανακοίνωσε χθες. Η μείωση του συντελεστή φορολογίας των επιχειρήσεων από 35 σε 32,5%, ακόμα κι αν συνδέεται με την προϋπόθεση αύξησης της απασχόλησης, είναι θετικό βήμα. Αν μάλιστα η μείωση της φορολογίας συνδυαστεί με την ήδη εξαγγελθείσα μείωση του φορολογικού συντελεστή στην περίπτωση επιχειρήσεων που συγχωνεύονται, υπάρχει μια σημαντική ελάφρυνση.
Προς την ίδια κατεύθυνση λειτουργούν η μείωση της φορολογίας του μαζούτ κατά 50%, η κατάργηση του χαρτοσήμου και η κατάργηση της εργοδοτικής επιβάρυνσης επι των αμοιβών των μισθωτών.
Πάντως, γενικότερα το σύνολο των μέτρων που ανακοινώθηκαν χθες μετά τη συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής, αποτελούν δημοσιονομική ενίσχυση της ζήτησης και της ανάπτυξης. Κυβερνητικοί παράγοντες εκτιμούν ότι τα μέτρα αυτά θα συμβάλουν τουλάχιστον στην εξομάλυνση των επιπτώσεων από τη διεθνή ύφεση στην ελληνική οικονομία.
Στόχος, να αντέξει η ελληνική οικονομία το δύσκολο 2002 και να προχωρήσει με ταχύ και ενδεχομένως προεκλογικό βηματισμό στο 2003. Χθες, ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Νίκος Χριστοδουλάκης, υπό την πίεση των διεθνών εξελίξεων μετά την 11η Σεπτεμβρίου, ανακοίνωσε μέτρα που στοχεύουν να διατηρηθεί σε πρώτη φάση η ανάπτυξη στα επίπεδα του 3,8% το 2002.
Οπως εξήγησε στην Κυβερνητική Επιτροπή, ο κ. Χριστοδουλάκης προχωρά σε μέτρα τόνωσης της ζήτησης, σε μια περίοδο κατά την οποία έχουν μετατεθεί για το 2003 (αντί του β’ εξαμήνου του 2002 που ήταν αρχικά) οι ελπίδες για ανάκαμψη της διεθνούς οικονομίας. Τα συγκεκριμένα μέτρα θα κοστίσουν στον προϋπολογισμό 265 δισ. δραχμές και θα χρηματοδοτηθούν, όπως είπε ο υπουργός, από το πλεόνασμα του 2002, το οποίο από το αρχικό 1,3% θα περιορισθεί στο 0,8% του ΑΕΠ.
Ερωτήματα για την εφαρμογή
Ενθαρρυντική στροφή, με την υιοθέτηση πολιτικών που μπορεί να λειτουργήσουν θετικά στην κατεύθυνση της στήριξης αναπτυξιακής προοπτικής της ελληνικής οικονομίας, φαίνεται πως πραγματοποιεί η κυβέρνηση. Πέρα όμως από τις προθέσεις, γεννώνται ερωτήματα αν επιτευχθούν τα αναμενόμενα, καθώς από μία πρώτη ανάγνωση γίνεται φανερό ότι τα βασικά φορολογικά κίνητρα που θα δοθούν στις επιχειρήσεις από το 2002 είναι ανεπαρκή.
Το μέτρο των φορολογικών ελαφρύνσεων για τις επιχειρήσεις που θα ακολουθήσουν πολιτική αύξησης της απασχόλησης είναι εξαιρετικά άτολμο, για να υιοθετηθεί σε μία περίοδο που πάρα πολλές επιχειρήσεις επεξεργάζονται σχέδια μείωσης λειτουργικών δαπανών.
Το ίδιο ισχύει σε μεγάλο βαθμό για τα φορολογικά κίνητρα που προβλέπονται για τις εταιρικές συγχωνεύσεις. Αυτά σε αντίθεση με τη διεθνή πρακτική είναι αποσπασματικά και μάλλον ανίσχυρα για να επιτύχουν ουσιαστικά αποτελέσματα.
Πολλές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν τα τελευταία χρόνια θετικά την πρόκληση των εταιρικών αναδιαρθρώσεων. Ταυτόχρονα όμως δυσκολεύονται να λάβουν αποφάσεις, υπολογίζοντας το κόστος.
Τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση έγιναν κατ’ αρχήν αποδεκτά από τον επιχειρηματικό κόσμο. Είναι φανερό σε όλους ότι αυτά πρέπει να λειτουργήσουν και να αποδώσουν εντός του 2002, προκειμένου να βγει η οικονομία χωρίς απώλειες από τη διεθνή ύφεση.
Αν αυτό συμβεί, καλώς! Στην αντίθετη περίπτωση, το 2003 θα είναι μία πραγματικά δύσκολη χρονιά…