H ασφαλιστική μεταρρύθμιση πρέπει να αποτελέσει στο μέλλον βασική προτεραιότητα, αναφέρει στα συμπεράσματα της έκθεσης που παρέδωσε στο υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, η αντιπροσωπεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. O διεθνής οργανισμός δηλώνει εντυπωσιασμένος από τον βαθμό συναίνεσης που επικρατεί μεταξύ των κοινωνικών εταίρων αναφορικά με την αναγκαιότητα της μεταρρύθμισης. Κλίμα συναίνεσης διαπιστώνει επίσης ότι επικρατεί σε μεγάλα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, που αντιλαμβάνονται τα πλεονεκτήματα από τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις και τη σταθεροποίηση της κοινωνίας. Αρνητική κριτική κάνει η έκθεση στις εξελίξεις στην αγορά εργασίας. Αναφέρει ότι οι πρόσφατες αλλαγές δεν πρόκειται να επιφέρουν αντιστροφή της σημερινής κατάστασης, που αντικατοπτρίζεται στη μεγάλη ανεργία και στη μικρή αύξηση της απασχόλησης. Κρίσιμο θέμα για την πορεία της ελληνικής οικονομίας θεωρεί το ΔΝΤ το ύψος των αυξήσεων που θα δοθούν με τη νέα συλλογική σύμβαση εργασίας.
Οι ξένοι τεχνοκράτες διαπιστώνουν μικρή πρόοδο και στην πραγματική σύγκλιση, καθώς τα πραγματικά εισοδήματα των Ελλήνων υστερούν των αντίστοιχων των Ευρωπαίων πολιτών. Αναφέρεται στα διάφορα σύνθετα χρηματοοικονομικά εργαλεία, που χρησιμοποιεί η ΔΕΚΑ, για να μειώνει παροδικά το δημόσιο χρέος και υπογραμμίζει το μεγάλο κόστος τους. Ολα αυτά, σύμφωνα με το ΔΝΤ εμποδίζουν την προσπάθεια μείωσης του χρέους.
Κριτική ασκεί και στον προϋπολογισμό του 2002, τον οποίο θεωρεί αισιόδοξο. Χαρακτηρίζει θετικές τις τελευταίες φοροαπαλλαγές που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, αλλά? ταυτόχρονα και «λειψές», καθώς δεν συνοδεύονται από αντίστοιχες περικοπές δημοσίων δαπανών.
Αν υπήρχαν στον προϋπολογισμό του 2002 περικοπές δαπανών θα σημειώνονταν μεγαλύτερο πλεόνασμα, με αποτέλεσμα να μπορούν να διατεθούν περισσότεροι πόροι στη μείωση του δημοσίου χρέους.
Αναφορά κάνει η έκθεση στις συγχωνεύσεις των επιχειρήσεων και επισημαίνει ότι είναι καλύτερα να προωθούνται μέσω των διαδικασιών της αγοράς και όχι με την παροχή συγκεκριμέων κινήτρων. Για την απελευθέρωση της ενέργειας επισημαίνει ότι για να φθάσουν οι ωφέλειες στον τελικό χρήστη θα πρέπει να υπάρξει εκεταμένη διάσπαση της παραγωγής από την κυρίαρχη εταιρεία και διαχωρισμός της από την ιδιοκτησία του δικτύου διανομής.
Καλεί επίσης την Επιτροπή Ανταγωνισμού να διασφαλίσει ότι θα προκύψουν ωφέλειες για τους καταναλωτές από τη συγχώνευση των τραπεζικών ιδρυμάτων. Υπογραμμίζει ταυτόχρονα στην Τράπεζα της Ελλάδος να αντιμετωπίσει προσεκτικά τους κινδύνους που προκύπτουν για τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος, από τη δημιουργία τραπεζών που ελέγχουν μεγάλο κομμάτι της αγοράς.
Υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης διαπιστώνει για την Ελλάδα η Κομισιόν
Τη διατήρηση των υψηλών, σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση, αναπτυξιακών ρυθμών και τη συνέχιση της πορείας της Ελλάδος στον πάντοτε μακρύ δρόμο της πραγματικής σύγκλισης, διαπιστώνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην εξαμηναία έκθεσή της για την ευρωπαϊκή οικονομία που παρουσιάσθηκε χθες στις Βρυξέλλες.
Οπως επισημαίνεται στην έκθεση, την οποία παρουσίασε ο αρμόδιος για τις οικονομικές υποθέσεις Επίτροπος Πέδρο Σόλμπες, «η οικονομική δραστηριότητα θα παραμείνει ισχυρή παρά μία προσωρινή επιβράδυνση», καθώς «οι συνέπειες της επιβράδυνσης της διεθνούς οικονομίας αναμένεται να αντισταθμιστούν εν μέρει από την προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, το Γ΄ ΚΠΣ», αλλά και την τόνωση της καταναλωτικής πίστης χάρις στην πτώση των επιτοκίων και τις φορολογικές μεταρρυθμίσεις.
Ετσι, όπως είχε αναφέρει η «K» (φύλλο 17 Νοεμβρίου), η Επιτροπή προβλέπει ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ 4,1% για φέτος, με ελαφρά κάμψη στο 3,5% το 2002 και ανάκαμψη στο 4,2% το 2003. Οπως σημειώνει άλλωστε, «τα θεμελιώδη μακροοικονομικά μεγέθη εμφανίζουν σημαντική βελτίωση, χάρις στην επιτυχία των προσπαθειών σταθεροποίησης της οικονομίας» και «σε πραγματικές τιμές, η σύγκλιση επιταχύνεται». Ωστόσο, η Επιτροπή προβαίνει και σε μία παρατήρηση: «η κυβερνητική πρόθεση για μείωση των δαπανών θα προσκρούσει σε δυσκολίες λόγω της μεγάλης ανελαστικότητος των τρεχουσών δαπανών (μισθοί, τόκοι)».
Από την άλλη πλευρά, στο μέτωπο του πληθωρισμού, «η σταθερότητα των τιμών παραμένει ευάλωτη σε εξωτερικές, ιδίως, πιέσεις», αν και «αναμένεται ταχύτερη αποκλιμάκωση των τιμών καταναλωτού και μείωση του εισαγόμενου πληθωρισμού το 2002». Παράλληλα, «η περιοριστική μισθολογική πολιτική στον δημόσιο τομέα και οι μικρές αυξήσεις στον ιδιωτικό, είχαν σαν αποτέλεσμα την «επιβράδυνση» των πραγματικών μισθών».