Σε ρόλο θεατή κινδυνεύει να περιορισθεί η Ελλάδα, στον κατασκευαστικό οργασμό που δρομολογείται για τη ριζική αναβάθμιση και επέκταση των μεταφορικών δικτύων της Ευρώπης με την επανεκκίνηση του προγράμματος των «διευρωπαϊκών δικτύων».
Συγκεκριμένα, η πρόταση της ομάδος εργασίας που εκπόνησε για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης για τα έργα αυτά, με βάση προτάσεις που κατετέθησαν από τα ενδιαφερόμενα κράτη έχει, σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, ένα κύριο χαρακτηριστικό: τη σχεδόν ολοσχερή απουσία της χώρας. Το σχέδιο αφορά ένα γαλαξία έργων που περιλαμβάνει ουσιαστικά ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο και χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες. H πρώτη περιλαμβάνει έργα για τα οποία υπάρχει σαφής δέσμευση υλοποίησης μέχρι το 2020, η δεύτερη έργα χωρίς χρονοδιάγραμμα υλοποίησης και η τρίτη 15 έργα με κυρίως τοπική σημασία, ένας μικρός αριθμός από τα οποία «θα μπορούσαν» να επιλεγούν για προώθηση τα «σημαντικότερα»…
Σε αυτήν την τρίτη κατηγορία εντάσσεται, χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις ως προς την ακριβή ταυτότητα του έργου, η αναφορά «διάδρομος Ιονίου-Αδριατικής», με πρόβλεψη ολοκλήρωσης, εφ’ όσον επιλεγεί και εξασφαλισθεί η αναγκαία χρηματοδότηση, το έτος 2015. Στις άλλες δύο κατηγορίες, που περιλαμβάνουν έργα «πρώτης προτεραιότητος» προβλέπονται μόνον η ολοκλήρωση της ΠΑΘΕ και της Εγνατίας, καθώς όλα τα άλλα δεν σχετίζονται καθόλου με την Ελλάδα εκτός από δύο που αρχίζουν ακριβώς εκεί που… τελειώνει η χώρα: στην ελληνοβουλγαρική μεθόριο (από την πλευρά της Βουλγαρίας.
Της ομάδας εργασίας, που θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την τελική μορφή των έργων, προήδρευσε ο Βέλγος πρώην επίτροπος Μεταφορών Κάρελ Βαν Μιρτ, ενώ από ελληνικής πλευράς συμμετείχαν ο πρώην ευρωβουλευτής κ. Γ. Ρουμπάτης και ο σύμβουλος του υπουργού Μεταφορών κ. Χρήστος Διονέλλης.