Την τελική του πορεία προς τις εκλογές ξεκίνησε χθες το οικονομικό επιτελείο. O κ. Χριστοδουλάκης εμφανίσθηκε ως θεματοφύλακας της δημοσιονομικής ισορροπίας και επανέλαβε τη γνωστή του φράση για μη υιοθέτηση λογικών παροχών και ταυτόχρονα απόρριψη των πολιτικών σοκ. Οι δηλώσεις έγιναν στη διάρκεια της παράδοσης του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους στο νέο υφυπουργό κ. N. Φαρμάκη από τον προκάτοχό του κ. Γ. Φλωρίδη.
Παράλληλα, ο επικεφαλής του οικονομικού επιτλείου έθεσε τις εξής προτεραιότητες για το επόμενο διάστημα:
1) Κατάρτιση του νέου προϋπολογισμού και πιστή εφαρμογή του τρέχοντος, που εμφανίζει μεγάλες υπερβάσεις στις δαπάνες και υστερήσεις στα δημόσια έσοδα.
2) Τη συνένωση των ασφαλιστικών ταμείων στο πλαίσιο της προώθησης της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, που κατά γενική ομολογία δεν λύνει αλλά μόνο απομακρύνει το σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα.
3) Την ολοκλήρωση του νέου μισθολογίου, που θα αποτελέσει βασικό κυβερνητικό εργαλείο για την εκ νέου σύσφιγξη των σχέσεων της κυβέρνησης με τους δημοσίους υπαλλήλους. H εφαρμογή του θα ξεκινήσει θεωρητικά από την 1/1/2004.
4) Την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους στο πλαίσιο και της χάρτας για την πραγματική σύγκλιση που ανακοίνωσε πρόσφατα ο πρωθυπουργός.
5) Ενα νέο πλαίσιο ελέγχου των δημοσίων δαπανών, που απειλούν συνεχώς με εκτροπή τα δημόσια οικονομικά.
Κυρίαρχο στοιχείο στην αναπαλαιωμένη νέα περίοδο της κυβέρνησης που ξεκίνησε χθες αποτελούν τα δημόσια οικονομικά. Καθορίζουν την υγεία του ταμείου, που, παρά τα όσα παρελκυστικά και αντίθετα υποστηρίζει ο κ. Χριστοδουλάκης, θα κληθεί να αποτελέσει το σημαντικότερο όπλο της κυβέρνησης στις επόμενες εκλογές.
Τα δημόσια οικονομικά είναι η παγίδα που θα αφήσει αυτή η κυβέρνηση στην επόμενη κυβέρνηση, όποια και αν είναι.
Η κατάσταση είναι ένα βήμα πριν από την έκρηξη και αποτελεί έναν από τους χειρότερους εφιάλτες του κ. Χριστοδουλάκη, που επιμένει (μη έχοντας και άλλο δρόμο) φανατικά στην ωραιοποίηση της πραγματικότητας και στην απεριόριστη χρήση της δημιουργικής λογιστικής. O υπουργός Οικονομίας αδυνατεί να αντιμετωπίσει τους κινδύνους και όπως απέδειξε το τελευταίο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ (Οκτώβριος 2001) το κόμμα είναι που παίρνει τις κρίσιμες αποφάσεις.