Το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Κοινωνική Ενταξη, που δημοσιοποίησε χθες το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, είναι -όπως αναφέρεται στην εισαγωγή- «το πρώτο βήμα στη διαδικασία κατάρτισης της Χάρτας Πραγματικής Συγκλισης 2004 – 2010 που θα παρουσιάσει η κυβέρνηση τον Σεπτέμβριο», σύμφωνα με τις πρόσφατες εξαγγελίες του πρωθυπουργού.
Πρόκειται για ένα κείμενο άκρως απογοητευτικό, έκφραση της καθυστέρησης σε ιδέες, συμπεράσματα και κυρίως σε μέσα για την επίτευξη των στόχων της πραγματικης σύγκλισης.
Είναι σπάνιο, ένα τόσο φτωχό κείμενο να προσφέρεται ως εισήγηση στην επιτροπή Κοινωνικής προστασίας για να ξεκινήσει την επόμενη Πέμπτη ο κοινωνικός διάλογος σε ένα τόσο σημαντικό θέμα.
Το κείμενο ακολουθεί τη φόρμα που επιβάλλεται από τα ευρωπαϊκά όργανα, γεγονός το οποίο εξηγεί τη δυσκολία δημιουργικής ανάλυσης των ελληνικών δεδομένων. Περιορίζεται σε μία εκθεση γενικών παραδοχών και κοινότυπων συμπερασμάτων με μία γλώσσα που θυμίζει εν πολλοίς αυτό που στους χώρους των πολιτικών και κομματικών γραφείων αποκαλείται «γλώσσα του ΠΑΣΟΚ».
Οι εθνικοί Κοινωνικοί Στόχοι για το 2010 διατυπώνονται κατά λέξη ως εξής:
1. Το συνολικό ποσοστό ατόμων σε ανέχεια θα καλύψει τη διαφορά που χωρίζει την Ελλάδα από το μέσο όρο των EE-15 ώς το 2010.
2. H αγοραστική αξία του μέσου εισοδήματος των ατόμων σε επισφαλή κατασταση θα αυξηθεί ώς το 2010 τουλάχιστον κατά το ένα τρίτο.
3. Θα μειωθούν αποφασιστικά οι διαφορές στο επίπεδο ζωής, λαμβάνοντας υπ’ όψιν οικονομικούς και μη παράγοντες, μεταξύ αγροτικών και αστικών περιοχών, έως το 2010,ώστε να γίνουν καλύτερες από τον μέσο όρο της Νότιας Ευρώπης.
4. Θα μειωθεί στο ήμισυ η σχετική επιβάρυνση επισφάλειας για τους ηλικιωμένους άνω των 65 σε σχέση με αυτούς κάτω των 65.
5. Κάλυψη των αναγκών για παιδική προστασία για όλες τις εργαζόμενες μητέρες ώς το 2008.
6. Αποφασιστική αντιμετώπιση του θέματος της παιδικής φτώχειας. Ως το 2010 θα κατέβει στο επίπεδο του μέσου όρους των 5 καλύτερων χωρών στις E.E. – 15.
7. Εξίσωση του ποσοστού ανεργίας στο επίπεδο των 5 χωρών της E.E. με τις καλύτερες επιδόσεις ώς το 2010.
Σύμφωνα με την έκθεση η γραμμή επισφάλειας (σε τιμές Μαΐου 2003) για μία οικογένεια με 2 παιδιά είναι περί τα 870 ευρώ τον μήνα. Το ποσοστό των πολιτών σε κατάσταση επισφάλειας (12% ή 15% αν αγνοηθεί η ιδιοκατοίκηση) δε θεωρείται υψηλό σε σύγκριση με την Ε.Ε.
Πάντως, εξιδανικευμένα εμφανίζεται ο απολογισμός της περιόδου 2001 – 2003. Εκτός από τις λογικές αναφορές στο θετικό μακροοικονομικό πλαίσιο, αναρωτιέται κανείς πού διαπίστωσαν οι συντάκτες του κειμένου την «πρόοδο στον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης» και τις «εξατομικευμένες» δράσεις κοινωνικής πολιτικής, στην αναδιοργάνωση των υπηρεσιών υγείας με «έμφαση στην πρόληψη και την πρωτοβάθμια περίθαλψη» ή στην ώθηση που είχαν τα θέματα που αφορούν τα άτομα με αναπηρίες. Επίσης, για την ανύπαρκτη -επί της ουσίας- εξατομικευμένη παρέμβαση στους ανέργους από τον ΟΑΕΔ, αναφέρεται ότι έπαιξε «ρόλο – κλειδί στην υλοποίηση των δράσεων για την απασχόληση».