Εναν στους τέσσερις νέους και νέες πλήττει στην Ελλάδα η ανεργία, σύμφωνα με στοιχεία για το 2002 που έδωσε χθες στη δημοσιότητα Εurostat.Συγκεκριμένα, στα άτομα ηλικίας 15 ώς 24 ετών (εκτός μαθητών, φοιτητών, στρατευμένων και άλλων κατηγοριών, που δεν θεωρείται ότι ανήκουν στην αγορά εργασίας) ο δείκτης ανεργίας διαμορφώθηκε στο 25,7%, ποσοστό που αν και βελτιωμένο σε σχέση με το παρελθόν (προ τριετίας ξεπερνούσε το 30%), παραμένει ένα από τα υψηλότερα στην Ευρώπη.
Ειδικά δε στις γυναίκες της ίδιας ηλικιακής κατηγορίας, θα πρέπει να σημειωθεί, η ανεργία φθάνει το 33%, με άλλα λόγια πλήττει μία στις τρεις νέες, περισσότερες απ’ ό,τι σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα. Για τους άνδρες το ίδιο ποσοστό είναι «μόλις» 18,7%.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί εδώ ότι ο δείκτης της ανεργίας όχι μόνον δεν περιλαμβάνει μαθητές, φοιτητές κ.λπ., αλλά ούτε και όσους, χωρίς να εντάσσονται σε κάποια από τις κατηγορίες αυτές, δεν έχουν εμπλακεί ενεργά στην αναζήτηση εργασίας. Πρόκειται με άλλα λόγια αποκλειστικά για άτομα που προσπαθούν ανεπιτυχώς να βρουν δουλειά και έχουν ηλικία μεταξύ 15 και 64 ετών. Αυτή τη δραματική εικόνα έρχεται να συμπληρώσει και το στοιχείο της μακροχρόνιας ανεργίας ή της αδυναμίας των ανέργων να βρουν εργασία μετά την απόλυσή τους. Ετσι, ο ένας στους δύο άνεργους Ελληνες, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας, καταγράφεται ως «μακροχρόνια άνεργος» εν ολίγοις για διάστημα μεγαλύτερο του ενός έτους, κάτι που καθιστά την επαναπρόσληψή τους εξαιρετικά δυσχερή, ιδίως εάν συνυπολογισθεί με τη σχεδόν πλήρη ανυπαρξία επαγγελματικής κατάρτισης για ανέργους. H Ευρωπαϊκή Επιτροπή προειδοποιεί περίπου ανά τρίμηνο για τη μετατροπή του εκπαιδευτικού συστήματος σε μηχανή παραγωγής ανέργων λόγω της πλήρους αποσύνδεσής του από την αγορά εργασίας και τις πραγματικές ανάγκες της, τις βαρύτατες δυσλειτουργίες της ιδίας της αγοράς εργασίας και την ανυπαρξία μηχανισμών πλαισίωσης και στήριξης των ανέργων όσον αφορά την εκ νέου απασχόλησή τους. Ισως το μόνο εργαλείο που χρησιμοποιεί εντατικά το ελληνικό Δημόσιο για την… επανενεργοποίηση των ανέργων είναι η απειλή της πλήρους εξαθλίωσής τους λόγω των εξαιρετικά περιορισμένων, με ευρωπαϊκά δεδομένα, επιδομάτων που παρέχει. Ομως υπάρχει διαφορά μεταξύ του να επιθυμεί κάποιος να εργασθεί και του να επιθυμεί κάποιος να τον… προσλάβει.