H αποδυνάμωση του δολαρίου και των χρηματικών περιουσιακών στοιχείων σε δολάρια (ομόλογα, μετοχές) μερικώς μόνον αντισταθμίζεται από την ενδυνάμωση του ευρώ και του γιεν, ενώ ευνοεί σημαντικά τον χρυσό, η τιμή του οποίου έχει εκτοξευθεί στα 423 δολάρια η ουγγιά, στα υψηλότερα δηλαδή επίπεδα από το 1980 οπότε είχε καταγράψει ρεκόρ στα 594 δολάρια η ουγγιά.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύεται στο τελευταίο Οικονομικό Δελτίο της Alpha Βαnk, ένα σημαντικό μέρος επενδυτικών κεφαλαίων που αποσύρεται από το δολάριο και τα χρηματικά περιουσιακά στοιχεία σε δολάρια, θεωρεί ως ευνοϊκή τοποθέτηση στην τρέχουσα συγκυρία την τοποθέτηση σε χρυσό.
Οι γεωπολιτικές ταραχές και η έξαρση των τρομοκρατικών ενεργειών επιδρούν στην τιμή του χρυσού στην τρέχουσα περίοδο μέσω της συμβολής τους στην αποδυνάμωση του δολαρίου και των συνδεδεμένων περουσιακών στοιχείων ως επενδυτικών μέσων.
Ευνοϊκή επίδραση στη ζήτηση του χρυσού έχει και η διαφαινόμενη ανάκαμψη της οικονομίας των ΗΠΑ και κατ’ επέκτασιν της παγκόσμιας οικονομίας, αφού θα συμβάλει αφενός στην αύξηση της ζήτησης για προϊόντα χρυσού, τα οποία ως αγαθά πολυτελείας χαρακτηρίζονται από υψηλή εισοδηματική ελαστικότητα ζήτησης και αφετέρου στην περαιτέρω αποδυνάμωση των αγορών ομολόγων με ευνοϊκή επίδραση στις επενδυτικές τοποθετήσεις σε χρυσό.
Ωστόσο, όπως σημειώνεται στη μελέτη, για τη μεσοχρόνια περίοδο θα πρέπει να σημειωθεί ότι είναι πολύ πιθανό οι συνθήκες να πάψουν να διατηρούνται τόσο ευνοϊκές για τον χρυσό.
Με τη «Συμφωνία της Ουάσιγκτον για το χρυσό» που υπεγράφη στις αρχές του 2000 και ισχύει έως τον Σεπτέμβριο του 2004 από 15 κεντρικές τράπεζες ευρωπαϊκών χωρών και χωρών της Αμερικής που κατέχουν το 1/4 των παγκόσμιων αποθεμάτων χρυσού, επιδιώχθηκε ο περιορισμός και ο έλεγχος πώλησης ποσοτήτων χρυσού από τα διαθέσιμά τους, με στόχο την ενίσχυση της τιμής του χρυσού.
Αποτέλεσμα της συμφωνίας αυτής ήταν η άνοδος της τιμής από τα 275 δολάρια η ουγγιά στις αρχές του 2000 στις σημερινές τιμές.
Σημειώνεται ότι η Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία δεν συμμετέχει στη Συμφωνία της Ουάσιγκτον, προχώρησε τον προηγούμενο Αύγουστο στην πώληση 20 τόνων χρυσού σε τιμή αρκετά χαμηλότερη από τη σημερινή, που της απέφερε 207 εκατ. ευρώ με στόχο να επενδύσει τα έσοδα αυτά σε άλλες ασφαλείς τοποθετήσεις (π.χ. στην αγορά ομολόγων) με αναμενόμενη απόδοση (σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΤτΕ της τάξης του 2% – 4% ετησίως -και αντιστοιχούν σε 5 εκατ. ευρώ περίπου σε ετήσια βάση).
Υπενθυμίζεται ότι η ΤτΕ είχε προχωρήσει στην πώληση των 20 τόνων χρυσού από τα αποθέματά της στην τιμή των 360 δολαρίων περίπου η ουγγιά, δηλαδή άνω του 16% χαμηλότερα από τη σημερινή τιμή που αντιστοιχεί σε απόλυτα μεγέθη σε 35 εκατ. ευρώ περίπου.
Σύμφωνα με τη μελέτη, η Συμφωνία της Ουάσιγκτον που συνέβαλε αποφασιστικά στην ανοδική πορεία της τιμής του χρυσού στην περίοδο 2000 – 2003, μπορεί να γίνει ελαστικότερη, με συνέπεια την αύξηση της προσφοράς χρυσού. Οι κίνδυνοι για το δολάριο ενδέχεται να μειωθούν έπειτα από κάποιο διάστημα, ενώ ταυτόχρονα ενισχύεται σταδιακά και η εμπιστοσύνη προς το ευρώ και το γιεν, με συνέπεια να μην υπάρχει τόσο μεγάλη ανάγκη για τοποθετήσεις μεγάλων ποσοστών των διεθνών επενδυτικών χαρτοφυλακίων σε χρυσό.
Σε κάθε περίπτωση, σημειώνεται στη μελέτη, δεν φαίνεται να υπάρχει στην τρέχουσα περίοδο κάποιος ουσιαστικός λόγος γιατί η προτίμηση για τοποθετήσεις σε χρυσό θα πρέπει να διατηρηθεί σε υψηλά επίπεδα, πέραν της εποικοδομητικής συμβολής που μπορεί να έχει η συμπερίληψη και του χρυσού σε ένα επενδυτικό χαρτοφυλάκιο με το κατάλληλο, όμως, ποσοστό που θα δικαιολογείται από τους αναμενόμενους συνδυασμούς απόδοσης κινδύνου αυτού του επενδυτικού μέσου στη σημερινή πραγματικότητα.
Οι διακυμάνσεις στην αγορά και στην τιμή του χρυσού σε διάφορες περιόδους αποτελούν αντικείμενο γενικότερου ενδιαφέροντος.
Κατά τη διάρκεια του 2003, η τιμή του χρυσού σημείωσε ανοδική πορεία επηρεασμένη αρχικά από τον πόλεμο στο Ιράκ και στη συνέχεια από την υποτίμηση του δολαρίου και τη μεγάλη αβεβαιότητα που επικρατεί στην παγκόσμια κοινότητα, λόγω των ανοικτών πολεμικών διενέξεων και της διεθνούς τρομοκρατίας.
Τα προβλήματα στην οικονομία των ΗΠΑ, που χαρακτηρίζεται σήμερα από μεγάλα ελλείμματα τόσο στον δημόσιο τομέα όσο και στο ισοζύγιο αγαθών και υπηρεσιών, έχουν αρνητικές επιπτώσεις στις τοποθετήσεις των διεθνών επενδυτών. Ομως, υπενθυμίζεται στη μελέτη, η τιμή του χρυσού έχει καταγράψει μεγάλες διακυμάνσεις την τελευταία τριακονταετία.
Η ραγδαία άνοδος που είχε σημειωθεί το 1980 ($ 594) οφειλόταν στην πτώση της παγκόσμιας ζήτησης, στις έντονες διακυμάνσεις των κεφαλαιαγορών και στην αναρρίχηση του πληθωρισμού στο 15% στις ΗΠΑ, που αποτελούσε το υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 40 ετών με οδυνηρές συνέπειες για τις αγορές ομολόγων.
Τέλος, όπως σημειώνεται, σε κάποιες περιόδους, ιδιαίτερα περιόδους αναταραχής στις χρηματιστηριακές αγορές διαφαίνεται μια αρνητική συσχέτιση της τιμής του χρυσού και των χρηματιστηριακών δεικτών.
Η συσχέτιση αυτή ανατρέπεται σε περιόδους όπως π.χ. το δεύτερο εξάμηνο του 2003, όταν οι δύο αγορές ευνοούνται ταυτόχρονα από τις προοπτικές ανάπτυξης της οικονομίας και την πτώση του δολαρίου και της αγοράς ομολόγων.