H επαναφορά μέρους της καταργηθείσας υπερεργασίας στο διευθυντικό δικαίωμα ίσως αποτελέσει το αντιστάθμισμα για το σπάσιμο του φράγματος των 40 ωρών συμβατικού χρόνου εργασίας.
Σε αυτήν τη λύση καταλήγουν παράγοντες της ΓΣΕΕ προκειμένου να επιτευχθεί μία συμφωνία με τις εργοδοτικές οργανώσεις στις διαπραγματεύσεις για τη νέα εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας, που ξεκινούν την προσεχή Δευτέρα.
Υπενθυμίζεται ότι από το έτος 2000, οι εργαζόμενοι δεν υποχρεούνται να απασχολούνται 5 επιπρόσθετες ώρες την εβδομάδα, ενώ αυξήθηκε σημαντικά το κόστος και η αμοιβή της υπερωριακής απασχόλησης.
Χθες, η ΓΣΕΕ ξεκίνησε κύκλο συναντήσεων με τους αρχηγούς των κομμάτων με στόχο να εξασφαλίσει την υποστήριξή τους τόσο στη διεκδίκηση των αυξήσεων για 8% το 2004 όσο και στο αίτημα για τη μείωση του χρόνου εργασίας. Ηδη, το προεδρείο της ΓΣΕΕ συναντήθηκε χθες με τον πρόεδρο του Συνασπισμού κ. N. Κωνσταντόπουλο, ενώ αύριο θα συναντηθεί και με τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ κ. M. Χρυσοχοΐδη.
Μετά την ολοκλήρωση της συνάντησης στα γραφεία του Συνασπισμού, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, απαντώντας στις ενστάσεις που διατυπώνονται για το ανέφικτο της μείωσης του χρόνου εργασίας στις μικρού μεγέθους επιχειρήσεις, δήλωσε ότι «το 35ωρο μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα σε ορισμένους τομείς όπως είναι ο τομέας των επιχειρήσεων εντάσεως κεφαλαίου και σταδιακά στους τομείς των υπηρεσιών και των άλλων δραστηριοτήτων, έτσι ώστε να αντιμετωπίζεται και το πρόβλημα της ανεργίας».
Επί του θέματος, η ΓΣΕΕ προσδοκά και την υποστήριξη από την πλευρά του υπουργού Εξωτερικών κ. Γ. Παπανδρέου. Ενδεχομένως η θέση του θα διατυπωθεί στο πλαίσιο της συνεδριακής διαδικασίας του ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο, ήδη φήμες φέρουν τον στενό συνεργάτη Αθ. Τσούρα να έχει γίνει αποδέκτης εισηγήσεων υπέρ της εφαρμογής του 35ώρου.
Σε κάθε περίπτωση το θέμα θα κριθεί στο τραπέζι των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Αλλωστε, όπως απεδείχθη με την άδοξη τύχη που είχε η νομοθετική ρύθμιση του 2000 για τον συνδυασμό του 38ώρου με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, ουδεμία αλλαγή στον χρόνο εργασίας δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική εάν δεν γίνει αποδεκτή από τους βασικούς συντελεστές της παραγωγής και της αγοράς.