Οι ατελέσφορες πολιτικές και η αδυναμία της χώρας να εκμεταλλευθεί και να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα από την είσοδο στην ONE φωτογραφίζονται ως οι βασικές αιτίες της υστέρησης που καταγράφεται στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων το διάστημα 1980 – 2002.
Τη στιγμή που την περίοδο αυτή οι ξένες επενδύσεις εμφανίζουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση αύξηση κατά 1.107%, στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται σε 166%. Είναι μάλιστα εντυπωσιακό ότι οι «συγκρίσιμες» με την Ελλάδα χώρες, όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία, βίωναν τη «χρυσή επενδυτική τους εικοσαετία» με αύξηση των ξένων επενδύσεων κατά 1.100% και 4.136%!
Οπως προκύπτει από σχετική μελέτη του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών που παρουσιάστηκε χθες, βασικές αιτίες της επενδυτικής ένδειας που χαρακτηρίζει τη χώρα είναι οι λεγόμενοι «εγχώριοι διαρθρωτικοί και πολιτικοί παράγοντες». Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται η οργάνωση της αγοράς εργασίας, η πολιτική και οικονομική σταθερότητα, οι υποδομές, αλλά και οι επενδυτικές συνθήκες, όπως η παροχή κινήτρων.
Η υστέρηση που εμφανίζει η Ελλάδα αποδίδεται μέχρι ένα βαθμό στην αποχή της χώρας από την έκρηξη εξαγορών και συγχωνεύσεων που σημειώθηκε διεθνώς τη δεκαετία του 1990, ενώ σημειώνεται επίσης ότι τα κατά καιρούς προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων που εφαρμόσθηκαν, αντί να ενθαρρύνουν την προσέλκυση στρατηγικών επενδυτών, προώθησαν την εύκολη και εισπρακτικά ωφέλιμη λύση, της πώλησης μετοχικών πακέτων σε ξένους θεσμικούς επενδυτές.
Το χειρότερο είναι, καταλήγει το IOBE, ότι οι προοπτικές προσέλκυσης ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα θα εξακολουθήσουν να είναι δυσμενείς, εάν τα μέτρα πολιτικής δεν αναπροσανατολιστούν, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύεται ο κίνδυνος της διατήρησης ενός status quo, ειδικά όταν ο περίγυρος -οι χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης- προχωράει με ταχείς ρυθμούς σε μεταρρυθμίσεις οι οποίες αυξάνουν την ελκυστικότητά τους.