Αβέβαιο διαγράφεται πλέον το μέλλον των δύο μεγαλύτερων λιμένων της χώρας, του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, εξαιτίας της «αδυναμίας» των συνδικαλιστών των λιμενεργατών να μην κατανοούν την αναγκαιότητα εκσυγχρονισμού λειτουργίας των λιμανιών και προσαρμογής τους στα διεθνή πρότυπα. Χθες, στις συναντήσεις που είχαν, δεν κατέστη δυνατόν να βρουν κοινό σημείο επαφής με την διοίκηση του ΟΛΠ παρά την καλή διάθεση που επέδειξαν οι δεύτεροι και πρότειναν δίμηνη αναστολή κάθε διαδικασίας παροχής υπηρεσιών σε ιδιώτες και έναρξη διαλόγου με συγκεκριμένη ατζέντα. Οι λιμενεργάτες επέδειξαν αδυναμία ευελιξίας και επέμειναν δογματικά στη θέση τους «να αποσυρθεί η απόφαση για είσοδο ιδιωτών και τότε μόνο να ξεκινήσουν διάλογο για το μέλλον των λιμανιών»… Η αποτυχία εξεύρεσης «σημείου συνάντησης» λιμενεργατών και ΟΛΠ, εκτός των άλλων, θέτει υπό αμφισβήτηση και την ετοιμότητα της κυβέρνησης να υλοποιήσει τη στρατηγική της για προσέλκυση ξένων επενδύσεων στα λιμάνια που αποτελούν σημείο αναφοράς στην προσπάθεια οικονομικής ανάπτυξης της χώρας. Χθες, ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Αντώναρος είπε ότι «ο κ. Κεφαλογιάννης βρίσκεται σε συνεχή διάλογο με τους εμπλεκόμενους φορείς και δύο φορές έχει ενημερώσει τη Βουλή, προκειμένου να προχωρήσει την αναβάθμιση των υπηρεσιών που παρέχονται από τα μεγάλα λιμάνια της χώρας». Αργά χθες το απόγευμα ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Μανώλης Κεφαλογιάννης συναντήθηκε με τον διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΛΠ Α.Ε. Νίκο Αναστασόπουλο, χωρίς όμως να δοθούν πληροφορίες για το περιεχόμενο της συνάντησης.
Προβλήματα στην αγορά
Οι λιμενεργάτες, όπως έγινε γνωστό από δηλώσεις του προέδρου της ΟΜΥΛΕ Γιώργου Γεωργακόπουλου, θα συνεχίσουν τη «λευκή απεργία» τους.
Η εξέλιξη αυτή σηματοδοτεί απρόβλεπτες εξελίξεις και στην αγορά, καθώς χιλιάδες τόνοι προϊόντων παραμένουν «εγκλωβισμένοι» στους χερσαίους χώρους των δύο λιμανιών. Επίσης, άγνωστο παραμένει το πότε θα μεταφερθούν στην Ελλάδα και τα εμπορεύματα που βρίσκονται αποθηκευμένα σε ξένα λιμάνια και κινδυνεύουν να τους επιβληθεί επίναυλος έως και 15%. Εκτιμάται ότι η τελική τιμή των προϊόντων, που ενδεχομένως τους επιβληθεί επίναυλος, μπορεί να φθάσουν στον καταναλωτή αυξημένα κατά 20- 25%.