Η αντιπαράθεση, τις τελευταίες εβδομάδες, μεταξύ της διοίκησης της ΟΛΠ Α. Ε. και των συνδικαλιστών της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμένων Ελλάδος (ΟΜΥΛΕ) προκάλεσε σύγχυση εννοιών και σκοπών ως προς την εκμετάλλευση και διαχείριση του υπό κατασκευήν Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) του ΟΛΠ στο Νέο Ικόνιο.
Η σύγχυση αυτή οφείλεται τόσο στην ελλιπή ή άστοχη πολιτική του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας (ΥΕΝ), στο οποίο έχει ανατεθεί ο σχεδιασμός και η χάραξη της εθνικής λιμενικής πολιτικής για την ανάπτυξη των λιμανιών της χώρας (Ν. 2932/2001), όσο και στα σοφίσματα της διοικήσεως της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς.
Ετσι, δεν θα είναι άστοχο ούτε περιττό να δοθούν πληροφορίες ως προς την κρίση που προκάλεσε, τις τελευταίες εβδομάδες, στο λιμάνι του Πειραιά η αποχή των λιμενεργατών του ΟΛΠ από την υπερωριακή εργασία.
Υπερωριακή εργασία
Για το λιμάνι του Πειραιά, προκειμένου να είναι λιμάνι υψηλής αποδόσεως και χαμηλού κόστους, αποτελεί αναγκαίο μέτρο η υπερωριακή εργασία του προσωπικού του ΟΛΠ.
Για την εξασφάλιση της λειτουργίας των εγκαταστάσεων του οργανισμού καθ’ όλο το 24ωρο και όλες τις ημέρες του έτους, καθώς και για την κάλυψη των έκτακτων και απρόβλεπτων αναγκών που δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν μέσα στο κανονικό ωράριο, επιτρέπεται με απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του ΟΛΠ Α. Ε. η πέραν του κανονικού ωραρίου εργασία, καθώς και η εργασία κατά τις ημέρες Σαββάτου, Κυριακής και λοιπών εξαιρεσίμων, καθώς και κατά τις νυκτερινές ώρες, εφόσον αυτή έχει εγκριθεί αρμοδίως. Γιατί το λιμάνι λειτουργεί 365 μέρες τον χρόνο και οι φορτοεκφορτωτικές εργασίες έχουν ακανόνιστο ρυθμό. Η ροή των πλοίων στο λιμάνι είναι: άλλες ημέρες μέτρια, άλλες κανονική και άλλες μεγάλη έως υπερβολική, ώστε να παραμένουν πλοία προς φορτοεκφόρτωση εκτός λιμένος. Και η αποχή των λιμενεργατών από την υπερωριακή εργασία, που είναι νόμιμο δικαίωμά τους, δείχνει πόση αξία έχει η εργασία τους στο λιμάνι.
Ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ) που ιδρύθηκε το 1930 με τη μορφή Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) με αρμοδιότητα τη διοίκηση, οργάνωση και εκμετάλλευση του λιμανιού, λειτούργησε ως ΝΠΔΔ μέχρι τον νόμο 2688/1999 (ΦΕΚ Α΄ 1.3.1999) που άλλαξε μορφή και μετατράπηκε σε ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς Ανώνυμη Εταιρεία και με διακριτικό τίτλο ΟΛΠ Α. Ε.
Λειτουργία ως ΝΠΔΔ
Ο ΟΛΠ με τη μορφή του ΝΠΔΔ αφού αποκατέστησε τις κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1940-1944) καταστροφές, δημιούργησε τις τεράστιες σε όγκο και αξία λιμενικές και τεχνολογικές εγκαταστάσεις, χωρίς, μέχρι το 1981, να δανειστεί μια δραχμή. Εκτοτε, κατάφερε και πάλι με τη μορφή του ΝΠΔΔ να κάνει το λιμάνι του Πειραιά το πρώτο διαμετακομιστικό κέντρο στην Ανατολική Μεσόγειο.
Με τη λειτουργία του ΟΛΠ ως ΝΠΔΔ το διοικητικό και τεχνικό προσωπικό του υπαγόταν στο δημόσιο δίκαιο, ενώ το εργατοτεχνικό στο ιδιωτικό. Το προσωπικό αυτό, δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, κατάλληλα οργανωμένο, εκπαιδευμένο και αξιολογημένο κατέστησε το λιμάνι του Πειραιά μεγάλης αποδόσεως και χαμηλού κόστους και το ανταγωνιστικότερο στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ιδιωτική επιχείρηση
Υστερα από τη μετατροπή του ΟΛΠ σε ιδιωτική επιχείρηση, με τη δημοσίευση στο ΦΕΚ Β΄ 390/26-2-2004, της αριθ. 5115 01/02/2004 κοινής απόφασης των υπουργών Οικονομίας, Εσωτερικών και Εμπορικής Ναυτιλίας: «Εγκριση Γενικού Κανονισμού Προσωπικού της Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς Α. Ε.», όλοι οι εργαζόμενοι στην εν λόγω εταιρεία συνδέονται με σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου και βαδίζουν για την πραγμάτωση της αποστολής του ΟΛΠ. Δηλαδή την καλή διοίκηση, οργάνωση και εκμετάλλευση του Λιμένος Πειραιώς και άλλων λιμένων.
Ο κατασκευαζόμενος Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) στο Νέο Ικόνιο έδωσε αφορμή στο ΥΕΝ να σχεδιάσει περίεργη στρατηγική εκμετάλλευσης και διαχείρισης του σταθμού αυτού, προκειμένου να προσελκυστούν ξένες επενδύσεις.
Ακολούθως, ο ΟΛΠ προετοίμασε και ανακοίνωσε ότι θα προκηρύξει διεθνή διαγωνισμό για τη σύναψη σύμβασης παραχώρησης λιμενικών εγκαταστάσεων σε ιδιώτες.
Εν όψει αυτής της στρατηγικής ο ΥΕΝ, το καλοκαίρι, είχε ανακοινώσει στα ΜΜΕ ότι στο λιμάνι του Πειραιά ομάδα προνομιούχων εργατοτεχνιτών του ΟΛΠ έχουν ετήσιες απολαβές μέχρι 120.000 ευρώ. Επίσης, ότι ο ίδιος ο υπουργός Ε. Ν. έκαμε μεταμεσονύχτια έφοδο στο ΣΕΜΠΟ «Ελ. Βενιζέλος» και βρήκε σε ομάδα φορτοεκφόρτωσης Ε/Κ πέντε ατόμων να εργάζεται μόνο ένας και οι άλλοι να απουσιάζουν. Και οι δύο, ως άνω, περιπτώσεις είναι αληθινές!
Ομως, δεν ανακοινώθηκε εάν διατάχτηκε η διοίκηση του ΟΛΠ να ενεργήσει τον προσήκοντα πειθαρχικό ή άλλο έλεγχο και να μεριμνήσει για την εξάλειψη παρόμοιων απαράδεκτων και παράνομων περιστατικών. Και έτσι τα ΜΜΕ, τώρα που έχουμε κρίση στο λιμάνι, αντί να ερευνήσουν και σχολιάσουν την ορθότητα, δυνατότητα και αποτελεσματικότητα της στρατηγικής του ΟΛΠ να συνάψει σύμβαση παραχώρησης λιμενικών εγκαταστάσεων σε ιδιώτες, σχολιάζουν τα απαράδεκτα και παράνομα περιστατικά που ανακοίνωσε το καλοκαίρι ο ΥΕΝ, ίσως για να δυσφημιστεί ο ΟΛΠ Α. Ε. ότι τάχα δεν έχει καλή οργάνωση και κατάλληλο προσωπικό για σωστή και καλή εκμετάλλευση του κατασκευαζόμενου νέου ΣΕΜΠΟ στο Ικόνιο και θα πρέπει να αναζητηθούν ιδιώτες που θα προσελκύσουν επενδύσεις.
Αντιπαράθεση
Ομως, είναι ομολογημένο και πασίγνωστο ότι από τον ΟΛΠ με τη μορφή ΝΠΔΔ κληροδοτήθηκαν στον ΟΛΠ Α. Ε. υπηρεσίες και προσωπικό που κατάφεραν να γίνει το λιμάνι του Πειραιά το πρώτο και ανταγωνιστικότερο στην Ανατολική Μεσόγειο διαμετακομιστικό κέντρο. Και είναι περίεργη και ανεξήγητη η αντιπαράθεση επί τόσες εβδομάδες της διοίκησης του ΟΛΠ με την ομοσπονδία των υπαλλήλων του (ΟΜΥΛΕ) με αφορμή την αποχή των λιμενεργατών από την υπερωριακή εργασία.
Για τον λόγο αυτόν, εν προκειμένω, στη διοίκηση του ΟΛΠ θα έλεγα ότι για την κατασκευή του ΣΕΜΠΟ στο Νέο Ικόνιο που θα περατωθεί μεταξύ δύο έως τριών ετών, ο ΟΛΠ έχει τη δυνατότητα και πρέπει εξ ιδίων κεφαλαίων ή με κάποιο δανεισμό να το κατασκευάσει χωρίς ιδιωτικά παράσιτα.
Στην δε ΟΜΥΛΕ θα πρότεινα να συνειδητοποιήσει ότι ο ΟΛΠ είναι πλέον ιδιωτική επιχείρηση και δεν πρόκειται να καρποφορήσει οποιαδήποτε πολιτική κατευθύνεται για περαιτέρω ιδιωτικοποίηση.
Δεν θα αργήσουν στο ΥΕΝ να αντιληφθούν ότι η λιμενική πολιτική, για την ανάπτυξη των λιμανιών της Ελλάδας, δεν μπορεί να κατευθύνεται προς τη διαχείριση της διαφθοράς ούτε προς την αναζήτηση ιδιωτικών παρασίτων.
* Ο κ. Δημήτριος Ν. Μανιώτης είναι πρώην διευθυντής του ΟΛΠ και ειδικός σύμβουλος στον ΥΕΝ για θέματα λιμένων.