Δυσοίωνες είναι οι προβλέψεις για το έλλειμμα του ισοζυγίου, το οποίο «βάλλεται» από τα υψηλά ελλείμματα του προϋπολογισμού και το προβληματικό συνταξιοδοτικό σύστημα. Σύμφωνα με την Alpha Bank, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών αναμένεται να ξεπεράσει και πάλι το 10% του ΑΕΠ το 2007, έναντι 10,8% του ΑΕΠ το 2006. Η επιδείνωση αυτή αντανακλά νέα δοκιμασία για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, προκαλώντας πληθωριστικές πιέσεις. Σημειώνεται ότι το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών με τις κεφαλαιακές μεταβιβάσεις αυξήθηκε κατά 12% σε ετήσια βάση στο πρώτο εξάμηνο του 2007 και ανήλθε στα 14,54 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με την ανάλυση της Alpha Bank, για τη μείωση του ελλείμματος ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών απαιτείται η αύξηση του ποσοστού της εγχώριας αποταμίευσης που διαμορφώθηκε το 2006 στο 15%, έναντι 21,5% στη Ζώνη του Ευρώ.
Τι απαιτείται
Πρώτον, άμεση μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού της γενικής κυβέρνησης και μετατροπή του σε πλεόνασμα. Δεύτερον, αύξηση της αποταμίευσης του ιδιωτικού τομέα, κυρίως της ιδιωτικής συνταξιοδοτικής αποταμίευσης μέσω της ουσιαστικής μεταρρύθμισης του συστήματος κοινωνικών ασφαλίσεων της χώρας. Από την άλλη πλευρά, η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος απαιτεί σημαντικά κεφάλαια και η χρηματοδότηση φαίνεται μάλλον αδύνατη, αν δεν μειωθεί δραστικά το δημόσιο χρέος. Σύμφωνα με στελέχη της Τραπέζης της Ελλάδος, η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί επαρκώς προκειμένου να γίνουν ριζικές και μακροπρόθεσμα βιώσιμες αλλαγές αν δεν μειωθεί το δημόσιο χρέος στο 60% του ΑΕΠ από περίπου 100% σήμερα. Αυτό σημαίνει ότι στα επόμενα χρόνια ο προϋπολογισμός θα πρέπει να είναι πλεονασματικός με περίπου 10 -15 δισ. ευρώ τον χρόνο.
Το ασφαλιστικό
Συνολικά, η χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος στα επόμενα χρόνια υπολογίζεται σε περίπου 120 δισ. ευρώ. Επιπλέον, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι δημόσιες δαπάνες για συντάξεις ως ποσοστό του ΑΕΠ στη χώρα μας είναι ήδη από τις υψηλότερες μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, ενώ προβλέπεται ότι τα επόμενα χρόνια μέχρι το 2050 θα εμφανίσουν μία από τις μεγαλύτερες αυξήσεις μεταξύ των χωρών αυτών, ως συνέπεια της γήρανσης του πληθυσμού. Συγκεκριμένα, οι δαπάνες για συντάξεις θα αυξηθούν από 12,4% σε 22,6% του ΑΕΠ το 2050, δηλαδή κατά 10,2 εκατοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ ή κατά 21 δισ. ευρώ περίπου. Την ίδια περίοδο η σωρευτική αύξηση των δημοσίων δαπανών για συντάξεις στην Ε.Ε. των 25 εκτιμάται σε μόλις 2,2 εκατοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ και στη Ζώνη του Ευρώ σε 2,6 εκατοστιαίες μονάδες.
