Για τους τραπεζίτες, αλλά και τους διαχειριστές των μεγάλων θεσμικών χαρτοφυλακίων, το σενάριο που δεν προβλέπει τη συγκρότηση αυτοδύναμης κυβέρνησης στις 16 Σεπτεμβρίου, είναι το χειρότερο και για αυτό απευκταίο. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζουν επισήμως, γιατί ανεπισήμως το ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης συνασπισμού φαίνεται να στροβιλίζει στο μυαλό πολλών. Σε κάθε περίπτωση, όπως επισημαίνουν, η χώρα χρειάζεται τη λήψη άμεσων μέτρων. Χρονικά περιθώρια δεν υπάρχουν. Αναφέρεται χαρακτηριστικά το μέτωπο της παιδείας. Τα αποτελέσματα μιας μεταρρύθμισης σε αυτόν τον κρίσιμο τομέα, όπως υποστηρίζουν, φαίνονται ύστερα από δέκα χρόνια. Κι η χώρα μας δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει άλλες δεκαετίες. Για την πορεία των αγορών δεν θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί ότι εκφράζεται ανάλογη αγωνία.
Σύμφωνα με τους διαχειριστές των μεγάλων θεσμικών χαρτοφυλακίων, από τη στιγμή που το ελληνικό χρηματιστήριο ελέγχεται σε σημαντικό βαθμό από τους ξένους, οι επιπτώσεις από το οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι ελεγχόμενες. Για την ακρίβεια, προβλέπουν ότι βραχυπρόθεσμα θα σημειωθούν κάποιες ταλαντώσεις, αλλά μεσομακροπρόθεσμα η κατάσταση θα ομαλοποιηθεί. Το σημαντικότερο μειονέκτημα από αυτή την εξέλιξη όμως θα έγκειται στο γεγονός ότι θα καθυστερήσουν τα όποια κρίσιμα βήματα θα πρέπει να γίνουν προς την κατεύθυνση των μεταρρυθμίσεων που πρέπει να προχωρήσουν. Κι είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι σε αυτό το σημείο στέκονται κυρίως οι τραπεζίτες, οι οποίοι δείχνουν να βάζουν σε «δεύτερη μοίρα» την επόμενη μέρα στον χρηματοπιστωτικό κλάδο. Αλλωστε, όπως δηλώνουν, «εμάς θα έπρεπε να μας αφήσουν να αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες μόνοι μας. Οπως, δηλαδή, γίνεται και σε όλες τις προηγμένες αγορές».
Αντιθέτως, υποστηρίζουν, σε κάποια άλλα θέματα δεν υπάρχει άλλος χρόνος για αναβολές. Γενικότερα, το κλίμα που φαίνεται να επικρατεί στον ευρύτερο χρηματοπιστωτικό κλάδο είναι ότι η ελληνική οικονομία είναι σε θέση πλέον να αντιμετωπίσει αντιξοότητες που στο παρελθόν θα φάνταζαν ανυπέρβλητες. Κατά συνέπεια, ακόμα κι αν επαναλαμβάνονταν το σενάριο του ’89, με την οικουμενική κυβέρνηση, οι επιπτώσεις σε βασικούς δημοσιονομικούς δείκτες δεν θα ήταν ανάλογη σήμερα. Τα δεδομένα, όπως σημειώνουν, έχουν πλέον αλλάξει σημαντικά.
Πέρα όμως από τα μεγάλα και θεσμικά ζητήματα που θα πρέπει να επιλυθούν στο επόμενο διάστημα, υπάρχουν πάντα και τα καθαρά συντεχνιακά, τα οποία χρήζουν επίσης άμεσης αντιμετώπισης. Ο κλάδος των τηλεπικοινωνιών και της νέας τεχνολογίας, για παράδειγμα, έχει μια αρκετά μεγάλη λίστα, με ανάλογα θέματα που θα πρέπει να εξετασθούν άμεσα. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Πληροφορικής και Επικοινωνιών Ελλάδας ζητεί τη χάραξη ψηφιακής στρατηγικής, που θα βγάλει τη χώρα από την «ουρά» της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ. Προτείνει μάλιστα και τη σύσταση υπουργείου Τεχνολογιών, Πληροφορικής και Επικοινωνιών, αλλά και μεγαλύτερη και στενότερη συνεργασία με τα αντίστοιχα κοινοτικά όργανα και ουσιαστική ενίσχυση των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ). Στις προτεραιότητες συμπεριλαμβάνεται τέλος και η μεγαλύτερη διασύνδεση με την εκπαίδευση που αποτελεί και ένα από τα βασικά ζητούμενα των ημερών.