Η αγορά ακινήτων ως πηγή δημοσίων εσόδων

Εάν υπάρχει ένα σημείο στο οποίο όλοι συμφωνούν, είναι ότι η αγορά ακινήτων περνάει μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις στη μεταπολεμική της ιστορία. Η οικοδομική δραστηριότητα βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων τριάντα ετών, οι επενδύσεις σε ακίνητα έχουν συρρικνωθεί, οι κενοί εμπορικοί χώροι χαρακτηρίζουν την εμπορική δραστηριότητα, ενώ πολλά επενδυτικά σχέδια αναστέλλονται ή ακόμα και ματαιώνονται. Θα περίμενε λοιπόν κανείς σε μία βραχεία προεκλογική περίοδο να ακούσει από εκείνους που διεκδικούν την εμπιστοσύνη του Ελληνα τρόπους για να βγει η αγορά ακινήτων από την κρίση. Οι άμεσα ενδιαφερόμενοι είναι πολλοί και όχι μόνο ιδιοκτήτες και βιομήχανοι. Είναι αυτοί που εργάζονται στην οικοδομή, είναι εκείνοι που δουλεύουν στη βιομηχανία και το εμπόριο που συνδέεται με την οικοδομή, αλλά και μερικές χιλιάδες μεσίτες και κατασκευαστές, οι οποίοι βγάζουν τον επιούσιο από τη δραστηριότητα της συγκεκριμένης αγοράς. Ολοι αυτοί έχουν ακούσει τρόπους, μεθόδους και προτάσεις για να αντλήσουν φορολογικά έσοδα από τη συγκεκριμένη αγορά. Στην πραγματικότητα, ενώ το ακίνητο έχει βρεθεί στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης, αυτό έχει γίνει μόνο για να βρεθούν έσοδα και κανείς δεν ενδιαφέρεται να βρει τρόπους για να πάρει μπροστά η ατμομηχανή της οικοδομής. Αντίθετα, για άλλες αγορές πολύ μικρότερης σημασίας για την ελληνική οικονομία, π.χ. κλιματιστικά, εφαρμόστηκαν προγράμματα τόνωσης της ζήτησης. Για την αγορά ακινήτων το μόνο που υπάρχει είναι φόροι. Παλαιοί φόροι, νέοι φόροι, φόροι με λίφτινγκ που επανέρχονται στο προσκήνιο την ίδια ώρα που οι μεταβιβάσεις έχουν πέσει στο ναδίρ και η απασχόληση στον κλάδο δέχεται ισχυρά πλήγματα. Κανείς φυσικά δεν ισχυρίζεται ότι η αγορά ακινήτων θα πρέπει να απολαμβάνει φορολογική ασυλία. Το αντίθετο μάλιστα. Το ζητούμενο είναι πώς θα πάρει το Δημόσιο αυτούς τους φόρους. Και η αλήθεια είναι ότι στην περίπτωση που πάρουν μπροστά οι μηχανές τότε θα αυξηθούν και τα φορολογικά έσοδα. Ακόμα και ένας πρωτοετής φοιτητής οικονομικής σχολής καταλαβαίνει ότι αν αυξηθούν οι συναλλαγές τότε μαζί με αυτές θα αυξηθούν και τα φορολογικά έσοδα που προέρχονται από τον φόρο μεταβίβασης, τον ΦΠΑ ακόμα και από τον φόρο εισοδήματος. Και ότι όσο συρρικνώνεται η αγορά τόσο περιορίζονται και τα φορολογικά έσοδα που προέρχονται από αυτή. Απλά πράγματα που τα καταλαβαίνει εκείνος ο οποίος θεωρεί την αγορά ακινήτων ατμομηχανή ανάπτυξης. Αντίθετα εκείνοι που βλέπουν τα ακίνητα ως τον μοναδικό τρόπο να γεμίσουν τα δημόσια ταμεία απλώς περιορίζονται στο να κάνουν σχέδια για φόρους και φορολογίες οδηγώντας ταυτόχρονα τη συγκεκριμένη αγορά σε αδιέξοδο και αυξάνοντας τους βαθμούς συγκέντρωσης. Αλλωστε αυτό έχει γίνει πραγματικότητα στην αγορά γραφείων και καταστημάτων, που έχουν γίνει παιγνίδι για λίγους.