Το «Σχέδιο διεξόδου από την κρίση» που κατέθεσε η Νέα Δημοκρατία, έχει δύο σκέλη: Ενα ποιοτικό κι ένα ποσοτικό…
Το ποιοτικό: περιγράφει μιαν άλλη, εντελώς διαφορετική στρατηγική. Ενώ από ποσοτική άποψη είναι πλήρως «κοστολογημένο». Οπου οφείλει και όσο μπορεί να είναι…
Το πρώτο ποιοτικό στοιχείο του Σχεδίου κάνει ένα κρίσιμο διαχωρισμό, ανάμεσα στα δύο ξεχωριστά «συστατικά» του ελλείμματος:
Το διαρθρωτικό και το κυκλικό!
– Το διαρθρωτικό (που οφείλεται στις χρόνιες παθογένειες του Δημοσίου) το καταπολεμά με τα γνωστά μέσα συσταλτικής πολιτικής (μείωση των δαπανών, αύξηση των εσόδων)
– Το κυκλικό (που οφείλεται στην ύφεση) το χτυπά με μέτρα τόνωσης της αγοράς, για να εξουδετερώσει τον υφεσιακό χαρακτήρα της συσταλτικής πολιτικής. Αυτά είναι τα λεγόμενα «αντισταθμιστικά» μέτρα…
Το Μνημόνιο δεν κάνει αυτή τη διάκριση. Δεν περιέχει «αντισταθμιστικά μέτρα». Ετσι μειώνει το διαρθρωτικό έλλειμμα, αλλά αυξάνει το κυκλικό (με τη βαθύτερη ύφεση που προκαλεί)!
Με το Σχέδιο της Ν.Δ., γίνεται καλύτερα στοχευμένη «προσαρμογή». Αρα μικρότερη και πολύ πιο αποτελεσματική. Κι έτσι μηδενίζεται το έλλειμμα σε δύο χρόνια! Ενώ σύμφωνα με το Μνημόνιο, έπειτα από τέσσερα χρόνια το έλλειμμα δεν θα έχει εκμηδενιστεί ακόμα…
Από την άλλη πλευρά, το Σχέδιο της Ν.Δ. – κι αυτό είναι το δεύτερο ποιοτικό στοιχείο του – δεν χτυπάει μόνο το έλλειμμα. Χτυπάει ταυτόχρονα και το χρέος! Από τώρα. Με αξιοποίηση της ακίνητης δημόσιας περιουσίας…
Και προβλέπει ότι μέσα σε μια διετία θα έχει συγκρατήσει τη διόγκωσή του και ώς την τετραετία θα το έχει μειώσει χαμηλότερα από τα τωρινά επίπεδα.
Το Μνημόνιο προβλέπει ότι μέσα στην τετραετία το χρέος θα έχει διογκωθεί (από το 115% του ΑΕΠ το 2009, στο 150% το 2014)! Με τόσο υψηλό χρέος, θα είναι πολύ δύσκολο να βγει τότε η Ελλάδα στις αγορές και να δανειστεί.
Αρα το Μνημόνιο οδηγεί σε υπερχρέωση! Οχι σε «εξυγίανση»…
Αν το Σχέδιο εφαρμοζόταν σήμερα, η Ελλάδα θα μπορούσε σε μια διετία να απαλλαγεί από το Μνημόνιο και τους όρους του. Και «με τα χέρια λυμένα» στη συνέχεια, να υιοθετήσει αληθινά αναπτυξιακές πολιτικές – κυρίως δραστική μείωση των φόρων! – που σήμερα τις απαγορεύει το ίδιο το Μνημόνιο.
Ενώ σήμερα οι υψηλοί φόροι βυθίζουν τη χώρα σε πιο μεγάλη ύφεση…
– Σε ό,τι αφορά τα ποσοτικά στοιχεία, το Σχέδιο είναι αρκετά προσεγμένο:
Εχουν υπολογίσει προσεκτικά πόσα συσταλτικά μέτρα χρειάζονται για να αντιμετωπιστεί το διαρθρωτικό έλλειμμα. Και προκύπτει ότι όσα πάρθηκαν ήδη αρκούν. Δεν χρειάζονται άλλα…
Εχουν υπολογίσει ακόμα, πόσα αντισταθμιστικά μέτρα τόνωσης της αγοράς χρειάζονται για να εξουδετερωθεί το κυκλικό έλλειμμα. Επίσης, ποια είναι αυτά και πόσο αποδίδει το καθένα.
Για τη συγκράτηση-μείωση του χρέους έχουν υπολογίσει διαφορετικές μορφές αξιοποίησης της ανενεργής ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου. Εκτάσεις, τιμές, «εκμεταλλευσιμότητα» και «εμπορευσιμότητα», διαφόρων ειδών της ακίνητης δημόσιας περιουσίας, καθώς και μορφές χρηματοδότησης που δίνουν ρευστότητα άμεσα, για πωλήσεις έπειτα από τετραετία (προχρηματοδότηση).
Ο στόχος για 45 δισεκατομμύρια σε δύο χρόνια, φαίνεται «υπερβολικός» μόνο σε όσους δεν γνωρίζουν το μέγεθος της δημόσιας περιουσίας, είτε δεν καταλαβαίνουν πολλά από real estate.
Πρέπει λοιπόν, το ταχύτερο δυνατό να μπορέσουμε να σταθούμε στα πόδια μας και να απαλλαγούμε από τους όρους του Μνημόνιου για δύο λόγους:
– Πρώτον, για να πάψουμε να προκαλούμε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση που διογκώνει το έλλειμμα (από το κυκλικό σκέλος).
– Και δεύτερον, για να υιοθετήσουμε μέτρα Ανάπτυξης (μείωσης των φόρων) που τελικά θα απορροφήσει και το χρέος.
Συνοψίζοντας, το Σχέδιο της Ν.Δ. προτείνει «τα δύο ταυτόχρονα»:
– Ταυτόχρονα χτυπά το διαρθρωτικό ΚΑΙ το κυκλικό έλλειμμα.
– Και ταυτόχρονα χτυπιέται το έλλειμμα ΚΑΙ το χρέος.
Τα ποιοτικά στοιχεία του Σχεδίου, αποτελούν την εναλλακτική στρατηγική: Η χώρα βγαίνει από τον «φαύλο κύκλο» της Υφεσης και μπαίνει σε «ενάρετους κύκλους» Ανάκαμψης και Ανάπτυξης.
Τα ποσοτικά στοιχεία του μπορούμε να τα συζητάμε όσο θέλετε…
Αφορούν το πότε θα βγούμε.
Πάντως θα βγούμε!
Ενώ με το Μνημόνιο θα βυθιστούμε πιο βαθιά…
* Οικονομολόγος, σύμβουλος του προέδρου της Ν.Δ.