Τρία Προεδρικά Διατάγματα και μία κοινή υπουργική απόφαση απαιτεί ο νόμος 3919/2011 για την απελευθέρωση του επαγγέλματος του μηχανικού. Τέσσερις μήνες αργότερα, έχει εκδοθεί μόνο η απαιτούμενη υπουργική απόφαση. Με τη μόνη διαφορά ότι η ισχύς του νόμου… ξεκίνησε κανονικά πριν από λίγες ημέρες και ήδη παρατηρούνται οι πρώτες στρεβλώσεις.
Ο ν. 3919 προέβλεψε την κατάργηση της κατώτατης αμοιβής των μηχανικών προκειμένου να ενισχύσει τον ανταγωνισμό, αλλά ταυτόχρονα… τη διατήρησε με την ονομασία «νόμιμη αμοιβή» προκειμένου να υπολογίζει εισφορές και κρατήσεις. Ο νόμος προέβλεπε (άρθρο 59) ότι με Προεδρικό Διάταγμα θα εγκριθεί κανονισμός αμοιβών των μηχανικών, με τον οποίο θα καθορίζεται η «νόμιμη αμοιβή» για τη μελέτη, επίβλεψη, εποπτεία ή έλεγχο και παραλαβή κάθε είδους έργων καθώς και για κάθε είδους τεχνικές εργασίες και υπηρεσίες. Επίσης προέβλεψε ακόμα δύο Διατάγματα (παράγραφοι 12, 21 του ίδιου άρθρου) για την προσαρμογή της νομοθεσίας στο νέο πλαίσιο. Τέλος, προέβλεψε ότι σε διάστημα 2 μηνών θα έπρεπε να καταργηθεί με υπουργική απόφαση το πλαφόν στις εκπτώσεις που συνοδεύουν τις οικονομικές προσφορές, κάτι που τελικά έγινε στις 27 Ιουνίου (με καθυστέρηση σχεδόν 2 μηνών). Η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση του νέου θεσμικού πλαισίου δημιουργεί, όπως είναι επόμενο, στρεβλώσεις. Οπως υποστήριξε το ΤΕΕ, ελλείψει κανονισμού αμοιβών, ο υπολογισμός των κρατήσεων και των ασφαλιστικών εισφορών γίνεται πλέον με βάση το πραγματικό κόστος της κατασκευής, όπως ορίζει ένα Προεδρικό Διάταγμα του 1974. Αποτέλεσμα είναι ο προϋπολογισμός του έργου να ανεβαίνει στα ύψη και το όποιο κέρδος του πολίτη, από τη μείωση της αμοιβής του μηχανικού, να «χάνεται»…