Εάν κινηθούν εγκαίρως οι μηχανισμοί, το σχέδιο νόμου για την κοινωνική οικονομία σε συνδυασμό και με τα προγράμματα της κοινωνικής εργασίας ίσως αποδειχθούν εξαιρετικά χρήσιμα για την τοποθέτηση ανέργων σε θέσεις εργασίας. Η αλήθεια είναι ότι στο παρελθόν επιχειρήθηκε πολλές φορές να θεσμοθετηθούν δομές και μηχανισμοί κοινωνικής οικονομίας, χωρίς αποτέλεσμα. Η ιστορία της κοινωνικής οικονομίας που ενεκρίθη από το υπουργικό συμβούλιο στα τέλη Ιουνίου έχει δεκαετή ιστορία. Για πρώτη φορά έγινε επισήμως συζήτηση για τη θεσμοθέτηση της κοινωνικής οικονομίας στην Ελλάδα το 2001. Συστάθηκε νομοπαρασκευαστική επιτροπή, αλλά η προσπάθεια δεν απέδωσε λόγω τεχνικών και νομικών κωλυμάτων.
Το 2003 γίνεται η πρώτη απόπειρα κατάρτισης νομοσχεδίου επί υπουργίας Δ. Ρέππα στο υπ. Εργασίας. Θα περάσουν 5 χρόνια, μέχρι το 2008, έως ότου ανακοινωθεί από την τότε υπουργό Απασχόλησης, κ. Φ. Π. Πετραλιά, η σύσταση Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων. Ομως οι πρώτες πρακτικές ενέργειες για την κατάρτιση νομοσχεδίου θα ξεκινήσουν επί υπουργίας Ανδρέα Λοβέρδου. Θα συνεχιστούν με την επεξεργασία και τη σύνταξη σχεδίου νόμου τον Οκτώβριο του 2010 από την τέως υπουργό Εργασίας κ. Λ. Κατσέλη, η οποία πίστεψε στη λογική του εγχειρήματος και τον Δεκέμβριο του 2010 έκανε την πρώτη παρουσίαση στο υπουργικό συμβούλιο.
Οι διαβουλεύσεις με τους κοινωνικούς εταίρους διήρκεσαν έως τον Απρίλιο του 2011 οπότε το σχέδιο νόμου αναρτήθηκε στο opengov για διαβούλευση με τους πολίτες. Μέχρι και τον Ιούνιο του 2011 ήταν σε εξέλιξη η διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με κατ’ ιδίαν επαφές της υπουργού και του επιτρόπου Εργασίας και τεχνικές συναντήσεις υπηρεσιακών στελεχών και της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας με υψηλόβαθμα στελέχη της Επιτροπής.