Ο οικονομολόγος και κάτοχος Νομπέλ Οικονομίας Τζόζεφ Στίγκλιτζ εξέφρασε διακριτικά αλλά σαφέστατα τη διαφωνία του με τη στάση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην κρίση χρέους της Ελλάδας, στο πλαίσιο συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε χθες στην Αθήνα στο κτίριο του ΙΟΒΕ. Πήρε επίσης αποστάσεις από την εμμονή της Γερμανίας στη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο κόστος οποιασδήποτε λύσης για την Ελλάδα, με έναν οξυδερκή διαχωρισμό ανάμεσα στα ζητήματα ηθικής και στον οικονομικό πραγματισμό.
Αντιδιαστέλλοντας τη στάση της ΕΚΤ από εκείνη της αμερικανικής Federal Reserve, τόνισε πως η ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ αγόρασε και έχει στο χαρτοφυλάκιό της περί το ένα τρισ. δολάρια «ομόλογα σκουπίδια», αναφερόμενος σε τίτλους συνδεδεμένους με τα επισφαλή στεγαστικά δάνεια που, όπως υπογράμμισε, «υπήρξαν η πηγή του προβλήματος» της χρηματοπιστωτικής κρίσης στην Αμερική. Σε ερώτηση της «Κ» κατά πόσον θεωρεί εσφαλμένη την άρνηση της ΕΚΤ να μη δέχεται ως ενέχυρο για την παροχή ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες ομόλογα που έχουν υποβαθμιστεί στη βαθμίδα της επιλεκτικής χρεοκοπίας, ο Αμερικανός οικονομολόγος απάντηση εμφατικά ότι «μετά μια αναδιάρθρωση, το χρέος μιας χώρας είναι ασφαλέστερο». Επέκρινε, άλλωστε, τη στάση της ΕΚΤ να εξαρτά το κατά πόσον θα δέχεται ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου από τη βαθμολογία που τους δίνουν οι οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης.
Δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει τον αρνητικό ρόλο που έχουν διαδραματίσει οι εν λόγω οίκοι στην κρίση, «καθώς οδηγούν στην επιδείνωσή της με τις υποβαθμίσεις χωρών», αλλά και στο ότι δεν αποκάλυψαν εγκαίρως τη χρηματοπιστωτική κρίση στις ΗΠΑ. Τόνισε μάλιστα ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να αναλάβει επίσης την ευθύνη να ασκήσει πιέσεις ώστε να επιβληθούν ρυθμίσεις στις τράπεζες. Σε ερώτηση της «Κ» σχετικά με το ακανθώδες θέμα της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στο κόστος μιας λύσης του ελληνικού προβλήματος, ο κ. Στίγκλιτζ χαρακτήρισε «ηθικά σωστή» τη στάση αυτή, αλλά διευκρίνισε πως κάτι τέτοιο θα εγκυμονούσε ρίσκο για το χρηματοπιστωτικό σύστημα δυσανάλογα μεγάλο ως προς το μέγεθος του οφέλους, δικαιώνοντας, έτσι, πολιτικούς και τράπεζες που εναντιώνονται σε αυτήν. Απέδωσε, άλλωστε, την επιμονή της Γερμανίας στο θέμα σε ένα είδος «θρησκευτικής» προσήλωσης. Στην ίδια «θρησκευτική» προσήλωση απέδωσε και την εμμονή της ΕΚΤ στον στόχο για τον πληθωρισμό σε μια στιγμή που, όπως τόνισε, παγκοσμίως επικρατεί η τάση για ευέλικτους στόχους πληθωρισμού προκειμένου να δοθεί προτεραιότητα στην ανάπτυξη.
Ερωτώμενος κατά πόσον συμφωνεί με τις περικοπές δαπανών που εφαρμόζονται στην Ελλάδα στο πλαίσιο της πολιτικής του Μνημονίου, ο κ. Στίγκλιτζ τόνισε την ανάγκη «να προσέχουμε ποιες δαπάνες περικόπτουμε ώστε να μην είναι εκείνες από τις οποίες εξαρτάται η ανάπτυξη».