Εμπόδια φαίνεται ότι βρίσκει η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η οποία με βάση τον αρχικό προγραμματισμό έπρεπε να έχει μηδενίσει τις ζημιές της έως τον Μάρτιο του 2011, ώστε στη συνέχεια να πωληθεί. Η αδυναμία επίτευξης του οικονομικού στόχου μεταθέτει χρονικά την ιδιωτικοποίηση της εταιρείας η οποία προγραμματίζεται για το τελευταίο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, ενώ περιλαμβάνεται και στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων του 2012. Αρχικώς στόχος ήταν η πώληση ποσοστού 49% της εταιρείας και η εκχώρηση του μάνατζμεντ, κάτι το οποίο όμως στη συνέχεια μετατράπηκε στο 100%, καθώς το επενδυτικό ενδιαφέρον δεν ήταν έντονο. Την ίδια στιγμή προγραμματίζεται η πώληση νέας θυγατρικής εταιρείας, η οποία θα έχει αντικείμενο τη συντήρηση των τρένων. Ο τομέας της συντήρησης του τροχαίου υλικού είναι εν δυνάμει προσοδοφόρος δραστηριότητα και στόχος είναι η πώληση και των δύο εταιρειών μαζί ώστε να κινηθεί το ενδιαφέρον επενδυτών. Παράλληλα, η απόφαση για πώληση της εταιρείας συντήρησης πηγάζει από την οικονομική αιμορραγία που εμφανίζει ο συγκεκριμένος τομέας. Συγκεκριμένα υπολογίζεται ότι ο ΟΣΕ ξοδεύει 130 εκατ. ευρώ τον χρόνο για τη συντήρηση τροχαίου υλικού, όταν οι κατασκευαστές έχουν ορίσει ως ανώτατο ποσό για τη συντήρηση των τρένων τα 50 εκατ. ευρώ ετησίως.
Συνολικά η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η οποία θα έπρεπε ήδη να έχει μηδενίσει τις ζημιές της, εμφάνισε το πρώτο 5μηνο του έτους ζημιές (προ επιχορηγήσεων) ύψους 46,9 εκατ. ευρώ έναντι 87,2 εκατ. το αντίστοιχο διάστημα του 2010. Οι ζημιές ήταν μειωμένες κατά 45% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2010. Μείωση κατέγραψαν και τα συνολικά έξοδα κατά 50,8 εκατ. ευρώ (39%), ενώ οι πωλήσεις της εταιρείας κατέγραψαν μείωση 26%.
Στη μείωση των λειτουργικών εξόδων έχει συμβάλει ο περιορισμός της μισθολογικής δαπάνης που περιορίστηκε στα 26 εκατ. ευρώ έναντι 42,7 εκατ. το αντίστοιχο πεντάμηνο του 2010 (μείωση κατά 39%). Η περιστολή του συνόλου των αμοιβών προσωπικού είναι αποτέλεσμα των μειώσεων στις αποδοχές των εργαζομένων και των μετατάξεων προσωπικού.