Σοβαρά προβλήματα βιωσιμότητας αναμένεται να αντιμετωπίσει η ελληνική ακτοπλοΐα τους επόμενους μήνες, καθώς οι ζημίες των εταιρειών διευρύνονται, οι τιμές των καυσίμων συνεχίζουν να βρίσκονται στα ύψη και η διακίνηση επιβατών και οχημάτων καταγράφει πτώση σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές, σύμφωνα με τα συμπεράσματα της ετήσιας μελέτης της εταιρείας XRTC για την ελληνική ακτοπλοΐα.
Στη μελέτη καταγράφεται ότι τα καθαρά κέρδη των εισηγμένων εταιρειών μαζί με τη Ηellenic Sea Ways (HSW) από το 2005 έως και το 2009, τα οποία ξεπέρασαν τα 350 εκατ. ευρώ, ουσιαστικά χάθηκαν το 2010 όπου οι ζημίες που καταγράφηκαν ξεπέρασαν τα 300 εκατ. ευρώ!
Επιπλέον, βάσει των στοιχείων της μελέτης, προκύπτει ότι λόγω της οικονομικής κρίσης και της σημαντικής μείωσης στη διακίνηση επιβατών και οχημάτων, η υψηλή περίοδος για την ακτοπλοΐα συρρικνώνεται συνεχώς. Δηλαδή, ενώ το 2008 οι εταιρείες τη θερινή περίοδο κατέγραψαν το 37% των συνολικών ετήσιων εσόδων τους, φέτος εκτιμάται ότι τη θερινή περίοδο θα καταγράψουν το 60% – 70% των ετήσιων εσόδων τους!
«Η εξέλιξη αυτή μπορεί να ωθήσει πολλές εταιρείες, μετά το καλοκαίρι, να αναζητήσουν άλλες αγορές πιο μεγάλες από το Αιγαίο προκειμένου να δρομολογήσουν τα πλοία τους, αφού στην Ελλάδα, τους μη θερινούς μήνες, δεν θα μπορούν να έχουν κέρδη» ανέφερε ο διευθύνων σύμβουλος της XRTC Γιώργος Ξηραδάκης. Κατά τον ίδιο, εφόσον φύγουν καινούργια πλοία από την ακτοπλοΐα για άλλες αγορές στο εξωτερικό θα αντικατασταθούν με άλλα παλαιότερα, γεγονός που θα μειώσει σημαντικά το επίπεδο των παρεχομένων υπηρεσιών.
Επίσης, σύμφωνα με τη μελέτη, τους επόμενους μήνες, εφόσον αποσυρθούν πλοία, δεν αποκλείεται να παρατηρηθεί αδυναμία στη συνεχή κάλυψη νησιών με πλοία.
Τέλος, στην ετήσια μελέτη αναφέρεται ότι η κατάργηση του πρώην υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας (ΥΕΝ) προκάλεσε πολλές δυσλειτουργίες στην ακτοπλοΐα οι οποίες θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.
«Η κρισιμότητα της κατάστασης στην οποία βρίσκεται ο κλάδος απαιτεί τη συντονισμένη προσπάθεια όλων των εμπλεκομένων φορέων (εταιρειών, πολιτείας, τραπεζών και συνδικάτων κ. λπ.) παραμερίζοντας τις όποιες διαφορές και επικεντρώνοντας στα σημεία όπου υπάρχει σύγκλιση.
Είναι απαραίτητο να υπάρξει ένας κοινός σχεδιασμός, ο οποίος θα επιτρέψει τη συνεχή λειτουργία του κλάδου με τη διατήρηση και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αλλά και θα εξασφαλίσει τη σύνδεση της ελληνικής νησιωτικής περιφέρειας με το κέντρο, δίνοντας ίσες ευκαιρίες ανάπτυξης» αναφέρεται στη σχετική μελέτη.