Τρεις εστίες έντασης έχουν διαμορφωθεί μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας κατά την πρώτη εβδομάδα του ελέγχου που διενεργούν οι δανειστές μας. Οι αλλαγές στο «μοντέλο» του ενιαίου μισθολογίου, οι καταργήσεις φορέων του Δημοσίου σε συνδυασμό με τη μη εφαρμογή του θεσμού της εργασιακής εφεδρείας και το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων, αποτελούν τα «καυτά» ζητήματα στα οποία θα πρέπει να βρεθεί λύση τις επόμενες ημέρες, όταν τα «ηνία» του ελέγχου θα έχουν αναλάβει πλέον τα υψηλόβαθμα στελέχη της τρόικας.
Η τρόικα εμφανίζεται εξοργισμένη σχετικά με τις πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει -ή καλύτερα δεν έχει αναλάβει- η κυβέρνηση στους παραπάνω τομείς. Ο δημόσιος τομέας «αντιστέκεται» στις επερχόμενες αλλαγές που οδηγούν στη συρρίκνωσή του και από ό, τι φαίνεται η «αντίσταση» αυτή δεν μπορεί να καμφθεί εύκολα από την κυβέρνηση, με αποτέλεσμα να μην προχωράει στην εφαρμογή των όσων έχουν συμφωνηθεί με την τρόικα. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τις τελευταίες μέρες, ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευ. Βενιζέλος επαναλαμβάνει με τον ίδιο μονότονο τρόπο ότι εφόσον η Ελλάδα υλοποιήσει τα όσα προβλέπονται στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, δεν θα υπάρξει σημαντικό πρόβλημα.
Εστίες σύγκρουσης
Ωστόσο, αλλαγές της τελευταίας στιγμής, καθυστερήσεις και παλινωδίες από πλευράς κυβέρνησης, έχουν επιφέρει την έντονη αντίδραση της τρόικας. Οι εστίες σύγκρουσης μεταξύ των δύο πλευρών, όπως έχουν διαμορφωθεί μέχρι σήμερα, αφορούν:
1. Το νέο ενιαίο μισθολόγιο. Μέσα στην εβδομάδα ο κ. Βενιζέλος και ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, κ. Δ. Ρέππας, ανέτρεψαν επί της ουσίας το «μοντέλο» του μισθολογίου που είχε δημιουργηθεί από τις προηγούμενες ηγεσίες των συναρμόδιων υπουργείων. Δύο είναι οι σημαντικότερες διαφορές μεταξύ των δύο προσεγγίσεων για το πώς θα πρέπει να είναι το νέο ενιαίο μισθολόγιο.
Πρώτον, η μεταβατική περίοδος ώστε να υποχωρήσουν οι αποδοχές των εν ενεργεία υπαλλήλων στο Δημόσιο στα καινούργια δεδομένα, είναι υπερδιπλάσια με το σημερινό «μοντέλο» και φτάνει στα 7 χρόνια από 3 έτη που ήταν πριν. Δεύτερον, το πρώτο «μοντέλο» του μισθολογίου προέβλεπε μεγαλύτερες απώλειες για τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα, από ό, τι θα επέλθουν τώρα με την εφαρμογή της «προσωπικής διαφοράς» που επί της ουσίας διατηρεί το μεγαλύτερο μέρος των επιδομάτων.
Οι αλλαγές αυτές φαίνεται πως δεν «άρεσαν» στην τρόικα, παρά το γεγονός ότι στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα δεν υπάρχει σαφής πρόβλεψη για εξοικονόμηση από την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου και η κυβέρνηση έχει ήδη προχωρήσει στην εξοικονόμηση 350 εκατ. ευρώ από τις πρόσφατες περικοπές επιδομάτων στο Δημόσιο (ψηφίστηκαν το καλοκαίρι). Μάλιστα, φαίνεται πως έχει δημιουργήσει αρνητική εικόνα το ζήτημα της αύξησης της μεταβατικής περιόδου, αφού υπάρχουν φόβοι για δημιουργία ενός νέου κατεστημένου στο Δημόσιο.
Χρονική παράταση
Παράλληλα, η κυβέρνηση έχει ήδη λάβει μία χρονική παράταση για την ολοκλήρωση του νέου μισθολογίου. Τώρα θα ζητήσει και δεύτερη και η τρόικα φοβάται ότι στο τέλος μπορεί να έχουν αλλάξει κι άλλα πράγματα υπό το βάρος των πιέσεων των δημοσίων υπαλλήλων.
Πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες, από τις αλλαγές στο «μοντέλο» του ενιαίου μισθολογίου που θα εφαρμοστεί εκτιμάται ότι θα προκύψει πρόσθετη εξοικονόμηση ύψους 200 εκατ. ευρώ. Γεγονός το οποίο σκοπεύει η κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει ως επιχείρημα για να ρίξει τους τόνους στις συζητήσεις με την τρόικα.
2. Καταργήσεις – συγχωνεύσεις φορέων. Η τρόικα φοβάται ότι αν και η κατάργηση και συγχώνευση φορέων προβλέπεται πλέον από νόμο, δύσκολα θα προχωρήσει στην πράξη δεδομένων των αντιδράσεων που θα υπάρξουν. Για αυτό θα ζητηθεί από κάθε υπουργείο σαφές χρονοδιάγραμμα για το ποιους φορείς θα κλείσει ή θα συγχωνεύσει και πότε.
Επίσης, ένα άλλο ζήτημα που συνδυάζεται με αυτό της κατάργησης και συγχώνευσης φορέων του Δημοσίου, είναι η εφαρμογή της εργασιακής εφεδρείας. Μέχρι τώρα, ο θεσμός αυτός δεν έχει εφαρμοστεί στη μοναδική περίπτωση που η κυβέρνηση προχώρησε σε συρρίκνωση δημόσιου φορέα (κρατική τηλεόραση και ραδιοφωνία) και υπάρχουν ανησυχίες ότι η εργασιακή εφεδρεία μπορεί να μείνει στα χαρτιά.