Περιπλέκονται, αντί να ξεκαθαρίσουν, τα πράγματα αναφορικά με το θέμα των ελληνικών καταθέσεων στην Ελβετία. Οπως επισημαίνεται αρμοδίως, η τελευταία σχετική δήλωση του αντιπρόεδρου της κυβέρνησης και υπουργού Οικονομικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου για την υπόθεση ανέφερε πως «η Ελλάδα έχει συμφωνήσει με την Ελβετία να υπογράψει σύμβαση, κατά τα πρότυπα των συμβάσεων που έχουν ήδη υπογράψει η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο».
Ο κ. Βενιζέλος ανέφερε επίσης πως «για το θέμα αυτό το υπουργείο Οικονομικών έχει ήδη συνεννοηθεί και με την Κομισιόν, που διατηρεί μια σειρά από επιφυλάξεις για τέτοιου είδους συμβάσεις, εξηγώντας ότι αυτό είναι απολύτως αναγκαίο για τα ελληνικά δεδομένα». Στις λέξεις αυτές κρύβεται η ένσταση της Ε. Ε. για τη μορφή της συμφωνίας.
Παραβίαση νομοθεσίας
Το νομικό τμήμα της αρμόδιας διεύθυνσης για φορολογικές υποθέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης αναφέρει επίσημα πια, διά της Εμερ Τρέινορ, εκπροσώπου του επιτρόπου για τη φορολογία Αλγκίρντας Σεμέτα, πως οι διμερείς συμφωνίες Λονδίνου και Βερολίνου παραβιάζουν την κοινοτική νομοθεσία, ενώ είναι λιγότερο αυστηρές από αυτήν του 2004 που έχει υπογράψει η ίδια με την Ελβετία με την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Συγκεκριμένα, κατά μέσο όρο, οι Γερμανοί που θα επιλέξουν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους υπολογίζεται ότι θα καταβάλλουν φόρο της τάξης τους 26,375% επί του κεφαλαίου έναντι 35% που προβλέπεται στη συμφωνία της Βέρνης του 2004. Το επιχείρημα της άλλης πλευράς είναι διττό και υποστηρίζει ότι: α) Στόχος είναι κατ’ αρχήν η ανάκτηση δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ οφειλόμενων φόρων σε μια κρίσιμη για την ΟΝΕ συγκυρία, έστω και με αντάλλαγμα την προστασία του τραπεζικού απορρήτου. Δημοσιονομικές ανάγκες έχουν, άλλωστε, όλες ανεξαιρέτως οι χώρες – μέλη της Ε. Ε. και όχι μόνον η Ελλάδα. β) Η προηγούμενη συμφωνία δεν απέδωσε και αυτά τα αναμενόμενα και έχει παραμείνει ουσιαστικά ανενεργή. Οπότε δεν συντρέχει ιδιαίτερος λόγος να παραμένει, απλώς, στα χαρτιά.
Οι συμφωνίες
Ο επίτροπος για την φορολογία Αλγκίρντας Σεμέτα συνάντησε τόσο τον Γερμανό υπουργό οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε όσο και την Ελβετή ομόλογό του Εβελίνε Βίντμερ – Σλουμπφ και όπως προκύπτει από τις σχετικές πληροφορίες, έχουν ήδη διαμορφωθεί εναλλακτικά κείμενα συμφωνιών. Προθεσμία για τις τροποποιήσεις έχει οριστεί η 31η Δεκεμβρίου, μέρα κατά την οποία η Επιτροπή αναμένεται να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για άρνηση κράτους-μέλους να συμμορφωθεί με ανειλημμένες υποχρεώσεις.
Οι εξελίξεις εντάσσονται, βέβαια, στο πλαίσιο του πολέμου συμφερόντων μεταξύ των τραπεζών. Οπως ήταν εξαρχής αναμενόμενο, η ελβετική πλευρά επιθυμούσε κι εξακολουθεί να επιθυμεί να υπερασπιστεί το τραπεζικό απόρρητο. Θα πρέπει, ωστόσο, να λάβει υπόψη της ότι κατά τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο το κλίμα για τους Ευρωπαίους πολιτικούς, που θα κληθούν να νομοθετήσουν, είναι άσχημο, οπότε θα πρέπει να είναι υπέρ το δέον αυστηροί και από την άλλη, η προσπάθεια πάταξης της φοροδιαφυγής και αύξησης των δημοσίων εσόδων αποτελεί υψηλή προτεραιότητα. Επιπλέον, η διμερής αντιμετώπιση τέτοιων ζητημάτων έρχεται να προστεθεί στις φυγόκεντρες κινήσεις κρατών-μελών του πυρήνα της Ευρωζώνης, που απαξιώνουν τις θεσμοθετημένες ευρωπαϊκές διαδικασίες.
Εξαίρεση αποτελεί για την ώρα η Γαλλία, η οποία, διά στόματος της αρμόδιας για τον προϋπολογισμό, υπουργού Βαλερί Πεκρές δηλώνει αντίθετη με την υπογραφή ανάλογης συμφωνίας, καθώς δεν τηρούν την αρχή της διαφάνειας. Προς το παρόν, όμως, δείχνει να είναι η εξαίρεση του κανόνα στο κλαμπ των ισχυρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.