Αποφεύγεται, όπως όλα δείχνουν, μία ακόμα σημαντική επιβάρυνση για τους φορολογούμενους και ιδιοκτήτες ακινήτων, καθώς όπως προέκυψε από χθεσινές δηλώσεις του υφυπουργού Οικονομικών, κ. Μαυραγάνη, παγώνει προς το παρόν κάθε σκέψη για αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών, παρότι κάτι τέτοιο προβλέπεται από το δεύτερο μνημόνιο και μάλιστα ήδη έπρεπε να έχουν εφαρμοστεί οι νέες αξίες. Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε ο κ. Γιώργος Μαυραγάνης, ουσιαστικά οι αντικειμενικές έχουν εξομοιωθεί με τις εμπορικές τιμές, αν και σήμερα δεν καταγράφεται επαρκής αριθμός αγοραπωλησιών ακινήτων, ώστε να προκύπτει μια πιο ξεκάθαρη εικόνα.
Πάντως, ο κ. Μαυραγάνης τόνισε ότι είναι αβέβαιο το κατά πόσο οι αντικειμενικές αξίες είναι σήμερα χαμηλότερες από τις εμπορικές τιμές. Ο ίδιος επισήμανε ότι «όταν τέθηκε το θέμα της αύξησης των αντικειμενικών αξιών (κατά τη διαπραγμάτευση για το δεύτερο μνημόνιο), χρησιμοποιήθηκαν τα μέχρι τότε διαθέσιμα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος του 2009, που βέβαια δεν ισχύουν σήμερα». Αυτό όμως που είναι σαφές είναι ότι το σύστημα των αντικειμενικών αξιών θα επεκταθεί, ώστε να καλύψει κάθε γωνιά της επικράτειας. Υπενθυμίζεται ότι υπάρχουν περιοχές, ιδίως στη νησιωτική χώρα, όπου δεν εφαρμόζεται το σύστημα των αντικειμενικών τιμών.
Σε κάθε περίπτωση, αποκλίσεις εξακολουθούν να καταγράφονται, ιδίως στον τομέα της κατοικίας. Αυτό ισχύει κυρίως στις πιο φθηνές περιοχές, που κατά κανόνα φιλοξενούν εργατικά στρώματα. Πρόκειται για «φτωχογειτονιές», όπως το Πέραμα, το Κερατσίνι, το Μενίδι κ.ο.κ., όπου για χρόνια, η αύξηση των αντικειμενικών ήταν μετριασμένη, για λόγους κοινωνικής πολιτικής. Ετσι, η «ψαλίδα» διευρύνθηκε και σήμερα απαιτούνται αυξήσεις ακόμα και πάνω από 30%, προκειμένου να εξομοιωθούν οι αντικειμενικές με τις εμπορικές τιμές, παρά τη σημαντική μείωση των αξιών, ιδίως την τελευταία διετία.
Στον αντίποδα, σε άλλες περιοχές, οι εμπορικές τιμές έχουν πλέον υποχωρήσει σε επίπεδα εφάμιλλα ή ακόμα και χαμηλότερα των αντικειμενικών. Αυτό ισχύει κυρίως για τις λεγόμενες «μεσαίες» ή ακριβές περιοχές, όπως σημεία των βορείων και των νοτίων προαστίων και αφορά περισσότερο τις παλιότερες κατοικίες, ηλικίας τουλάχιστον 10 ετών. Αντίστοιχα, σαφώς χαμηλότερες των αντικειμενικών είναι οι αξίες των επαγγελματικών χώρων, ιδίως των παλιών γραφείων και καταστημάτων στο κέντρο της Αθήνας, όπου ακόμα εφαρμόζονται ιδιαίτερα υψηλοί συντελεστές εμπορικότητας, με αποτέλεσμα να αυξάνεται και η αντικειμενική αξία του κάθε ακινήτου.
Σύμφωνα πάντως με φορείς της αγοράς, στις σημερινές συνθήκες είναι δύσκολη υπόθεση ο αξιόπιστος υπολογισμός των πραγματικών εμπορικών αξιών, καθώς αφενός μεν οι αγοραπωλησίες είναι λιγοστές, αφετέρου υπάρχει σημαντική απόκλιση μεταξύ των ζητούμενων τιμών από τους πωλητές και των τιμών στις οποίες οριστικοποιούνται οι συμφωνίες. Οπως αναφέρουν μεσιτικά γραφεία, στις περισσότερες περιπτώσεις, οι τιμές επί των οποίων πραγματοποιούνται πράξεις είναι έως και 15-20% χαμηλότερες των αρχικά ζητούμενων.