Πέντε αγκάθια καλείται να διαχειρισθεί η κυβέρνηση μέσα στο επόμενο διάστημα προκειμένου να θέσει σε κίνηση την ανάπτυξη στη χώρα. Πρόκειται στην πραγματικότητα για «καυτές πατάτες», τις οποίες θα πρέπει να διευθετήσει άμεσα, αφού η αντιμετώπισή τους έχει καθυστερήσει χαρακτηριστικά και επείγει τόσο, όσο και η εκταμίευση της επόμενης δόσης από το πακέτο οικονομικής βοήθειας προς τη χώρα.
Για του λόγου το αληθές, αρκεί να σημειωθεί μόνο το γεγονός ότι αν εντός των δύο – τριών επόμενων εβδομάδων δεν βρεθεί λύση στο μείζον πρόβλημα της αναδιάρθρωσης των συγκοινωνιών, με την εξασφάλιση ακόμα και αυτής της… μισθοδοσίας του προσωπικού των αστικών συγκοινωνιών, τότε τα λεωφορεία «βάζουν» χειρόφρενο. Ο ΟΣΥ (λεωφορεία, τρόλεϊ) αυτόν τον μήνα έχει έλλειμμα κάλυψης της μισθοδοσίας του προσωπικού της τάξης των 8 εκατ. ευρώ! Τα λεφτά αυτά δεν υπάρχουν, αλλά σύμφωνα με πληροφορίες θα καλυφθούν προσωρινά από την άλλη εταιρεία του ομίλου ΟΑΣΑ, τη ΣΤΑΣΥ.
Αυτή όμως δεν είναι παρά μία από τις «καυτές πατάτες». Υπάρχουν και άλλες, περισσότερο διαρθρωτικές, αλλά το ίδιο επιζήμιες και σίγουρα περισσότερο κοστοβόρες. Οπως, για παράδειγμα, η απειλή που αιωρείται πλέον πάνω από τη χώρα ότι συντόμως θα κληθεί να πληρώσει ρήτρες αποζημιώσεων αρκετών δισ. ευρώ για έργα που έμειναν ανολοκλήρωτα, αν και δαπανήθηκαν πολλά λεφτά από τον κρατικό προϋπολογισμό για την υλοποίησή τους, χωρίς ωστόσο ποτέ να ολοκληρωθούν για να παραδοθούν προς χρήση και αξιοποίηση, για το κοινό καλό.
Εν προκειμένω, ενδεικτική είναι η περίπτωση των πέντε μεγάλων αυτοκινητοδρόμων, που χαράχθηκαν, άρχισαν να κατασκευάζονται, αλλά έμειναν στη μέση (πολλές φορές ακόμα και στην… αρχή). Το ελληνικό Δημόσιο, αν δεν γίνει κάτι άμεσα, θα κληθεί να πληρώσει και αποζημιώσεις «από πάνω», αφού έτσι προβλέπεται από τις συμβάσεις που έχουν υπογραφεί. Οπως πληροφορείται η «Κ», μόνο στους εργολάβους θα πρέπει να αποδοθούν από το 2013 έως και 2 δισ. ευρώ! Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι έχουν ξεκινήσει οι διαπραγματεύσεις για την αναθεώρηση της προηγούμενης συμφωνίας, ωστόσο υπάρχει χρονικό όριο και μάλιστα εξαιρετικά ασφυκτικό. Για την ακρίβεια, η προθεσμία τελειώνει στις 30 Σεπτεμβρίου και το περιβάλλον για την εξεύρεση ενός modus vivendi μόνο ευοίωνο δεν είναι, αφού όλοι οι εμπλεκόμενοι (τράπεζες, κατασκευαστές κ.λπ.) προβάλλουν σοβαρούς δισταγμούς. Στο μεταξύ, όμως, ο χρόνος τελειώνει.
Οπως τελειώνει ο χρόνος και ως προς την ανάγκη εξεύρεσης λύσης με το μείζον θέμα των ναυπηγείων που «βυθίζονται», του μετρό Θεσσαλονίκης που εξελίσσεται σε σύγχρονο «γεφύρι της Αρτας» και της ρευστότητας στην αγορά που στέρεψε.
Κάπως έτσι, όπως προκύπτει και από την ανάλυση της κατάστασης που γίνεται παρακάτω, διαμορφώνεται στην πραγματικότητα η κατάσταση και με τις πέντε «καυτές πατάτες» που καλείται να διαχειρισθεί, όσο το δυνατόν γρηγορότερα, η κυβέρνηση, προκειμένου να θέσει σε κίνηση την ανάπτυξη στην Ελλάδα. Η αποστολή της μοιάζει και είναι εξαιρετικά δύσκολη.