Η επιμήκυνση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής θα βελτιώσει τη βιωσιμότητα του χρέους με ενδεχόμενο μάλιστα να μειωθεί το 2020 στο 108% του ΑΕΠ, προβλέπει μελέτη της Eurobank EFG. Αντίθετα, χωρίς επιμήκυνση, το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ θα ανέλθει στο 125,1% το 2020, έναντι πρόβλεψης 116,5% του ΔΝΤ τον Μάρτιο του 2012, εξαιτίας της βαθύτερης από την αναμενόμενη ύφεσης και, σε μικρότερο βαθμό, των αποκλίσεων στην υλοποίηση του προγράμματος, ως αποτέλεσμα της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου. Στη μελέτη επιχειρείται μια εκτίμηση των προοπτικών ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, της μελλοντικής πορείας του ακαθάριστου δημόσιου χρέους της χώρας ως ποσοστού του ΑΕΠ και του πιθανού αντικτύπου μιας διετούς επέκτασης του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής.
Η ανάλυση, όπως υπογραμμίζουν οι μελετητές, τελεί υπό τον περιορισμό της μεγάλης αβεβαιότητας που υπάρχει στις μακροοικονομικές προοπτικές της εγχώριας οικονομίας, αλλά και της έκβασης των σημερινών και μελλοντικών διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης με τους πιστωτές μας. Παρά τους περιορισμούς αυτούς, τα κύρια συμπεράσματα της μελέτης έχουν ως εξής:
1. Προβλέπεται συρρίκνωση του πραγματικού ΑΕΠ κατά -7,1% το 2012 και κατά -2,4% το 2013 εξαιτίας της παρατεινόμενης αβεβαιότητας για τις μακροοικονομικές προοπτικές και των αυξανόμενων περιορισμών στη ρευστότητα, που προβλέπεται να συνεχίσουν να έχουν σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο στις προοπτικές ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Η μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος, η αύξηση της ανεργίας και η κατακόρυφη πτώση των επενδύσεων έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της εγχώριας ζήτησης.
2.Το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ θα ανέλθει στο 125,1% το 2020, έναντι πρόβλεψης 116,5% του ΔΝΤ τον Μάρτιο του 2012 εξαιτίας της βαθύτερης από την αναμενόμενη ύφεσης.
3. Η ελληνική οικονομία έχει τη δυνατότητα να επιστρέψει σε μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης από αυτούς που προβλέπει η τελευταία έκθεση της τρόικα, στην περίπτωση που ευδοκιμήσει το αίτημα για επιμήκυνση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής. Οι υψηλότεροι ρυθμοί ανάπτυξης θα μπορούσαν να προκύψουν ως αποτέλεσμα της συσσώρευσης μεγάλων αρνητικών παραγωγικών κενών και αδρανούς παραγωγικής ικανότητας λόγω της πολυετούς ύφεσης. Οταν αρχίσει η ανάκαμψη, αυτή η πλεονάζουσα προσφορά θα πρέπει να εξαλειφθεί. Ως εκ τούτου, ένα αισιόδοξο σενάριο με ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης της τάξης του 3,7% ετησίως είναι εφικτό, υπό τους όρους της αυστηρής εφαρμογής του προγράμματος διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, της απρόσκοπτης παροχής χρηματοδότησης από τους επίσημους δανειστές και της εξάλειψης του φόβου επιστροφής στη δραχμή.
Σε αυτό το σενάριο, το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ έχει τη δυνατότητα να υποχωρήσει στο 108,8% μέχρι το 2020.