Μα καλά τρελάθηκαν αυτοί οι Γάλλοι και «χαρίζουν» τράπεζες; Πού ακούστηκε δημόσια περιουσία ύψους 20 δισ. ευρώ (το υγιές κομμάτι της ΑΤΕ μαζί με την κεφαλαιακή ενίσχυση από το ΤΧΣ) να πωλείται σε ιδιώτη (Τράπεζα Πειραιώς) έναντι μόλις 95 εκατ. ευρώ; Τα παραπάνω ερωτήματα, και πολλά άλλα παρόμοια, προκαλούν, σε πρώτη ανάγνωση σοκ, και πολλοί κάνουν λόγο, όπως στην περίπτωση της ΑΤΕ, για σκάνδαλο. Η περίπτωση της Emporiki Bank μοιάζει ακατανόητη: η Credit Agricole θα ενισχύσει με περίπου 3 δισ. ευρώ την Emporiki και στη συνέχεια θα τη μεταβιβάσει έναντι συμβολικού τιμήματος σε άλλη τράπεζα. Πώς γίνεται αυτό; Και γιατί, αν είναι έτσι, να μη γίνουμε και εμείς τραπεζίτες; Τα πράγματα δυστυχώς δεν είναι τόσο απλά και κανείς δεν χαρίζει τράπεζες. Οταν μεταβιβάζεται μια τράπεζα με ενεργητικό π.χ. 21 δισ. ευρώ όπως η Emporiki δεν μεταβιβάζονται μόνο περιουσιακά στοιχεία αλλά και αντίστοιχες υποχρεώσεις. Σχηματικά είναι σαν κάποιος να δανείστηκε 200.000 ευρώ για να αγοράσει ένα σπίτι αντίστοιχης αξίας και λίγες ημέρες μετά αποφασίζει να το «χαρίσει». Ασφαλώς δεν πρόκειται για χάρισμα καθώς αυτός που θα αποκτήσει το σπίτι θα αποκτήσει και το δάνειο των 200.000 ευρώ που θα πρέπει να εξοφλεί. Η περιουσία (ενεργητικό) που αγοράζει κάποιος αποτελεί μόνον τη μια πλευρά του νομίσματος: η άλλη πλευρά είναι το παθητικό, δηλαδή οι υποχρεώσεις με τις οποίες έχει χρηματοδοτηθεί το ενεργητικό. Ετσι ο αγοραστής της ΑΤΕ ή της Emporiki δεν αναλαμβάνει μόνον τον έλεγχο των καταθέσεων αλλά και των δανείων.
Ο πυρήνας της τραπεζικής είναι να κερδίσεις από τη διαφορά μεταξύ του επιτοκίου με το οποίο δανείζεις και του επιτοκίου με το οποίο επιβαρύνεσαι για την άντληση καταθέσεων. Οταν η οικονομία βρίσκεται σε άνθιση τα δάνεια αποπληρώνονται και φέρνουν κέρδη, ωστόσο όταν η οικονομία παγιδευτεί στην ύφεση τα δάνεια γεννούν προβλήματα, καθώς διαρκώς αυξάνεται ο αριθμός επιχειρήσεων – νοικοκυριών που δεν μπορούν να εξοφλήσουν τις υποχρεώσεις τους. Οι Γάλλοι ανακεφαλαιοποιούν με περίπου 2,5 δισ. ευρώ και θεωρητικά παραδίδουν μια «καθαρή» από προβλήματα τράπεζα, ενώ παράλληλα δίνουν και 500 εκατ. «προίκα» στον αγοραστή. Αυτός που θα αποκτήσει την Emporiki θα αποκτήσει και το χαρτοφυλάκιο δανείων της ύψους 19 δισ. ευρώ. Ωστόσο, το καθαρή από προβλήματα είναι σχετική έννοια. Το ότι τα δάνεια αυτά σήμερα εξυπηρετούνται δεν σημαίνει ότι θα εξυπηρετούνται και αύριο ειδικά σε μια οικονομία που βυθίζεται με ρυθμό ύφεσης 7% και την ανεργία να καλπάζει και να βρίσκεται άνω του 23%. Τα 500 εκατ. ευρώ ως κεφαλαιακή προίκα μπορεί να ακούγονται πολλά, ωστόσο, δεν χρειάζεται παρά μια μικρή περαιτέρω αύξηση των καθυστερήσεων ώστε τα κεφάλαια αυτά να γίνουν «καπνός». Αν τους επόμενους μήνες, λόγω της επιδείνωσης των οικονομικών συνθηκών, σχηματιστούν νέα μη εξυπηρετούμενα δάνεια που αντιστοιχούν στο 2,6% του συνολικού χαρτοφυλακίου δανείων της Emporki τα 500 εκατ. ευρώ θα χαθούν στη στιγμή. Στην πραγματικότητα στη σημερινή συγκυρία οι Γάλλοι δεν χαρίζουν την τράπεζα απλά μεταβιβάζουν… προβλήματα και κινδύνους στις ελληνικές τράπεζες, η τύχη των οποίων είναι συνυφασμένη με την τύχη της χώρας. Δεν είναι τυχαίο ότι ούτε στην περίπτωση της ATEBank (η ΤτΕ απευθύνθηκε σε δύο ξένες επενδυτικές τράπεζες για να διερευνήσουν τυχόν ενδιαφέρον) ούτε στην Emporiki δεν εκδηλώθηκε το παραμικρό ενδιαφέρον από το εξωτερικό.