Η ελληνική αντιπροσωπεία θα μεταβεί στη ρωσική πρωτεύουσα
αποφασισμένη να αρχίσει τις διαδικασίες προσφυγής στη Διαιτησία,
στην περίπτωση που η Gazprom δεν κάνει αποδεκτά τα αιτήματα που
έχουν τεθεί. Οπως τονίζουν αρμόδιες πηγές, «την Τετάρτη στη Μόσχα
θα φανεί εάν η συμφωνία θα κλείσει ή θα ακολουθήσει διαιτησία».
Η Gazprom θα παρουσιάσει για πρώτη φορά τη δική της πρόταση, αφού
τις προηγούμενες συναντήσεις απασχόλησαν τα αιτήματα της ελληνικής
πλευράς. Τρία είναι τα βασικά αιτήματα που η ΔΕΠΑ θέτει ως
αδιαπραγμάτευτα πατώντας πάνω στην υφιστάμενη σύμβαση και που
θεωρεί ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα κερδίσει εάν προσφύγει
στη Διαιτησία.
Το πρώτο αίτημα αφορά στη μείωση της τιμής στον μέσο όρο των χωρών
της Δυτικής Ευρώπης. Η ΔΕΠΑ στηρίζει το αίτημά της στην υφιστάμενη
σύμβαση, που προβλέπει ότι θα είναι αντίστοιχη με τις συμβάσεις
χωρών της Δυτικής Ευρώπης και σε διασταυρωμένα στοιχεία της
Eurostat, της Στατιστικής Υπηρεσίας της Γερμανίας και αξιόπιστων
διεθνών εμπειρογνωμόνων, από τα οποία προκύπτει ότι η Gazprom το
2013 πουλάει το αέριο σε αντίστοιχες συμβάσεις στα 395 δολάρια τα
1.000 κ.μ. αερίου και στην Ελλάδα στα 465 δολάρια τα 1.000 κ.μ.
αερίου. Πρόκειται για μια διαφορά της τάξεως του 20%, την οποία και
διεκδικεί η ΔΕΠΑ ως έκπτωση μέχρι τη λήξη της σύμβασης του 2016,
μέσω της οποίας προμηθεύεται ετησίως 2,8 δισ. κ.μ. αερίου.
Το δεύτερο αίτημα της ελληνικής πλευράς είναι αναθεώρηση της
φόρμουλας τιμολόγησης, που σήμερα στηρίζεται σε ποσοστό 100% στην
τιμή του πετρελαίου, έτσι ώστε σε ποσοστό 30-40% να στηρίζεται στα
ευρωπαϊκά habs αερίου. To τρίτο αδιαπραγμάτευτο αίτημα είναι η
αναθεώρηση της τιμής για τις ποσότητες take or pay, που προβλέπει η
υφιστάμενη σύμβαση. Πρόκειται για το «πέναλτι» που θα πρέπει να
πληρώσει η ΔΕΠΑ για ετήσιες συμβολαιοποιημένες ποσότητες που δεν
παραλαμβάνει.
Στις συναντήσεις που προηγήθηκαν, η ρωσική πλευρά δυσκολεύτηκε
αρχικά να αποδεχθεί την ελληνική σύμβαση ως σύμβαση δυτικής χώρας,
υποστηρίζοντας ότι η ελληνική αγορά δεν είναι ανταγωνιστική, αλλά
έχει χαρακτηριστικά των πρώην ανατολικών χωρών. «Γιατί να σας δώσω
τιμή που δίνω σε μια χώρα που έχω ανταγωνιστή», ήταν το βασικό
επιχείρημα της Gazprom, το οποίο, αν και εμπορικά στέκει –η Ελλάδα
ζητάει τιμή αντίστοιχη της Γερμανίας, που προμηθεύεται 10πλάσιες
ποσότητες αερίου– δεν συνάδει με το «γράμμα» της σύμβασης που τη
χαρακτηρίζει ρητά ως δυτικής χώρας.
Ενστάσεις η ρωσική πλευρά εξακολουθεί να έχει όχι τόσο στο θέμα της
τιμής όσο της φόρμουλας τιμολόγησης που διεκδικεί η Ελλάδα. Η
Gazprom έχει υποχρεωθεί, λόγω της εις βάρος της έρευνας από την
Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού, να υπογράψει συμβάσεις με
Ευρωπαίους πελάτες της που να συνδέουν την τιμή του αερίου με τις
χαμηλές τιμές hab, χάνοντας σημαντικά έσοδα.