Τη μεγαλύτερη μείωση του ΑΕΠ από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ε.Ε. υπέστη η Ελλάδα την τελευταία πενταετία, σύμφωνα με την ετήσια επισκόπηση της Κομισιόν, για την απασχόληση και τις κοινωνικές προκλήσεις στην Ευρώπη. Σύμφωνα με το πόρισμα της έκθεσης, μία από τις μεγαλύτερες συνέπειες της κρίσης σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι η σημαντική αύξηση φτώχειας σε άτομα που εργάζονται, αλλά που η εργασία δεν τους καλύπτει οικονομικά. «Πρέπει να δώσουμε προσοχή όχι μόνο στη δημιουργία αλλά και στην ποιότητα των θέσεων εργασίας, για να μπορέσουμε να επιτύχουμε μια βιώσιμη ανάκαμψη που να μειώνει όχι μόνο την ανεργία, αλλά και τη φτώχεια», τόνισε ο επίτροπος αρμόδιος για την απασχόληση, τις κοινωνικές υποθέσεις και την κοινωνική ένταξη, κ. Λάζλο Αντορ.
Η Ελλάδα κατέχει δυστυχώς τα αρνητικά πρωτεία σε πολλές κατηγορίες του πορίσματος, όπως τη μεγαλύτερη αύξηση ανεργίας στην Ε.Ε. μεταξύ 2008-2012. Εντυπωσιακά είναι επίσης τα στοιχεία για τη μετανάστευση των ίδιων των Ελλήνων. Η μετανάστευση από την Ελλάδα προς άλλες χώρες της Ε.Ε. αυξήθηκε κατά 170% μεταξύ του 2009-2011 ενώ αντίστοιχα η μετανάστευση υπηκόων τρίτων χωρών προς την Ελλάδα, μειώθηκε κατά 14%. Η χώρα μας επίσης παρουσιάζεται να έχει τις πιο αναποτελεσματικές κοινωνικές παροχές στην Ευρώπη μαζί με τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Η αναποτελεσματικότητα του κοινωνικού κράτους στην Ελλάδα είναι από τους πλέον καθοριστικούς παράγοντες στην αύξηση των ποσοστών χρόνιας φτώχειας, σημειώνουν οι συντάκτες της έκθεσης.
Επιπλέον, στην Ελλάδα καταγράφεται η δεύτερη μεγαλύτερη μείωση της απασχόλησης στην Ευρώπη, μεταξύ 2008- 2013, μετά τη Λεττονία. Ωστόσο, τα συγκριτικά στοιχεία μεταξύ 1ου και 2ου τριμήνου του 2013 δείχνουν και κάτι θετικό, ότι η κατάσταση στην απασχόληση αρχίζει να σταθεροποιείται.
Οπως τονίζεται στην έκθεση, μολονότι το μοναδιαίο κόστος εργασίας μειώθηκε στην Ελλάδα περισσότερο απ’ ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης, στη διάρκεια της κρίσης, οι εξαγωγές δεν αυξήθηκαν. Ως εκ τούτου, τα οφέλη στους δείκτες παραγωγικότητας των εργαζομένων προέρχονται κυρίως από τη μείωση της απασχόλησης, όχι από την αύξηση της παραγωγής.
Με δεδομένο ότι η μείωση της απασχόλησης οδήγησε σε εκτόξευση της ανεργίας στη χώρα μας, περισσότερο από οπουδήποτε αλλού στην Ε.Ε. (αύξηση 19,7% επί του συνόλου του εργατικού δυναμικού), δεν προξενεί έκπληξη ότι σύμφωνα με τα στοιχεία που παρατίθενται στην έκθεση, ένας στους τρεις Ελληνες πολίτες βρίσκεται αντιμέτωπος με το φάσμα της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Στην έκθεση καταγράφονται και οι αιτίες της κρίσης, όπως ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός και η διάβρωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της χώρας μας, στα χρόνια πριν από το 2008. Μέχρι εκείνη τη στιγμή και πριν από το ξέσπασμα της κρίσης, 1998-2007, η Ελλάδα είχε τη μεγαλύτερη αύξηση μισθών στην Ευρώπη, περί το 5% τον χρόνο, κατά μέσο όρο.
Εκτός από το μισθολογικό κόστος όμως, αυξανόταν και το μη μισθολογικό, με αποτέλεσμα τα ελληνικά προϊόντα να γίνονται λιγότερο ανταγωνιστικά, λόγω τιμής. Μεταξύ 2001-2007 η Ελλάδα είχε τη μεγαλύτερη αύξηση του μοναδιαίου κόστους εργασίας στην Ευρωζώνη, μετά την Ισπανία και την Ιρλανδία. Επιπλέον, τη δεκαετία πριν από την κρίση, από τις χώρες που αντιμετώπιζαν πρόβλημα χρέους, μόνο η Ελλάδα και η Πορτογαλία αύξησαν ακόμη περισσότερο τον δανεισμό τους, ενώ άλλα κράτη, όπως η Ιταλία και το Βέλγιο, κατάφεραν να μειώσουν το χρέος τους.