Συμπληρώσαμε 18 μήνες διακυβέρνησης Σαμαρά. Σε μια εποχή πρωτόγνωρα δύσκολη. Και για τους κυβερνώμενους αλλά και για τους κυβερνώντες. Αναλάβαμε σε μια εποχή που η ευρωπαϊκή θέση της χώρας μας ήταν υπό αμφισβήτηση. Αναλάβαμε σε μια εποχή που το πολιτικό σύστημα βίωνε μια πρωτοφανή αμφισβήτηση και απαξίωση, που σ’ ένα βαθμό συνεχίζεται μέχρι και σήμερα ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης. Σε αυτήν την εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία κινηθήκαμε με στόχο να επιτύχουμε άμεσα αποτελέσματα σε τρεις άξονες. Πρώτον, να αποκαταστήσουμε την τραυματισμένη αξιοπιστία της χώρας, δεύτερον, να δημιουργήσουμε δημοσιονομικά πλεονάσματα και τρίτον, να επανέλθει και πάλι η οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας.
Τον πρώτο στόχο, την αποκατάσταση της αξιοπιστίας, τον πετύχαμε το 2012, όταν διαλύσαμε τα σενάρια εξόδου από το κοινό νόμισμα. Τον δεύτερο στόχο, να ξαναπατήσει η χώρα στα πόδια της τον πετύχαμε το 2013. Καταφέραμε να εξάγουμε περισσότερα απ’ όσα εισάγουμε και το κράτος να καλύπτει όλες τις λειτουργικές του δαπάνες με τα δικά του έσοδα. Τα διπλά ελλείμματα του παρελθόντος γίνονται διπλά πλεονάσματα του σήμερα. Η εικόνα της χώρας αλλάζει και ενισχύει αποφασιστικά τη διαπραγματευτική μας θέση. Η θέση της χώρας, λόγω θεσμικών μεταρρυθμίσεων στους δείκτες ανταγωνιστικότητας, συνεχίζει να βελτιώνεται σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα κατά 28 θέσεις σε δύο έτη. Την ίδια ώρα καταγράφεται θετική αναθεώρηση της ύφεσης. Για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της κρίσης. Τέλος, τον τρίτο και κρίσιμο στόχο, την ανάπτυξη της οικονομίας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας παλεύουμε να τον πετύχουμε το 2014. Προσπαθούμε, βήμα βήμα, επένδυση με επένδυση, να αντιμετωπίσουμε τη μάστιγα της ανεργίας.
Σε αυτήν την προσπάθεια, στην Ευρώπη έχουμε αρκετούς φίλους, αλλά φυσικά δεν έχουμε μόνο φίλους. Σίγουρα, η επιτυχία της χώρας μας δίνει επιχειρήματα στους φίλους μας και αποδυναμώνει τους υπόλοιπους. Η ελληνική προεδρία συμβάλει στη διαμόρφωση ενός θετικού κλίματος για την Ελλάδα. Ομως η κρίση δημιούργησε φυγόκεντρες δυνάμεις όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές αναμένουν στην Ευρώπη άνοδο αντιευρωπαϊκών δυνάμεων. Κάποιοι θα προσπαθήσουν να ερμηνεύσουν ένα τέτοιο αποτέλεσμα ως αποδοκιμασία των πολιτικών λιτότητας της Ευρώπης. Κάποιοι θα προσπαθήσουν να πουν ότι ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα έπρεπε να δημιουργεί αισιοδοξία στην Ελλάδα. Θα έπρεπε; Ή θα λειτουργήσει εναντίον μας; Να τονίσω με ιδιαίτερη έμφαση ότι το πολιτικό περιβάλλον στην Ευρώπη είναι αυτή τη στιγμή πολύ δύσκολο και θα ήταν παντελώς ανεύθυνο κάποιοι να παίξουν μικροκομματικά παιχνίδια με το μέλλον της χώρας.
Διότι μεγάλος κίνδυνος σήμερα είναι η χαλάρωση και ο εφησυχασμός της κοινής γνώμης. Η πρόοδος της χώρας δημιουργεί δικαίως ένα αίσθημα ασφάλειας, αλλά αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι ο κίνδυνος πέρασε. Οσοι λένε τι άλλο έχουμε να χάσουμε ελπίζω να μη δουν την απάντηση. Σε αυτό το περιβάλλον, αντί να βλέπουμε έναν υγιή και υπεύθυνο πολιτικό διάλογο απ’ όλες τις πλευρές που να οδηγεί σε έναν εποικοδομητικό προβληματισμό και τις απαραίτητες τομές για να αλλάξουμε τη χώρα μας προς το καλύτερο, διαπιστώνουμε καθημερινά μια διολίσθηση στον άκρατο λαϊκισμό.
Ως απάντηση εμείς δουλεύουμε ακόμα πιο σκληρά για να ολοκληρώσουμε την έξοδο από την κρίση. Σχεδιάζοντας το νέο παραγωγικό μοντέλο της χώρας, στηριζόμενοι στην επιχειρηματικότητα, στον ιδιωτικό τομέα. Αξιοποιώντας τα πλεονεκτήματά μας και εστιάζοντας σε προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας. Προχωρώντας σε γενναίες μεταρρυθμίσεις για να αλλάξουμε το απαρχαιωμένο και σπάταλο κράτος που αντί να υπηρετεί τον πολίτη τον καταδυναστεύει και τον ταλαιπωρεί. Χρειάζονται λιγότεροι φόροι και λιγότερο κράτος. Λιγότερο κράτος αλλά κοινωνικά ευαίσθητο και αλληλέγγυο. Λιγότερο κράτος αλλά πιο αποτελεσματικό. Γνωρίζετε για παράδειγμα τις ενέργειες που εμείς κάναμε για να θεσμοθετήσουμε και τελικά να λειτουργήσουμε την υπηρεσία μιας στάσης για την αδειοδότηση των στρατηγικών επενδύσεων.
Πετύχαμε πολλά, καταφέραμε σε 18 μήνες να μειωθούν τα spreads του 10ετούς ομολόγου κατά 18 ποσοστιαίες μονάδες, να προσελκύσουμε επενδύσεις 12 δισ. ευρώ σε στρατηγικές επενδύσεις, έργα ΣΔΙΤ, επενδύσεις του Αναπτυξιακού Νόμου, εξαγορές και εισροές στο Χρηματιστήριο. Αυτά είναι κρίσιμα στοιχεία που δείχνουν ότι οδεύουμε στη μετά Μνημόνιο εποχή. Η νέα εποχή απαιτεί αλλαγή νοοτροπίας, απαιτεί επενδύσεις. Δυστυχώς εκεί που εγώ βλέπω επενδύσεις και θέσεις εργασίας, άλλοι βλέπουν κορμοράνους. Η δικιά μας επιλογή είναι να υλοποιήσουμε επενδύσεις. Εργα όπως η ανάπλαση του Μεταξουργείου, το Παράκτιο Μέτωπο, το Δέλτα Φαλήρου, το Ελληνικό, μπορούν σύντομα να αλλάξουν την εικόνα της χώρας και αυτό το στοίχημα θα το κερδίσουμε.
* Ο κ. Μηταράκης είναι υφυπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, βουλευτής Α΄ Αθηνών.