Σε εξέλιξη εντός της κυβέρνησης βρίσκεται η διαπραγμάτευση για τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά, στην κατεύθυνση των προτάσεων του ΟΟΣΑ. Αν και, σε σύνολο περίπου 250 συστάσεων που έχει αποφασίσει η κυβέρνηση να υιοθετήσει, υπάρχει συμφωνία για τη συντριπτική πλειονότητα αυτών -περίπου για τις 240-, οι διαφωνίες που αφορούν το γάλα, τα μη υποχρεωτικώς συνταγογραφούμενα φάρμακα, το ψωμί και την κατάργηση της ενιαίας τιμής του βιβλίου προκαλούν γενικότερη εμπλοκή.
Το υπουργείο Ανάπτυξης, πάντως, το οποίο έχει την ευθύνη της μεταρρύθμισης, θεωρεί ότι τα θέματα μπορούν να επιλυθούν, επισημαίνοντας βεβαίως ότι απαιτείται και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία αλλά και η έγκριση της τρόικας.
Στο μέτωπο των μη υποχρεωτικώς συνταγογραφούμενων φαρμάκων (ΜΥΣΥΦΑ), που την προηγούμενη εβδομάδα χαρακτηρίστηκε από τους οξείς τόνους που χρησιμοποιήθηκαν στην αντιπαράθεση των φαρμακοποιών με το υπουργείο Ανάπτυξης, επιχειρείται να βρεθεί η «χρυσή τομή» με πυξίδα τα μοντέλα απελευθέρωσης της εν λόγω αγοράς που έχουν εφαρμοσθεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Και άλλη πρόταση
Ετσι, αν και αρχικά το Μαξίμου εφέρετο να προωθεί πρόταση που προέβλεπε την απελευθέρωση μόνο της τιμολόγησης των ΜΥΣΥΦΑ και όχι της διανομής τους, επί τάπητος τώρα τίθεται και άλλη πρόταση. Αυτή προβλέπει, σύμφωνα με πληροφορίες, τη διάθεση από τα σούπερ μάρκετ μέρους μόνο των ΜΥΣΥΦΑ, αυτών που θεωρούνται τα λιγότερο επικίνδυνα. Η πρόταση αυτή προϋποθέτει την κατηγοριοποίηση των ΜΥΣΥΦΑ από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΟΦ). Στην Ολλανδία, για παράδειγμα, τα ΜΥΣΥΦΑ διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες (φάρμακα που πωλούνται αποκλειστικά στα φαρμακεία, φάρμακα που πωλούνται είτε σε φαρμακείο είτε σε ειδικά καταστήματα και φάρμακα που πωλούνται ελεύθερα).
Σε ό,τι αφορά το ψωμί, πέρα από το γεγονός ότι το προϊόν θα πωλείται βάσει του πραγματικού του βάρους και όχι βάσει προκαθοριζόμενων βαρών, προωθούνται επίσης αλλαγές σχετικά με το ποια καταστήματα θα ονομάζονται αρτοποιεία.
Σήμερα, αρτοποιεία ονομάζονται μόνο τα καταστήματα εκείνα στα οποία πραγματοποιείται όλη η διαδικασία παραγωγής, ενώ τα υπόλοιπα ονομάζονται «σημεία πώλησης άρτου». Αυτό που προτείνεται είναι να καταργηθεί η παραπάνω διάκριση. Τα αρτοποιεία θα μπορούν να χρησιμοποιούν, για παράδειγμα, μια επιγραφή όπου θα διαφημίζουν ότι το ζύμωμα και το ψήσιμο γίνεται εντός του καταστήματος.
Πάντως, τα καταστήματα τα οποία δεν διαθέτουν καμία εγκατάσταση ψησίματος δεν θα επιτρέπεται να ονομάζονται αρτοποιεία.