Ακόρεστo παραμένει το αγοραστικό ενδιαφέρον μεγάλων ξένων επενδυτικών κεφαλαίων για κρατικό χρέος υψηλών αποδόσεων της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Κι αυτός είναι ο λόγος που οι τιμές των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου παραμένουν κοντά στα πρόσφατα ιστορικά υψηλά. Στις τελευτές συνεδριάσεις, ωστόσο, έχει σημειωθεί μια μικρή υποχώρηση, όμως παράγοντες της αγοράς σημειώνουν ότι αυτή η εξέλιξη είναι φυσιολογική, μετά το ράλι που πυροδότησε η απόφαση της ΕΚΤ να υιοθετήσει νέα μη συμβατικά μέτρα χαλάρωσης της νομισματικής της πολιτικής.
«Τα ελληνικά ομόλογα, όπως και τα ισπανικά ή τα πορτογαλικά, αφομοιώνουν τα μεγάλα κέρδη τους από το αμέσως προηγούμενο διάστημα. Ομως, εφόσον υπάρξουν θετικοί καταλύτες από τη ροή των ελληνικών μακροοικονομικών στοιχείων ενδέχεται να σημειώσουν και νέα υψηλά», αναφέρουν χαρακτηριστικά. Για ποιο λόγο, όμως, τα ξένα funds επιλέγουν να τοποθετούνται ακόμα και σε έντοκα γραμμάτια του ελληνικού Δημοσίου;
Η απάντηση θα πρέπει να αναζητηθεί στα αρνητικά επιτόκια που χρεώνει πλέον στις καταθέσεις η ΕΚΤ. Γι’ αυτό ακόμα και η απόδοση του 1,8% στην οποία διαμορφώθηκε τελικά το επιτόκιο για τα 3μηνης διαρκείας έντοκα γραμμάτια στη δημοπρασία του Ιουνίου αποδείχθηκε εξαιρετικά ελκυστική. Για την ιστορία θα πρέπει να αναφερθεί ότι ο ΟΔΔΗΧ άντλησε από τις αγορές το ποσό των 1,3 δισ. ευρώ, ενώ η έκδοση καλύφθηκε κατά 2,99 φορές, αφού εισφέρθηκαν σχεδόν 3 δισ. ευρώ από ξένους και Ελληνες επενδυτές. Μία εβδομάδα νωρίτερα, στη δημοπρασία 6μηνων εντόκων αντλήθηκαν άλλα 1,625 δισ. ευρώ, με την απόδοση να υποχωρεί στο 2,15% από 2,7% στην αντίστοιχη του Μαΐου και τις προσφορές να υπερβαίνουν τα 3,3 δισ. Τέλος, η απόδοση των 10ετών κρατικών ομολόγων κινήθηκε πέριξ του 5,9%-6% έναντι 5,6% μετά την ανακοίνωση της απόφασης της ΕΚΤ, ενώ αυτή των 5ετών ομολόγων που εκδόθηκαν τον Απρίλιο κινήθηκε στα επίπεδα του 4,1%-4,2% έναντι ονομαστικής (κουπόνι) απόδοσης 4,75%.
Η συνολική αποκλιμάκωση του κόστους δανεισμού του ελληνικού Δημοσίου αποτελεί πρόκριμα, όταν αποφασίσει η κυβέρνηση να προχωρήσει με τα σχέδια για νέες εκδόσεις ομολογιών, που θα είναι πιθανότατα επταετούς ή τριετούς διάρκειας. Δύο διάρκειες που δεν υπάρχουν στο καλάθι των ελληνικών τίτλων και οι οποίες κρίνονται απαραίτητες για να δημιουργηθούν εκδόσεις αναφοράς και να εξομαλυνθεί η λεγόμενη καμπύλη των αποδόσεων.
Οι ξένοι, πάντως, εξακολουθούν να βλέπουν υπεραξίες στα ελληνικά ομόλογα. Η Bank of America Merrill Lynch επισημαίνει πως σύμφωνα με τα στοιχεία της, το spread των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων έναντι των γερμανικών ομολόγων αναφοράς είναι στα χαμηλότερα επίπεδα από το 2010. Η Commerzbank συνιστά αύξηση θέσεων στα ομόλογα της περιφέρειας. Ο Nicolο Piotti, Managing Director της Morgan Stanley Investment Management, σε πρόσφατη εκδήλωση ενώπιον επενδυτών στην Αθήνα σημείωσε ότι ο οίκος προτιμά την Ευρώπη και ειδικά τα κρατικά ομόλογα της περιφέρειας.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, πρέπει να σημειωθεί ότι η μεγάλη ζήτηση για ομόλογα, που μειώνει τις αποδόσεις τους, εδράζεται στα ακόμα υψηλά επίπεδα που κινούνται οι τελευταίες –την ώρα που τα επιτόκια των κεντρικών τραπεζών είναι επί της ουσίας απαγορευτικά για τοποθετήσεις– και όχι τόσο στα θεμελιώδη μεγέθη της πραγματικής οικονομίας. Ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας. Ομως, εάν τα μακροοικονομικά στοιχεία επιβεβαιώσουν τις εκτιμήσεις για ανάκαμψη και παράλληλα διαφανεί στον ορίζοντα αίσιο τέλος ή έστω πρόοδος στη διαπραγμάτευση για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους προς τους Ευρωπαίους εταίρους, τότε δεν αποκλείεται ένα νέο, ευρύτερο ράλι.