Τα θετικά νέα για την αγορά εργασίας, σύμφωνα με την ICAP, είναι ότι αυξάνονται οι πιθανότητες παραμονής στην εργασία. Ωστόσο, η αποκλιμάκωση της ανεργίας θα είναι μια αργή διαδικασία, μολονότι η εξασθένηση του ρυθμού μείωσης της απασχόλησης δημιουργεί προσδοκίες για σταδιακή αναστροφή του αρνητικού κλίματος.
Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει η ICAP σε μελέτη των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ και της Τράπεζας της Ελλάδος για την αγορά εργασίας. Για την ελληνική αγορά εργασίας ίσως η πιο αισιόδοξη προοπτική συνδέεται με τη θεωρία… των πιθανοτήτων. «Η τάση σταθεροποίησης της απασχόλησης το 2013 αποτυπώνεται και στην αύξηση της πιθανότητας παραμονής στην απασχόληση για δύο διαδοχικά έτη, ιδιαίτερα κατά το β΄ εξάμηνο του 2013», επισημαίνει η ICAP υπενθυμίζοντας ανάλογη αναφορά της Τράπεζας της Ελλάδος για την ένταση της ανεργίας. «Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, η ύφεση επηρέασε αρχικά περισσότερο την πιθανότητα εξόδου από την ανεργία αλλά σταδιακά (και με εντεινόμενο ρυθμό) επηρέασε και τη δυνατότητα παραμονής στην απασχόληση. Πιο συγκεκριμένα, η πιθανότητα παραμονής στην ανεργία σε δύο διαδοχικά έτη αυξήθηκε από 69% το 2008 σε 78% το 2010 και 87% το 2012», σημειώνεται στη μελέτη.
Κατά την ICAP, ο σημαντικότερος αντίκτυπος της οικονομικής κρίσης απεικονίζεται στη συνολική μείωση 681,8 χιλιάδων θέσεων εργασίας την τριετία 2011-2014 (στοιχεία α΄ τριμήνου). Επίσης, το εργατικό δυναμικό της χώρας ανέρχεται σε 4,82 εκατ. άτομα και αντιστοιχεί στο 52% του πληθυσμού εργάσιμης ηλικίας (άτομα ηλικίας άνω των 15 ετών). Οι απασχολούμενοι μειώθηκαν σε 3,48 εκατ. άτομα και αντιστοιχούν στο 38% του πληθυσμού εργάσιμης ηλικίας.
Ταυτοχρόνως, κατά το α΄ τρίμηνο του 2014, 4.469.800 άτομα, δηλαδή το 48% του παραγωγικού πληθυσμού, δεν ήταν ενταγμένα στην αγορά εργασίας (οικονομικά μη ενεργοί). Αναλύοντας τα στοιχεία από τις τριμηνιαίες έρευνες της ΕΛΣΤΑΤ, η ICAP παρατηρεί ότι η αύξηση της ανεργίας από τις αρχές του 2009 έως τα μέσα του 2010 δεν προήλθε μόνο από τη μείωση της απασχόλησης αλλά και από την αύξηση του εργατικού δυναμικού. Αντιθέτως, από το 2011 καταγράφεται συνεχής μείωση του εργατικού δυναμικού το οποίο, μέχρι και το α΄ τρίμηνο του 2014, κυμάνθηκε σε χαμηλότερα επίπεδα σε σύγκριση με τη διετία 2009-2010. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η εκτίμηση για την προσωρινή απασχόληση. Η αύξησή της τα πρώτα χρόνια της κρίσης αποδίδεται σε μια πρώτη αντίδραση των επιχειρήσεων, οι οποίες έσπευσαν να υποκαταστήσουν το μόνιμο προσωπικό. Στη συνέχεια, η μείωση και της προσωρινής απασχόλησης πιθανολογείται από την ICAP ότι οδήγησε αρκετές επιχειρήσεις ακόμη και στη μείωση των προσωρινά απασχολουμένων.