Με πλήρη ατζέντα προσέρχονται οι τράπεζες στον διάλογο που ξεκίνησε οργανωμένα πλέον από την κυβέρνηση για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων από επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Οι αλλαγές που προτείνουν, αποσκοπούν στην επιτάχυνση των διαδικασιών για την προπτωχευτική διαδικασία, το γνωστό άρθρο 99.
Οι τράπεζες διεκδικούν αυξημένο ρόλο στις διαδικασίες έγκρισης και υλοποίησης των προγραμμάτων αναδιάρθρωσής του, ακόμα και μέσα από μονομερείς ενέργειες. Στο πλαίσιο αυτό εισηγούνται να μπορούν να αναλάβουν την υλοποίηση του σχεδίου εξυγίανσης μιας επιχείρησης και φυσικά και τη διοίκηση, παρακάμπτοντας τις διαδικασίες της γενικής συνέλευσης, που ελέγχονται από τους υφιστάμενους μετόχους. «Η διοίκηση δεν μπορεί να αφεθεί σε κάποιους που αρνούνται να συνεισφέρουν και έχουν λογαριασμούς στην Ελβετία», τονίζουν χαρακτηριστικά αρμόδια στελέχη, και παραπέμπουν στην αποτυχία του άρθρου 99, που όπως επισημαίνουν, αποτυπώνεται στον λιγοστό αριθμό επιχειρήσεων, τα σχέδια εξυγίανσης των οποίων εγκρίθηκαν από τα αρμόδια δικαστήρια – δεν ξεπερνά τις πέντε.
Στη βάση αυτή αντιπροτείνουν τη δημιουργία ειδικών Οικονομικών Δικαστηρίων, που θα επιδικάζουν τις σχετικές υποθέσεις με ταχύτητα και σχετική εξειδίκευση, αλλά και τον διορισμό ειδικών συμβούλων που θα παρακολουθεί την υλοποίηση του επιχειρηματικού σχεδίου. Ο «εξοστρακισμός» των παλαιών μετόχων, όπως υποστηρίζουν, δεν θα γίνεται με αποκλειστικό κριτήριο τη μη συμμετοχή στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, αφού αυτό που θα συνεκτιμηθεί είναι το κατά πόσο η αποτυχία της διοίκησης είναι αποτέλεσμα της κρίσης ή αντίθετα λανθασμένων επιλογών ή ακόμα και ιδιοτελούς διαχείρισης, με στόχο το ατομικό συμφέρον.
Το τραπεζικό σύστημα εμφανίζεται να υπεραμύνεται της εξυγίανσης των επιχειρήσεων, στον βαθμό που, όπως σημειώνει, μόνο μια ζωντανή επιχείρηση μπορεί να αποπληρώσει τις οφειλές της και επίσης οι τράπεζες δηλώνουν διατεθειμένες να εξετάσουν το ενδεχόμενο «κουρέματος» τόκων ή κεφαλαίου, όταν μια τέτοια απόφαση ενισχύει τη βιωσιμότητα της επιχείρησης, αλλά και εφόσον οι βασικοί μέτοχοι συμμετέχουν με ίδια κεφάλαια στην προσπάθεια. Γι’ αυτό η συζήτηση θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη της το θέμα της υπεράσπισης της υγιούς επιχειρηματικότητας και των μετόχων που σε περιβάλλον κρίσης υπερασπίστηκαν τις επιχειρήσεις τους και οι όποιες αποφάσεις θα πρέπει να ληφθούν με γνώμονα «την ενίσχυση της ηθικής της αγοράς, αποτρέποντας φαινόμενα αθέμιτου ανταγωνισμού».
Αντίστοιχη επιχειρηματολογία αναπτύσσουν για το θέμα της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων για τα νοικοκυριά, ζητώντας αλλαγές στον νόμο Κατσέλη, αλλά και στον Κώδικα για τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, που επεξεργάζεται η Τράπεζα της Ελλάδος. Οι αιτήσεις για ένταξη στον νόμο Κατσέλη από φυσικά πρόσωπα, έχουν φτάσει τις 130.000 και η ημερομηνία εκδίκασης των υποθέσεων έχει επεκταθεί ακόμη και το 2031 (!). Το γεγονός ότι στο στάδιο της εκδίκασης της υπόθεσης απορρίπτεται για τυπικούς λόγους το 40% των αιτήσεων και ότι ο βασικότερος τυπικός λόγος απόρριψης είναι ότι οι αιτούντες δεν εμπίπτουν στον νόμο, ενισχύει την άποψη περί καταχρηστικότητας από μια σημαντική μερίδα οφειλετών, που σύμφωνα με τα στοιχεία φέρουν την εμπορική ιδιότητα, η οποία δεν καλύπτεται από τον νόμο.
Οι τράπεζες αντιπροτείνουν την ενίσχυση της εξωδικαστικής διαδικασίας, έτσι ώστε να ξεκαθαρίζουν οι περιπτώσεις που δεν εμπίπτουν στον νόμο στο αρχικό ακόμη στάδιο, αποσυμφορίζοντας με αυτό τον τρόπο και τα Ειρηνοδικεία της χώρας. Η πρόταση για την ενίσχυση της εξωδικαστικής επίλυσης συνοδεύεται με την παροχή κινήτρων προς τους οφειλέτες, αλλά και την πρόβλεψη, το στάδιο της εξωδικαστικής επίλυσης να γίνει ουσιαστικό, υποχρεώνοντας τον αιτούντα να προσκομίζει όλα τα απαραίτητα στοιχεία που απαιτούνται άλλωστε και από το Δικαστήριο κατά την οριστική εκδίκαση της υπόθεσης. Ριζικές αλλαγές εισηγούνται και στο θέμα του Κώδικα Δεοντολογίας μη εξυπηρετούμενων δανείων, που έχει επεξεργαστεί η Τράπεζα της Ελλάδος, ζητώντας να αποτελέσει πλαίσιο και όχι εγχειρίδιο αναλυτικών ενεργειών.