Η εκτίμηση ότι υπάρχει επιτακτική ανάγκη για μια ολόπλευρη ανάπτυξη του πολιτιστικού τουρισμού στη χώρα μας, όπως επίσης και για την έρευνα η οποία σχετίζεται με αυτά τα ζητήματα, διατυπώνεται στο οικονομικό δελτίο του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ). «Το δυναμικό όχι απλά υπάρχει αλλά και πλεονάζον είναι και, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, λανθάνον. Αυτό που απαιτείται είναι μια ολοκληρωμένη και συστηματική προσπάθεια σε όλα τα επίπεδα για την κατάλληλη προβολή του και την περαιτέρω τουριστική αξιοποίησή του», αναφέρεται.
«Σε ένα πολύ γενικότερο οικονομικό επίπεδο, μια σχετική μελέτη του ΟΟΣΑ έδειξε ότι, σε αρκετές μεγάλες οικονομίες, η αξία την οποία παράγουν οι πολιτιστικές τους βιομηχανίες ισοδυναμεί με ένα ποσοστό της τάξης του 3% έως 6% του ΑΕΠ τους. Με δεδομένο μάλιστα ότι η συγκεκριμένη μελέτη αναφέρεται σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία, γίνεται προφανές ότι ο πολιτιστικός τουρισμός είναι μια τεράστια βιομηχανία στην οποία διακυβεύονται τεράστια συμφέροντα και διακινούνται τεράστια χρηματικά ποσά.
Ακόμη μία μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι περισσότερο από το 50% της τουριστικής δραστηριότητας στην Ευρώπη έχει ως κινητήρια δύναμη την πολιτιστική κληρονομιά και ότι ο πολιτιστικός τουρισμός είναι η συνιστώσα εκείνη του τουρισμού η οποία αναμένεται να έχει τη μεγαλύτερη ανάπτυξη», αναφέρει η ανάλυση.
«Μια απλή ματιά σε ορισμένα στοιχεία, καθώς επίσης και η απλή επισήμανση ορισμένων γεγονότων, δείχνει ότι υπάρχει ακόμα πάρα πολύ πρόσφορο έδαφος για την περαιτέρω τουριστική, αλλά και γενικότερη αξιοποίηση της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Ξεκινώντας από τα στοιχεία επισκεψιμότητας (αριθμοί εισιτηρίων) των μεγαλύτερων μουσείων της Ελλάδας και του εξωτερικού για το έτος 2012, μπορούμε πολύ εύκολα να διαπιστώσουμε ότι οι αριθμοί των ανθρώπων που επισκέπτονται τα ελληνικά μουσεία και τους ελληνικούς αρχαιολογικούς χώρους υπολείπονται κατά πολύ αυτών που επισκέπτονται τους αντίστοιχους χώρους στο εξωτερικό. Είναι, για παράδειγμα, άξιο απορίας, τουλάχιστον φαινομενικά, το γεγονός ότι το Κολοσσαίο και ο περιβάλλων χώρος του στη Ρώμη έχουν σχεδόν τετραπλάσιο αριθμό επισκεπτών σε σχέση με την Ακρόπολη. Το ίδιο φαίνεται να ισχύει και για το γεγονός ότι η Εφεσος στα παράλια της Τουρκίας έχει υπερτριπλάσιο αριθμό επισκεπτών απ’ ό,τι η Κνωσός και σχεδόν 14 φορές περισσότερους επισκέπτες από τον ναό του Απόλλωνα στο Σούνιο».
Οι λόγοι για όλα αυτά, εκτιμά το ΚΕΠΕ, είναι βεβαίως πολλοί σε αριθμό, σύνθετοι στην ανάλυσή τους και πολύ διαφορετικοί στη φύση τους, ανάλογα με την περίπτωση. Σε γενικές γραμμές όμως, μπορούμε να χωρίσουμε αυτούς τους λόγους σε δύο κύριες κατηγορίες:
Η πρώτη αφορά τους εγγενείς και συγκεκριμένους για κάθε περίπτωση λόγους οι οποίοι επηρεάζουν εξωγενώς τον πολιτιστικό τουρισμό. Αυτοί είναι τα πληθυσμιακά κριτήρια, η τουριστική ιστορία, η τουριστική γεωγραφία, οι τουριστικές υποδομές, οι κάθε είδους χρηματοοικονομικοί παράγοντες και οι τυχαίοι παράγοντες.
Η δεύτερη κατηγορία αφορά τις μεθόδους και τις πρακτικές που ακολούθησαν και ακολουθούν οι πολιτιστικοί οργανισμοί ξένων κρατών, αλλά και αρκετοί στην Ελλάδα, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία τους, προκειμένου να προσελκύσουν ακόμα περισσότερους επισκέπτες, να δημιουργήσουν νέες γενιές ανθρώπων οι οποίοι θα ενδιαφερθούν για την ιστορία και την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου τους ή των τόπων που επισκέπτονται και, μάλιστα, και αυτό είναι πολύ σημαντικό, να τους πείσουν να επισκεφτούν αυτούς τους χώρους πολύ περισσότερες από μία φορά.