Η αναδιανομή της φτώχειας στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας είχε ως αποτέλεσμα το ποσοστό του πληθυσμού που σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ χαρακτηρίζεται «φτωχό» να μειωθεί στο 21% το 2013, έναντι 21,2% το 2012.
Ενα ακόμη στοιχείο της Ερευνας Οικογενειακών Προϋπολογισμών για το 2013, που καταδεικνύει τις ανισότητες στο εσωτερικό μιας όλο και πιο φτωχής ελληνικής κοινωνίας, είναι ότι οι δαπάνες του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού είναι 5,7 φορές μεγαλύτερες από τις δαπάνες του φτωχότερου 20% του πληθυσμού. Ο δείκτης μειώνεται στο 4,5, όταν συμπεριληφθούν στις καταναλωτικές δαπάνες και οι τεκμαρτές.
Εξίσου ανησυχητικό είναι και το γεγονός ότι τα φτωχά νοικοκυριά δαπανούν μόλις 113 ευρώ από τον προϋπολογισμό τους για να καλύψουν τις ανάγκες τους σε είδη διατροφής. Το ποσό αυτό, μάλιστα, αντιστοιχεί στο 33,6% των συνολικών δαπανών ενός μέσου φτωχού νοικοκυριού και αποτελεί το μεγαλύτερο έξοδο κάθε μήνα. Με τα υπόλοιπα 224,27 ευρώ καλύπτονται ανάγκες για στέγαση (73,07 ευρώ ή 21,6% της συνολικής δαπάνης για αγαθά και υπηρεσίες), υγεία (30,38 ευρώ ή 9%) και επικοινωνίες (20,92 ευρώ ή 6,2%).
Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, ο κίνδυνος φτώχειας απειλεί το 21% του πληθυσμού της χώρας, εφόσον ο υπολογισμός του δείκτη λαμβάνει υπόψη μόνο τη δαπάνη με αγορές, ενώ ο δείκτης μειώνεται στο 14,7% του πληθυσμού (έναντι 15,3% το 2012), όταν λαμβάνονται υπόψη όλες οι καταναλωτικές δαπάνες, ανεξάρτητα από τον τρόπο κτήσεως (π.χ. τεκμαρτό ενοίκιο από ιδιοκατοίκηση, ιδιοπαραγόμενα αγαθά, αγαθά και υπηρεσίες παρεχόμενες δωρεάν από τον εργοδότη, άλλα νοικοκυριά, μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, κράτος κ.λπ.). Το κατώφλι κινδύνου φτώχειας για το 2013 ορίστηκε στα 5.253,77 ευρώ τον χρόνο για δαπάνες, έναντι 5.524,20 ευρώ το 2012. Η μέση μηνιαία δαπάνη των φτωχών νοικοκυριών, ήτοι 337,87 ευρώ, αντιστοιχεί μόλις στο 32,8% της αντίστοιχης δαπάνης ενός μη φτωχού νοικοκυριού. Η ανισότητα είναι εμφανής και ενδεικτική του μεγέθους του προβλήματος. Τα φτωχά νοικοκυριά δαπανούν το 33,6% του μέσου προϋπολογισμού τους σε είδη διατροφής, ενώ τα μη φτωχά το 18,8%. Λόγω της σύνθεσης των φτωχών νοικοκυριών (ηλικιωμένοι, ανασφάλιστοι κ.λπ.), η δαπάνη τους για την υγεία ανέρχεται στο 9% του μέσου προϋπολογισμού τους, ενώ η αντίστοιχη δαπάνη των μη φτωχών ανέρχεται στο 7%. Και όλα αυτά, όταν τα μη φτωχά νοικοκυριά έγιναν μέσα στο 2013 σημαντικά φτωχότερα, μειώνοντας και αυτά την κατανάλωση σε σημαντικά είδη πρώτης ανάγκης.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του ΙΟΒΕ, η Ελλάδα συγκαταλέγεται μεταξύ των χωρών με το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας, στο πλαίσιο των 28 χωρών της Ε.Ε. και μόνο Βουλγαρία, Ρουμανία και Λεττονία είναι σε χειρότερη κατάσταση.