Εισήχθη με τον Ν. 3842 του 2010 και αφορά όλα τα φυσικά πρόσωπα φορολογικούς κατοίκους Ελλάδος.
– Προβλέπει τη δημιουργία μητρώου όλων των περιουσιακών στοιχείων των φορολογουμένων και περιλαμβάνει όλα τα κινητά και ακίνητα περιουσιακά τους στοιχεία, εκτός από τραπεζικές καταθέσεις, αμοιβαία κεφάλαια εσωτερικού και μετοχές ναυτιλιακών εταιρειών ειδικών νόμων.
– Στόχος είναι να υπάρχει πλήρες ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο μέχρι τις 30/4/2015. Οπως αναφέρεται στο Επιχειρησιακό και Στρατηγικό Σχέδιο Δράσης της ΓΓΔΕ για τα έτη 2014-2015, η ενημέρωσή του θα γίνεται αξιοποιώντας πληροφορίες από τις ηλεκτρονικά συνδεδεμένες υπηρεσίες (ΙΚΑ, τράπεζες, Κτηματολόγιο, κ.ά.). Δεν είναι γνωστό το πώς θα ενημερωθεί για την κατοχή μη εισηγμένων μετοχών, εταιρικών μεριδίων, έργων τέχνης κ.ά., αφού δεν υπάρχει τέτοια υποχρέωση για τους φορολογουμένους.
– Ερχεται να αντικαταστήσει τα τεκμήρια διαβίωσης και θα χρησιμοποιηθεί για τον προσδιορισμό του φόρου από την εφορία, ο οποίος θα γίνεται με βάση το ύψος της περιουσίας και τον τρόπο διαβίωσης του φορολογουμένου.
– Αν και δεν προβλέπεται πουθενά μέχρι σήμερα, το ίδιο το περιουσιολόγιο θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για την επιβολή ενός μικρού φόρου επί της περιουσίας (wealth tax). Αντί να φορολογείται μόνο ή κυρίως η κατοχή ακινήτων μέσω του ΕΝΦΙΑ, του ΦΑΠ, του ΦΜΑΠ και όλων των σχετικών φόρων που ίσχυσαν κατά καιρούς, με τον τρόπο αυτό θα φορολογείται το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων των φορολογουμένων, χωρίς δυσμενή διάκριση εάν κάποια είναι ακίνητα, κινητά ή χρήματα σε λογαριασμούς. Η διεύρυνση της φορολογητέας βάσης στο σύνολο της περιουσίας των φορολογουμένων (πέραν των ακινήτων) θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση των δημοσίων εσόδων, ενώ συγχρόνως θα είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της επιβάρυνσης ανά φορολογούμενο, κατανέμοντας τα φορολογικά βάρη με ένα σαφώς πιο δίκαιο τρόπο.
– Εφαρμόζεται ήδη αυτό το σύστημα του φόρου επί της περιουσίας σε πολλές άλλες χώρες (Γαλλία, Ισπανία, Ισλανδία, Ολλανδία, Νορβηγία, Ελβετία κ.τ.λ.) όπου απαιτείται η υποβολή ειδικής δήλωσης ετησίως. Από το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων αφαιρούνται τα βάρη της περιουσίας (κυρίως δάνεια), υπολογίζεται ένα υψηλό συνήθως αφορολόγητο όριο και στο υπόλοιπο επιβάλλεται φόρος με συντελεστή από 0,2% – 2,5%.