Αποψη: Πώς επιβαρύνονται οι μισθωτοί με φόρους των εκτός μισθού παροχών

Αποψη: Πώς επιβαρύνονται οι μισθωτοί με φόρους των εκτός μισθού παροχών

3' 25" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η φορολόγηση των παροχών που δίδονται από τους εργοδότες στους μισθωτούς δεν είναι κάτι καινούργιο στο φορολογικό μας σύστημα, υπήρχε και με το καθεστώς του παλαιού Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος. Οι βασικές διαφορές με το προηγούμενο καθεστώς είναι ότι οι ελεγκτές του υπουργείου Οικονομικών, κατά τον έλεγχο των προηγούμενων ετών, για τις παροχές που δεν είχαν ενσωματωθεί στη μισθοδοσία των υπαλλήλων που τις ελάμβαναν δεν αναγνώριζαν την έκπτωσή τους από τα έσοδα της επιχείρησης και προσδιόριζαν πρόσθετους φόρους στην επιχείρηση και όχι στους μισθωτούς. Με τον νέο φορολογικό νόμο 4172/2013 ορίζεται πλέον ρητά ότι όλες οι παροχές φορολογούνται ως εισόδημα των μισθωτών που τις λαμβάνουν και εκπίπτουν από τα φορολογητέα έσοδα των επιχειρήσεων. Επίσης, με τον νέο φορολογικό νόμο προστέθηκαν και νέες κατηγορίες παροχών που δεν εθεωρούντο παροχές με το προηγούμενο φορολογικό καθεστώς.

Παρότι ο στόχος του υπουργείου Οικονομικών είναι να φορολογηθούν διάφορες εκτός μισθού παροχές/αμοιβές που δίδονται από τις επιχειρήσεις σε υψηλόβαθμα στελέχη, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προκύψει φορολογική επιβάρυνση και για κάποιους χαμηλόμισθους. Ειδικότερα, θα υπάρξει φορολογική επιβάρυνση που αφορά την κάλυψη του κόστους βρεφονηπιακού σταθμού από τους εργοδότες για τις εργαζόμενες μητέρες που είναι αναγκασμένες να αφήσουν στον βρεφονηπιακό σταθμό τα παιδιά τους για να πάνε στην εργασία τους καθώς και σε εργαζόμενους που λαμβάνουν μικροποσά ή δωροεπιταγές για τις γιορτές, κουπόνια σίτισης πάνω από 6 ευρώ ή λίγο πιο χαμηλότοκα για δάνεια που είναι απαραίτητα για να καλύψουν στεγαστικές ή άλλες βασικές ανάγκες. Ενδεχομένως για τις παροχές μικρής αξίας που δίδονται σε μισθωτούς με αντικειμενικά χαμηλό ετήσιο εισόδημα θα μπορούσε να αυξηθεί το ετήσιο αφορολόγητο όριο των 300 ευρώ που ισχύει ώστε να καλύπτει τέτοιες παροχές που ουσιαστικά αποτελούν μια ανακούφιση για τις οικογένειες των εργαζόμενων αυτών. Επίσης το υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να εξετάσει αν θα πρέπει να εφαρμοσθεί κοινή φορολογική αντιμετώπιση της παροχής υπηρεσιών βρεφονηπιακού σταθμού για τους εργαζόμενους όλων των επιχειρήσεων, δεδομένου ότι για τις επιχειρήσεις που παρέχουν δωρεάν στους εργαζόμενους υπηρεσίες βρεφονηπιακού σταθμού στις εγκαταστάσεις τους το κόστος αυτής της παροχής δεν φορολογείται, ενώ αντίθετα είναι παροχή που φορολογείται για τους εργαζόμενους των επιχειρήσεων που δεν διαθέτουν τέτοιες εγκαταστάσεις και καλύπτουν το αντίστοιχο κόστος που πληρώνουν οι εργαζόμενοί τους σε εξωτερικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς.

Το θετικό αποτέλεσμα που ελπίζουμε ότι θα προκύψει από τη φορολόγηση των παροχών είναι ότι θα αποτρέψει τους εργοδότες να δίνουν στα υψηλόβαθμα στελέχη αφορολόγητες αμοιβές υπό τη μορφή εξόδων κινήσεως και γενικά εξόδων προώθησης των εργασιών της επιχείρησης. Τέτοιες αμοιβές που δίδονται στα στελέχη, κυρίως μέσω εταιρικών πιστωτικών καρτών, με το πρόσχημα της κάλυψης εξόδων, αφορούν κατά ένα μεγάλο μέρος προσωπικές καταναλωτικές δαπάνες των στελεχών.

Η φορολόγηση των παροχών σε είδος θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του φορολογητέου εισοδήματος των μισθωτών και κατά συνέπεια του φόρου και της έκτακτης εισφοράς που θα καταβάλουν οι μισθωτοί, ενώ η αύξηση του φορολογητέου εισοδήματος μπορεί παράλληλα να οδηγήσει και σε υψηλότερες κλίμακες φορολογίας εισοδήματος και αύξηση του συντελεστή φορολογίας εισοδήματος (μέχρι 42%) καθώς και του συντελεστή επιβολής της έκτακτης εισφοράς. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί από τις επιχειρήσεις στις περιπτώσεις που οι διάφορες παροχές δεν είναι προς όφελος των μισθωτών αλλά τους δίδονται γιατί κρίνονται απαραίτητες για την εκτέλεση της εργασίας τους. Ειδικότερα στις περιπτώσεις αυτές θα πρέπει να υπάρχουν καταγεγραμμένες οι πολιτικές και οι διαδικασίες για τη χρήση των εταιρικών αυτοκινήτων, των εταιρικών τηλεφώνων, κ.λπ., που χρησιμοποιούνται από τους εργαζόμενους καθώς και τα απαραίτητα δικαιολογητικά για το κόστος αποζημίωσης που αφορά τις μετακινήσεις τους, την εκτός έδρας διαμονή τους ή τα διάφορα έξοδα για τη προώθηση των πωλήσεων, έτσι ώστε να αποδεικνύεται ότι οι παροχές αυτές δεν αποτελούν φορολογητέο εισόδημα για τους εργαζόμενους.

Με τη φορολόγηση όλων των παροχών που δίδονται στους μισθωτούς έχουν εξαντληθεί όλα τα περιθώρια φορολόγησης των μισθωτών και των συνταξιούχων οι οποίοι σύμφωνα με τα δημοσιευμένα στατιστικά στοιχεία, τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία, δηλώνουν από το 70% έως και το 76% του συνολικού εισοδήματος που δηλώνουν όλοι οι φορολογούμενοι φυσικά πρόσωπα, και θα είναι λογικό να αναμένουμε ότι πλέον ο σχεδιασμός της φορολογικής πολιτικής θα επικεντρωθεί και στη φορολόγηση ορισμένων άλλων γνωστών κατηγοριών φορολογούμενων που φοροδιαφεύγουν συστηματικά εις βάρος των υπόλοιπων.

*Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής, Ελεγκτικό Τμήμα του κλάδου Τραπεζών, KPMG

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή